سید جلال ساداتیان در گفت وگو با خبرنگار ایمنا پیرامون اظهارات اخیر رابرت اوبراین، مشاور امنیت ملی ایالات متحده آمریکا که گفته بود تاکنون تحریم‌های زیادی علیه ایران و روسیه اعمال شده و دیگر فرصتی برای اعمال تحریم‌های بیشتر باقی نمانده است، اظهار کرد: ارزیابی کارزار فشار حداکثری آمریکا در این زمینه اهمیت ویژه‌ای دارد تا بتوان مقصود هر یک از این دو دیدگاه را روشن کرد. فشارهای اقتصادی که دولت ترامپ به ویژه بعد از رسیدن پمپئو به مسند وزارت خارجه بر ایران تحمیل کرد دارای اهدافی بود که به نتیجه لازم نرسید.
این دیپلمات سابق وزارت امورخارجه گفت: اینکه گفته می‌شود سیاست فشار حداکثری آمریکا نتیجه‌بخش نبود به این معنا نیست که تأثیری بر اوضاع ایران نداشته است؛ بلکه پرواضح است که فشارهای اقتصادی بر جامعه تأثیر گذاشته است و امروز همه ما از این وضعیت کلافه شده‌ایم؛ هرچند که بخش قابل توجهی از شرایط امروز نیز به دلیل ناکارآمدی و نابسامانی‌های مدیریت داخلی است. آنچه ترامپ از سیاست فشار حداکثری خود دنبال می‌کرد _یعنی تسلیم ایران و نشستن سر میز مذاکره برای اعطای امتیازات جدید به آمریکا در حوزه‌های غیر هسته‌ای_ به نتیجه نرسید. واشنگتن برای تحقق این هدف، به دنبال استفاده از اهرم‌هایی چون شورای امنیت و استفاده از مکانیسم ماشه بود که حتی نزدیک‌ترین متحدانش یعنی بریتانیا و اتحادیه اروپا نیز با آن همکاری نکردند.
ساداتیان ادامه داد: کاخ سفید توانسته با قلدری، شرکت‌های اروپایی و بانک‌ها را از هرگونه معامله با ایران برحذر دارد. در چنین شرایطی اظهارات اخیر رابرت اوبراین مبنی بر دست خالی آمریکا برای تحریم بیشتر ایران یک واقعیت است.
وی خاطرنشان کرد: آنچه ترامپ و پمپئو مدنظر قرار می‌دهند و از افزایش شدت فشار بر ایران سخن می‌گویند را باید در عرصه‌ای فراتر از اقتصاد دنبال کرد. تهدیدهایی که ترامپ در حوزه نظامی داشته است و تلاش کرده از آن برای تبلیغات انتخاباتی خود استفاده کند، در صورت پیروزی‌اش در انتخابات در دستور کار قرار خواهد گرفت. منظور از ادامه فشارها بر ایران از نظر کاخ سفید، امری فراتر از موضوع اقتصادی است.
نظر شما