مرگی دیگر برای بارسایی‌ها با جدایی ستاره‌ای دیگر

پس از شش سال فوق العاده در نیوکمپ، لوئیز سوارز مهاجم اروگوئه‌ای با چشمانی پر از اشک از هواداران و هم تیمی خود خداحافظی کرد و از تیم بارسا جدا شد.

به گزارش خبرنگار ایمنا، پس از تحقیر در مقابل بایرن مونیخ در لیگ قهرمانان اروپا، کومان هلندی به عنوان سرمربی آبی اناری‌ها انتخاب شد و او اعلام کرد زمان پوست اندازی و انقلاب فرا رسیده است.

او ابتدا خط قرمز پر رنگی روی نام سوارز کشید و اعلام کرد نیازی به او ندارد. این اتفاق باعث شوکه شدن ال‌پیستولرو و دوست صمیمی‌اش مسی شد. او ابتدا با باشگاه وارد جنگ شد و نمی‌خواست تیم را ترک کند اما شب گذشته توافق کرد تا برود و شاگرد سیمئونه در آتلتیکو شود.

امروز روز سختی برای همه بارسایی‌ها بود. برای هواداران، مسی، دوست صمیمی لوئیز، سوارز و حتی برخی بازیکنان تیم. امروز روز سختی بود چون لوئیز سوارز مهاجم اروگوئه ای تیم پس از شش سال درخشان نیوکمپ را برای همیشه و بر خلاف میل باطنی‌اش ترک کند.

لوئیزیتو با چشمانی اشک بار به کنفرانس مطبوعاتی رفت و گفت: من نمی‌خواهم اینجا را ترک کنم، اما باید به تصمیم باشگاه احترام بگذارم. من مجبورم اینجا ترک کنم.

او سپس به چمن نیوکمپ رفت و با جام‌ها و رفقا آخرین عکس‌های یادگاری را گرفت.

سوارز انتظار نداشت وقتی کومان و باشگاه حرف از انقلاب زدند، او را به زور بیرون اندازند در حالی که بوسکتس و پی که به همراه چندین بازیکن دیگر که کارایی زیادی ندارند آبی اناری پوش باقی ماندند.

او سومین گلزن برتر تاریخ بارسا است. او شایسته برخورد بهتری بود. او هنوز هم می‌توانست یک قاتل کشنده در زمین فوتبال باشد اما حالا فصل بعد با کاستا زوج خطرناکی در مادرید تشکیل می‌دهد تا هواداران بارسا حسرت جدایی کم هزینه او را بخورند.

دلخور نباش لوئیزیتو. زندگی همین است. یک روز دیگر برای کسی منفعت نداری و اینگونه تو را طرد می‌کنند. همان‌ها که برای آمدنت زمین و زمان را به هم دوختند حالا برای زودتر رفتنت درب را باز می‌کنند.

مردم ولی یادشان نخواهد رفت لوئیزیتو آمدنت را. درخششت را و روزگار شادی را که ساختی.

لیورپولی‌ها دیوانه‌ی بازی‌هایت در لیگ برتر بودند. روزی که برابر پالاس اشک شکست ریختی را هنوز در یاد دارند، که چگونه فصل اعجاب‌انگیزت با بردن جام گره نخورد. که چقدر تو و دوستانت لایق بردن آن جام لعنتی بودید.

بارسایی ها هم از ته دل می‌خواستند که بیایی. می‌دانستند که اینجا به همه چیز خواهی رسید. که دیگر حسرت هیچ جام طلسم شده‌ای بر دلت نخواهد ماند. که اینجا الپیستولرو خواهی شد و به آن شماره‌ی ۹ جان دوباره‌ای خواهی بخشید.

اما همین بارسایی ها هم نیز موافق رفتنت هستند. نه که دیگر دوستت نداشته باشند اما دیگر آن مهاجم سخت کوش مدافع‌آزار نیستی، که بودنت بیشتر از مدافعان حریف، مردان خط میانی تیمشان را می‌آزارد.

می‌دانند که رفتن برائت از نوشیدن جام زهر نیز سخت‌تر است اما چاره‌ای جز این ندارند لوئیزیتو. فکر نکن برای آن‌ها آسان خواهد بود. بارسایی‌ها نیز از درون خواهند شکست.

همه می‌گویند این بازیکنان هستند که با خداحافظی یک بار می‌میرند اما هواداران چه بگویند که با دیدن رفتن هر ستاره‌ای هر بار می‌میرند.

باور کن برای هواداران نیز سخت خواهد بود، اما چه کنند که عادت کرده‌اند از زمانی که دیگر شاعر را در نیوکمپ ندیدند تا رفتن پویول و ژاوی و اینیستا هواداران نیز هزاران بار مرده‌اند و این در حالیست که خود را برای بدتر از این نیز باید آماده کنند.

از هواداران دلگیر نباش لوئیزیتو. آن‌ها همیشه دوست‌دارت باقی می‌مانند. فردا روز وقتی با لباس اتلتیکو به نیوکمپ بازگشتی خواهی دید که سکوها چگونه دوباره نامت را فریاد خواهند زد.

تو همیشه آبی‌اناری باقی خواهی ماند.

کد خبر 446146

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.