به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، این روزها در سراسر جهان مردم از ترس ابتلاء به ویروس کرونا تلاش می‌کنند تا جایی که امکان دارد از حضور در جمع خودداری کنند و به دورکاری بپردازند. از سوی دیگر، بسیاری از تحقیقات انجام شده در دوران کرونا نشان داد که تراکم جمعیتی عامل مهمی در شیوع بیماری کووید -۱۹ به شمار می‌رود که همین امر انگیزه مهاجرت شهرنشینان به حومه‌های کم‌جمعیت را تقویت کرد. این در حالی است که برخی از محققان نیز با مطالعات متعدد خود نشان دادند هیچ رابطه‌ای بین نرخ جمعیت و میزان ابتلاء به ویروس کرونا وجود ندارد. به عنوان مثال، شهرهای سنگاپور و هنگ‌کنگ بسیار متراکم‌تر از نیویورک و لندن هستند اما آمار تعداد افراد کرونایی در آن‌ها قابل مقایسه با دو شهر بعدی نیست چرا که در سنگاپور و هنگ‌کنگ اقدامات مربوط به مهار کرونا بسیار مؤثر واقع شد.
اینکه تراکم جمعیت در میزان انتشار ویروس کرونا تا چه اندازه سهیم است، به طور قطعی قابل اثبات نیست چرا که نظرات موافق و مخالف زیادی در این خصوص در میان منتقدان و محققان وجود دارد. با این حال چیزی که مشهود است اینکه کرونا همچون سایر پاندمی‌های مشابه در گذشته، بدون شک طراحی شهری را تحت تأثیر قرار خواهد داد و پیش‌بینی می‌شود نقص‌های رونمایی شده به حداقل ممکن خواهد رسید.
فضای شخصی
رعایت فاصله اجتماعی یکی از مهم‌ترین و مؤثرترین اصول پیشنهادی سازمان بهداشت جهانی برای مهار ویروس کرونا بوده و شواهد حاکی است در شهرهایی که این مؤلفه توسط مردم مورد توجه قرار گرفته، نرخ انتشار ویروس کرونا در مقایسه با سایر نقاط دنیا به طور چشمگیری پایین بوده است. شکی نیست که بیماری کووید -۱۹، شاید نه با این شدت، اما روابط انسانی را در آینده تحت تأثیر قرار خواهد داد و حبابی هرچند نامرئی را در فاصله آن‌ها با سایرین به وجود خواهد آورد.
شاید اگر پاندمی‌هایی نظیر کرونا به رویدادهایی سالانه یا فصلی تبدیل شود، رعایت فاصله اجتماعی برای همیشه در میان مردم سراسر جهان وجود خود را حفظ کند. با این حال، پیش‌بینی می‌شود که این فاصله‌ها در فصول امن و بدون ویروس کم‌رنگ‌تر شود و تعاملات اجتماعی میان مردم افزایش یابد. شاید اگر شیوع ویروس کرونا دوره‌های اوج و مهار پی در پی داشته باشد، بسیاری از مردم به سکونت‌های موقت و متوالی در شهر و حومه‌ها روی آورند. البته این شرایط برای تمام مردم به طور یکسان فراهم نیست و تنها افرادی می‌توانند به طور مرتب محل سکونت خود را برای در امان ماندن از ابتلاء به ویروس کرونا تغییر دهند که از توان مالی کافی برخوردار هستند.
از سوی دیگر، اگر فاصله اجتماعی به یک روند عادی در میان شهرنشینان تبدیل شود پس روابط عاطفی بین آن‌ها کمرنگ خواهد شد و در نتیجه گرایش به گریز از مرکز شهر و مهاجرت به حومه‌ها افزایش خواهد یافت. در این صورت، پیش‌بینی می‌شود شهرها به مراکزی برای تجارت و فعالیت‌های اقتصادی تبدیل شود و سازه‌های مسکونی جای خود را به بنگاه‌هایی برای کارآفرینی دهد.
طبیعت در پسا کرونا
کرونا اهمیت وجود طبیعت و فضای سبز را بیش از پیش برای همگان آشکار کرد و بسیاری از مردم را به سمت پرورش سبزیجات و میوه‌ها در محل سکونت خود سوق داد. بر همین اساس، شاید طراحی بیوفیلیک یا طبیعت بارگی بیش از هر نوع طراحی دیگر بر شهرها حاکم شود و چشم‌اندازی سبز گوشه و کنار مناطق شهری را در بر گیرد. تماشای طبیعت به روایت محققان می‌تواند به مدت چهار ساعت انسان را از هر گونه استرس و نگرانی رها کند و همین امر انگیزه دیگری برای گسترش فضاهای سبز در دوران کرونا در میان مردم خواهد بود. پوشش سبز در فضای خانه‌ها نه تنها به بهبود رفاه روانی کمک می‌کند بلکه در افزایش سلامت جسمی نیز سهیم است چرا که مردم می‌توانند با کاشت محصولات کشاورزی در منزل، هر لحظه به این مواد به صورت تازه و سالم دسترسی داشته باشند.
نظر شما