حشمت‌الله انتخابی در گفت و گو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه رودخانه حیات‌بخش زاینده‌رود ذی‌نفع و ذی‌حق اصلی آب حوضه است، افزود: مطابق مصوبات شورای عالی آب، حقابه زیست محیطی رودخانه‌ها و تالاب‌ها، بعد از آب شرب در اولویت و مقدم بر حقابه کشاورزی و صنعت است، اما عموماً حقی برای رودخانه قائل نبوده‌اند.
وی ادامه داد: استمرار، پایداری و جریان دائمی رودخانه خواسته همیشگی ما و همه متخصصان حوزه آب بوده است، اما گوش شنوایی وجود ندارد. در حالی که مطابق مصوبه شورای عالی آب، پس از تأمین آب شرب، باید نیاز آبی رودخانه و حقابه تالاب گاوخونی را تأمین کنند و اگر آبی به کشاورزی و صنایع نرسید خسارت آن را بدهند.
انتخابی ادامه داد: سال آبی ۹۹-۹۸ در چهار نوبت برای کشاورزی آب توزیع شد، اما کشاورزان در پایان شهریور هم ناراضی بودند، چراکه تا دهه اول مهر به آب نیاز دارند. این در حالی است که ذخیره سد زاینده رود نیز به کمتر از خط قرمز شرب (۲۰۰ میلیون مترمکعب) رسیده بود.
دبیر شورای هماهنگی سازمان‌های مردم نهاد زیست محیطی اصفهان گفت: سوءمدیریت را سال‌هاست که در این حوضه شاهد هستیم. سال آبی ۹۹-۹۸ جز سال‌های ترسالی و بارش‌ها طی پنجاه سال اخیر کم‌نظیر بود و سال آبی گذشته ۹۹-۹۸ در سرشاخه‌های زاینده رود بارش‌ها نزدیک به نرمال بود، اما امروز رودخانه خشک است! در حالی که بیش از یک میلیارد و ۷۰۰ میلیون مترمکعب آب طی این سال از سد زاینده رود رهاسازی شده است و اگر تنها ۱۰ درصد این آب را صرفه‌جویی و به مرور رهاسازی می‌کردند، امروز رودخانه خشک نبود.
۱۰ درصد آورد رودخانه در سال آبی گذشته حقابه گاوخونی را تأمین می‌کرد
وی با بیان اینکه متوسط آورد رودخانه زاینده رود در بلندمدت (۶۰ ساله) یک میلیارد و ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیون مترمکعب بوده است، گفت: تنها در تابستان امسال بیش از ۶۰۰ میلیون مترمکعب آب از سد زاینده رود رها کردند در حالی که با ۱۰ درصد آورد سال آبی گذشته حقابه ۱۷۶ میلیون مترمکعبی گاوخونی تأمین می‌شد.
نویسنده کتاب "پا به پای زاینده‌رود" با اشاره به توزیع نامتوازن مکانی و زمانی بارش‌ها در حوضه زاینده‌رود، اضافه کرد: در سال آبی ۹۷-۹۶ کمترین بارش را در پنجاه سال گذشته در حوضه زاینده رود شاهد بودیم، در حالی که سال آبی ۹۸-۹۷ جز پربارش ترین سال‌ها بود و همچنین در سال آبی ۹۹-۹۸ بارشی نزدیک به نرمال داشتیم؛ از این رو نوسانات شدید بارشی حکم می‌کند که مدیریت منابع و مصارف حوضه با دوراندیشی و همه‌جانبه نگری انجام شود. در حالی به رغم بارش‌های مطلوب دو سال گذشته، بارها شاهد قطع جریان آب در رودخانه بودیم.
دبیر شورای هماهنگی سازمان‌های مردم نهاد زیست محیطی استان اصفهان، با تاکید بر اینکه جریان دائمی آب رودخانه نباید قطع شود، خاطرنشان کرد: بارها از مسئولان و متولیان خواسته‌ایم که حقابه رودخانه را به مرور در طول سال رهاسازی کنند و همزمان با توزیع آب کشاورزی، حقابه محیط زیست هم رها شود، تا رودخانه فرصت خود پالایی داشته باشد، اما وقتی این آب برای مصارف کشاورزی توزیع شود از بند رودشتین پایین‌تر نمی‌رود و در کانال‌های کشاورزی جریان پیدا می‌کند و ۶۰ کیلومتر مسیر رودخانه تا محدوده تالاب گاوخونی خشک است، مگر اینکه زه‌آب کشاورزی و پساب‌های شهری ورزنه به سمت تالاب جریان یابد.
هجدهمین سالروز نکوداشت زاینده رود مجازی برگزار شد
وی همچنین درباره نحوه برگزاری هجدهمین سالروز نکوداشت زاینده رود در شرایط همه‌گیری کووید -۱۹، اظهار کرد: امسال به دلیل شیوع کرونا قرار بر برگزاری هیچ جلسه و گردهمایی نبود، البته دو جلسه در این باره به صورت وبینار در روزهای گذشته برگزار شد؛ همچنین قرار شد کمیته فرهنگ شهروندی شهرداری اصفهان بیلبوردهایی به مناسبت روز نکوداشت زاینده‌رود در سطح شهر نصب کند.
انتخابی فعالیت کارزار مجازی برای حمایت از احیای زاینده رود و همرسانی پیام‌های مرتبط با ۱۸ مهرماه را از اقدامات فرهنگی فعالان محیط زیست و دوستداران زاینده‌رود در سال جاری برشمرد و افزود: امسال با توجه به اینکه امکان برگزاری همایش‌ها و مسابقات در مدارس نبود عمده فعالیت سمن‌های زیست محیطی و دوستداران زاینده رود در فضای مجازی بود.
به گزارش خبرنگار ایمنا، سازمان‌های مردم نهاد محیط زیستی اصفهان و چهارمحال و بختیاری در ۱۸ مهرماه ۱۳۸۲ مراسمی را در نکوداشت زاینده‌رود در کنار این رودخانه برگزار کردند و کوشیدند توجه عمومی را به این شریان حیات‌بخش جلب کنند. از آن سال تاکنون به رغم فراز و نشیب‌های بسیار، ۱۸ مهرماه *"روز نکوداشت زاینده رود" * به همت دوستداران زاینده‌رود و فعالان زیست محیطی و مدنی در قالب گردهمایی، سخنرانی و فعالیت‌های فرهنگی و مسابقه برگزار می‌شود.
در این پیوند جمعیت امید دوستداران زاینده رود در متنی که در اختیار ایمنا قرار دادند، نوشته‌اند:
" ۱۸ سال از راهپیمایی باشکوه برای زاینده‌رود همیشه جاری در حاشیه زاینده‌رود گذشت، روزی که بعد از آن "روز نکوداشت زاینده رود" نام گرفت.
در طی این سال‌ها تشکلهای محیط زیستی اصفهان در کنار سایر علاقه‌مندان به محیط‌زیست و مردم دلسوز، در این روز گردهم می‌آیند و ضمن قدردانی از برکات این رود حیات بخش به بررسی و تحلیل علل خشکانده شدن و راهکارهای برون رفت از این بحران، می‌پردازند.
امسال به علت شرایط کرونایی، متأسفانه نتوانستیم دورهم جمع شویم ولی جمعیت امید دوستداران زاینده‌رود به مناسبت "نکوداشت روز زاینده‌رود" اهدا جوایز برای مسابقه بسیار ارزشمند "مسابقه دل نوشته، مقاله و نقاشی برای زاینده‌رود و هوای پاک" را که با همت والا و پرشور اداره کل آموزش و پرورش به ویژه معاونت تربیت بدنی و سلامت آن صورت گرفته بود، پس از داوری آثار، برگزار کرد.
در این مسابقه به برگزیدگان از کلیه شهرستان‌های استان اصفهان جوایزی اهدا شد و بر تأثیر آگاهی رسانی و آموزش در حفاظت از محیط‌زیست تاکید شد. به امید آنکه نسل‌های آینده محافظان بهتری برای زاینده‌رود باشند."
زاینده‌رود یا زنده‌رود به معنی رود زندگی‌بخش، بزرگترین رودخانه منطقه مرکزی ایران به طول ۴۹۰ کیلومتر است، که در آغوش زرد کوه بختیاری و ارتفاعات زاگرس مرکزی متولد می‌شود و با پیوستن روان آب‌ها و رودهای کوچک بسیاری، رودی پر آب می‌شود و پس از گذر از کشتزارها، باغ‌ها و بیشه زارها به اصفهان می‌رسد و به تالاب بین‌المللی گاوخونی در شرق اصفهان می‌ریزد.
نظر شما