سرنوشت حمل و نقل عمومی در پساکرونا

شیوع بیماری کووید -۱۹ صدماتی جبران‌ناپذیر به بخش حمل و نقل عمومی وارد کرده است. با آغاز ایام قرنطینه در سراسر جهان، استفاده از این وسایل حدود ۷۰ تا ۹۰ درصد کاهش یافت و پس از حذف محدودیت‌ها نیز اتوبوس‌ها و قطارهای تنها می‌توانند از ۱۵ درصد ظرفیت معمول خود برای حمل مسافران بهره گیرند.

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، در اغلب شهرهای جهان استفاده حداقل از وسایل حمل و نقل عمومی در پی انتشار ویروس کرونا، منجر به کاهش بی‌سابقه درآمد در این بخش شده و بحرانی جبران‌ناپذیر برای شهرها در پی داشته است. کسری بودجه در بخش راه‌آهن و حمل و نقل انبوه هنگ‌کنگ در نیمه اول سال ۲۰۲۰ بیش از ۴۰۰ میلیون دلار تخمین زده شده و این در حالی است که محققان پیش‌بینی کرده‌اند کلانشهر لندن نیز با کسری بودجه به میزان ۴. ۶ میلیارد دلار در دو سال آینده مواجه شود. کاهش چشمگیر کاربران وسایل نقلیه عمومی در سراسر جهان، مقامات رسمی اغلب شهرهای جهان را به طلب مساعدت از سوی سران کشورهای خود سوق داده است، با این حال نیاز به اصلاح دائمی بودجه حمل و نقل عمومی برای کاهش تکیه بر درآمدهای ناشی از میزان کاربری وسایل نقلیه عمومی از ضرورت ویژه‌ای برخوردار است.

جبران خسارات مالی بر سیستم حمل و نقل

وجود حمل و نقل عمومی پایدار و مقرون‌ به صرفه در شهرها برای به حداقل رساندن اثرات ناشی از تغییرات آب و هوایی و همچنین افزایش برابری اجتماعی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و البته منابع پایداری از بودجه را نیاز دارد. اغلب ما انسان‌ها نمی‌دانیم که بودجه لازم برای فعالیت اتوبوس‌ها و قطارهای شهری دقیقاً از کجا تأمین می‌شود با این حال تصور می‌شود که بخشی از این بودجه از طریق کرایه‌ها، مالیات‌های تجاری، عوارض جاده‌ای و کمک‌های مقامات ارشد شهری فراهم شود. البته این روند در شهرهای مختلف جهان متفاوت است و چه بسا مقامات شهری که در بحران‌هایی نظیر کرونا، کاهش درآمدهای حاصل از حمل و نقل عمومی شهری را به روش‌های متفاوت جبران کرده‌اند. بدیهی است که تنها تکیه بر درآمدهای ناشی از تردد مردم از طریق وسایل حمل و نقل عمومی نمی‌تواند بودجه لازم برای فعالیت آن‌ها را فراهم آورد و همین امر منجر به کاهش خدمات این وسایل می‌شود. متأسفانه در بحران کرونا، رانندگان وسایل حمل و نقل عمومی به دلیل ناتوانی در تأمین بودجه مورد نیاز برای فعالیت خود از خدمت‌رسانی به مردم در این دوران خودداری کرده‌اند و همین امر منجر به بیکار شدن بسیاری از کارکنانی شد که به دلیل محرومیت از داشتن وسیله نقلیه شخصی یا دوری مسیر برای دوچرخه‌سواری، امکان تردد به محل کار خود را نداشتند.

ویروس کرونا همچنین شکوفایی در تردد پایدار که در چندسال اخیر اتفاق افتاده بود را با مشکل مواجه کرد. لیسبون، پایتخت کشور پرتغال، در سال ۲۰۱۹ با افزایش ۱۷ درصدی استفاده از وسایل نقلیه عمومی مواجه شده بود اما بیماری کووید -۱۹ این دستاورد بزرگ را با شکست روبرو کرد. مقامات رسمی پاریس شبکه دوچرخه‌سواری شهر را در سال ۲۰۱۹ تا ۳۰۰ کیلومتر افزایش داده بودند که این اقدام منجر به کاهش ۵ درصدی استفاده از خودروهای شخصی نسبت به چند سال گذشته شد اما متأسفانه شیوع بیماری کووید -۱۹ بسیاری از مردم را به استفاده دوباره از وسایل حمل و نقل شخصی خود سوق داد.

حمایت از پیاده‌روی و دوچرخه سواری

بدیهی است که وسایل حمل و نقل عمومی در دوران پسا کرونا به فعالیت خود ادامه خواهند داد، اما عملکردشان باید به گونه‌ای تغییر پیدا کند تا با شرایط جدید سازگار شوند. چنین پیش‌بینی می‌شود که در آینده، مردم بیشتر از قبل به استفاده از خودروهای شخصی روی آورند که البته این امر نیز به میزان گرایش مقامات شهری به گسترش فضاهای عمومی برای پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری و حمل و نقل عمومی بستگی دارد. شکی نیست که در پی افزایش کار در منزل، آموزش آنلاین دانش‌آموزان و گرایش بیشتر مردم به پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری در اغلب شهرهای جهان، تردد از طریق وسایل حمل و نقل موتوری، خواه شخصی یا عمومی به میزان بسیار زیادی کاهش خواهد یافت.

در هر حال این امکان وجود دارد که استفاده از حمل و نقل عمومی بیش از دوران ماقبل کرونا گسترش یابد و این در صورتی اتفاق خواهد افتاد که تغییرات چشمگیری در راستای ارتقای این وسایل و رعایت فاصله اجتماعی در آن‌ها رخ دهد. واقعیتی که بر هیچ کس پوشیده نیست اینکه استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی در کاهش انتشار گازهای آلاینده و به تبع به حداقل رساندن اثرات گرمایش کره زمین تأثیر بسزایی دارد و یک ضرورت برای شهرها بشمار می‌رود.

کد خبر 448062

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.