به گزارش خبرنگار ایمنا، هادی طحان نظیف در صفحه اینستاگرام خود نوشت: نمایندگان مجلس شورای اسلامی در دو حوزه قانون‌گذاری و نظارت کلان صلاحیت دارند، قانون‌گذاری بهتر در خلال یک نظارت بهتر رخ می‌دهد؛ چراکه در مقام عمل، مشکلات و مسائل مختلف دیده می‌شود. طبیعتاً نماینده با نگاهی کلان در قانون‌گذاری و نظارت، نباید صرفاً حوزه انتخابیه خود را در نظر بگیرد، البته از یک نگاه این مراجعات مردمی را هم نمی‌توان بی وجه دانست؛ زیرا ممکن است همین مراجعات، نظارت را تا حدودی رقم بزند و نماینده را از وجود ایراد در قانون یا سیستم نظارت با مطالباتی ملی‌تر، آگاه کند.
البته میان نمایندگان دوره‌های پیشین، افرادی بودند که در امور اجرایی مداخلاتی می‌کردند، در نتیجه با اعمال فشار بر قوه مجریه، می‌توان گفت خارج از صلاحیت خود عمل کرده‌اند. در این شورا صلاحیت نامزدهای نمایندگی مجلس بر اساس قانون انتخابات بررسی می‌شود و در قانون نوع برنامه‌های کاندیداها به عنوان مؤلفه بررسی صلاحیت ذکر نشده است.
از نمایندگان انتظاری بیش از قانون‌گذاری و نظارت نباید داشت؛ یعنی افراد در روز انتخابات باید بدانند از نماینده چه می‌خواهند و توقعی جز قانون‌گذاری و نظارت کلان نداشته باشند. رأی دادن به نماینده برای آسفالت کردن جلوی خانه‌ها یا موارد جزئی دیگر اشتباه است. به علاوه اگر نامزدی در انتخابات برای مردم چنین مسائلی را بیان کرده باشد، او هم ندانسته از نمایندگی چه می‌خواهد و در نتیجه تصور درستی از جایگاهش نداشته است.
در برخی ادوار به موضوع قانون‌گذاری و در برخی دوره‌ها به نظارت توجه بیشتر شده است که در این دوره از مجلس هم شاهد تأکید بیشتر بر نظارت هستیم. این نگاه مطلوب و مثبت است، قانون‌گذاریِ صرف باعث تورم قانونی می‌شود و حتی گاهی بر ابهام‌ها و تعارض‌ها می‌افزاید.
برای نمونه اخیراً به دلیل مراجعه کشاورزان به نمایندگان مجلس و اعتراض به نحوه نرخ گذاری دولت در محصولات اساسی کشاورزی، شاهد فعال شدن مجلس در مسیر اصلاح قیمت گذاری این محصول بودیم. از این‌گونه مراجعات است که مجلس به نظارت کلان و پس از آن به قانون‌گذاری کلان می‌رسد.
اینکه افراد در مراجعاتشان توقع داشته باشند مسائل شخصی خود را حل کنند، چندان با وظایف نمایندگی سازگار نیست، البته از نگاه فرهنگی باید در این زمینه برنامه‌ریزی و فعالیت کرد. ضمناً در نظام حقوقی ما مردم با نمایندگانشان نسبت به دیگر مسئولان و نهادها مانند وزیران یا غیره ارتباط بیشتری دارند و همین دلیلی بر مراجعات مذکور است. سازوکارها باید به نحوی قرار داده شود که دسترسی مردم به مسئولان افزایش یابد و البته لزوماً این دسترسی حضوری نیست.
نظر شما