سهراب مؤذن در گفت و گو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: از ابتدای شیوع کرونا در بیشتر شهرهای کشور ضدعفونی نقاط پرتردد شهری و وسایل حمل و نقل عمومی انجام و اجرای طرح فاصله‌گذاری اجتماعی در آن مورد توجه قرار گرفت.
وی افزود: پس از انجام مرحله نخست ضدعفونی‌ها در شهر، این اقدام علی‌رغم تداوم شیوع کرونا به فراموشی سپرده شد که دلایل آن باید بررسی شود.
این دکترای جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری دانشگاه شهید بهشتی تهران ادامه داد: علاوه بر این انجام این اقدامات باید دستورالعملی برای تعداد مسافران در هر اتوبوس یا مترو در نظر گرفته می‌شد تا با ازدحام جمعیت در این وسایل حمل و نقل عمومی رو به رو نمی‌شدیم.
وی تاکید کرد: در حال حاضر استفاده از ماسک برای مسافران اتوبوس و مترو در شهرها اجباری شده، اما در شرایط ازدحام جمعیت استفاده از ماسک هیچ تأثیرگذاری و اهمیتی ندارد.
مؤذن با بیان اینکه نباید فقط ساختار دولت را در شیوع و همه‌گیری کرونا مقصر دانست زیرا مردم نیز به وظایف خود به خوبی عمل نکردند، تصریح کرد: تنها خواسته دولت از مردم استفاده از ماسک بوده، اما متأسفانه تنها عده‌ای از مردم این موضوع را رعایت می‌کنند بنابراین آنها نیز تا حدودی مقصر هستند.
این دکترای جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری دانشگاه شهید بهشتی تهران اظهار کرد: در حال حاضر مدیریت شهری شهرها تنها این عنوان را یدک می کشند زیرا تفویض اختیاری به آنها از سوی مراجع بالاتر برای انجام اقدامات انجام نشده و مدیریت کامل شهر را به معنای واقعی در اختیار ندارند.
وی ادامه داد: امروزه در تمام شهرهای پیشرفته جهان، مدیریت شهری حکومت محلی دارند، اما در شهرهای بزرگ کشور ما نیز همچون اصفهان، تهران، شیراز یا مشهد این اتفاق نیفتاده و مدیریت شهر در دستان مدیریت شهری قرار ندارد.
مؤذن با بیان اینکه با توجه به مشکلات ناشی از تحریم و مسائل اقتصادی منابع مالی لازم در اختیار مدیریت شهری شهرها برای مقابله با کرونا قرار نگرفته است، تاکید کرد: باید ردیف مالی و بودجه‌ای ویژه‌ای برای شهرداری‌ها جهت انجام اقدامات لازم در نظر گرفته شود تا به عنوان مثال قادر به افزایش تعداد اتوبوس‌های شهر برای رعایت فاصله اجتماعی باشند.
وی تصریح کرد: یک میلیارد دلار از صندوق توسعه به بخش کرونایی و بیمارستان‌ها اختصاص داده شده، اما باید شفاف‌سازی صورت گیرد که از این اعتبار چه درصدی برای پرستاران و بیمارستان‌ها در نظر گرفته شد.
نظر شما