به گزارش ایمنا، افزایش جمعیت سالمندان نشان دهنده پدیده جهانی است که بیش از این نمیتوان آن را نادیده گرفت. در حال حاضر در اندونزی، بزرگی جمعیت افراد بالای ۶۰ سال ۲۸ میلیون نفر برآورد شده و پیش بینی میشود که تا سال ۲۰۳۵ تقریباً دو برابر شده و به ۵۰ میلیون نفر برسد.
افزایش طول عمر، یکی از بزرگترین دستاوردهای بشریت است زیرا افراد مسن و سالمندانِ سالم و فعال میتوانند کمکهای بی پایانی به خانواده، اجتماع و کل جامعه داشته باشند. هرچند، چنین فرصتهایی با چالشهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی مواجه است. به طور خاص آسیب پذیری و نیازهای خاصِ این گروه سنی در بحرانهای بشردوستانه بیشتر میشود.
در سال ۲۰۲۰، همه گیری بیماری کووید -۱۹ آسیب پذیری و نیازهای خاص سالمندان را تشدید و برجسته کرده است. میزان مرگ و میر در آنان در مقایسه با جمعیت جوان بالاتر است و برای افراد بالای ۸۰ سال پنج برابر میانگین جهانی است. در اندونزی نسبت افراد مسن (۶۰ سال به بالا) ۴۱ درصد موارد مربوط به مرگ و میر ناشی از بیماری کووید -۱۹ را تشکیل میدهد در حالی که نسبت آنها در موارد مثبت بیماری فقط ۱۰.۹ درصد است.
«ناتالی کانم»، مدیر اجرایی صندوق جمعیت سازمان ملل (UNFPA) در ماه آوریل، اظهار کرد: همه گیری بیماری کووید -۱۹ شکافهای جوامع ما را آشکار کرد و آنها مشکلات بزرگی همچون تبعیض سنی، نژادپرستی و تبعیض جنسیتی و تبعیض توانمندی و قدرت حرکت است.
بر اساس گزارش ایسنا به نقل از reliefweb، صندوق جمعیت سازمان ملل به عنوان متولی توسعه و اطلاعات جمعیتی کمک میکند تا نیازهای سالمندان و مراقبان آنان در کانون اقدامات بشردوستانه مرتبط با همهگیری کووید -۱۹ قرار گیرد.
نظر شما