به گزارش ایمنا، به نقل از سازمان بهزیستی کشور، مهدیه مهدویان اظهار کرد: برای رفع این مشکل آموزش خاص ناشنوایان همزمان با تدریس به روش زبان اشاره از سوی سازمان استثنایی برنامه ریزی شده و آموزش دروسی در قالب فایل ویدئویی انجام و در شبکه شاد بارگذاری می‌شود، برخی می‌گویند ارائه دروس، زیرنویس و برخی می‌گویند مترجم اشاره داشته باشد و فردی کنار تصویر قرار گیرد.
وی افزود: برای بچه‌های تلفیقی که در مدارس پذیرا درس می‌خوانند و در محیط عادی آموزش می‌بینند آموزش محتوا مبتنی بر لبخوانی استفاده و از معلم خواسته می‌شود که آرامتر و واضح‌تر صحبت کند تا آموزش گام به گام انجام شود.
تحصیل کودکان ناشنوا در مدارس عادی
مدیرعامل انجمن ملی زبان اشاره ایران با بیان اینکه مواردی مانند میزان افت شنوایی، تعامل با محیط و گنجینه اطلاعاتی در تصمیم‌گیری نوع مدرسه کودکان ناشنوا و کم‌شنوا دخیل است، گفت: ممکن است کودکی ناشنوای مطلق باشد اما آنقدر خانواده با او خوب کار کرده باشد که تعاملات اجتماعی با محیط را آموخته‌اند و می‌توانند به راحتی به مدرسه عادی تلفیقی برود، گاهی نیز کودک کم‌شنوا است اما نمی‌تواند به مدرسه عادی برود.
مهدویان درباره چگونگی تقسیم بندی آموزش کودکان ناشنوا برای رفتن به مدرسه تلفیقی یا استثنایی و روند شروع آموزش‌ها، افزود: دو راه وجود دارد یا کودک با تشخیص مسئولان ادارات استثنایی و مدرسه پشتیبان به مدارس خاص هدایت می‌شود یا اینکه به سمت آموزش‌های تلفیقی می‌رود و به مدارس پذیرا معرفی می‌شود.
وی در خصوص آموزش‌های ویژه پیش از دبستان برای نوآموزان ناشنوا و کم شنوا نیز اضافه کرد: کودکان آسیب دیده شنوایی که باید به مدارس خاص بروند لازم است قبل از ورود به کلاس اول، دو سال آموزش پیش از دبستان را بگذرانند تا روی اصلاح تلفظ و باقیمانده شنوایی آنان کار شود.
سمعک و کاشت حلزون برای کودکان کم‌شنوا و ناشنوا
مدیرعامل انجمن ملی زبان اشاره ایران اظهار کرد: مشکلات شنوایی را حتی در دوران جنینی هم می‌توان تشخیص داد، معمولاً بعد از تولد نوزاد نیز با تست ادیوگرام می‌توان کم‌شنوایی و ناشنوایی را تشخیص داد. اگر مشخص شود کودک آسیب شنوایی دارد، آموزش‌هایی برای والدین ارائه می‌کنیم، به کودکی که ناشنوایی عصبی دارد یعنی در مرحله حلزونی بخش اعصاب گوشش مشکل دارد نمی‌توانیم سمعک بدهیم اما کودکی که ناشنوایی انتقالی دارد و در گوش میانی مشکل دارد می‌تواند از سمعک استفاده کند.
مهدویان ادامه داد: کودکان گروه اول معمولاً با شرایط خاصی انتخاب می‌شوند تا زیر سه سالگی عمل کاشت حلزونی برایشان انجام شود و الکترودی که قرار است اعصاب را به مغز منتقل کند را با یک وسیله جانبی توانبخشی کار می‌گذارند و این وسیله کار رساندن اصوات را به مغز انجام می‌دهد، بعد از کاشت حلزون باید حداقل ۲۰۰ ساعت یا ۱۰۰ جلسه دوساعته گفتار درمانی انجام شود تا کودک بتواند از نظر تلفظ و کلام و تطبیق با حلزون کاشت شده، آماده شود.
چرا بعضی والدین متوجه آسیب شنوایی کودکشان نمی‌شوند؟
مدیرعامل انجمن ملی زبان اشاره ایران درباره علت تشخیص دیرهنگام آسیب شنوایی در برخی کودکان عنوان کرد: با توجه به شرایطی ما و شناخت کودکان دارای آسیب شنوایی، روند آموزش متفاوت می‌شود، حتی اگر تست آدیو گرام انجام نشده باشد با برخی آموزش‌ها به والدین می‌توان آنان را متوجه آسیب شنوایی فرزندانشان کرد، والدین هنگامی که ببینند فرزندشان عکس‌العملی به صداها ندارد باید متوجه شوند که کودک مشکلی شنوایی دارد، اگر کودک چندماهه، تعامل محیطی نداشته باشد، خانواده باید تشخیص بدهند.
وی افزود: در هر حالت هرچه زودتر شناسایی شوند اثر تخریبی کمتر می‌شود؛ اما گاهی کودک آسیب دیده شنوایی، دارای هوش بالا است و چشمان او، فقدان حس شنوایی را جبران می‌کند و خانواده متوجه آسیب شنوایی نمی‌شوند و کودک به سن پنج سالگی و زمان تست سنجش می‌رسد و تازه والدین در آن زمان، تشخیص می‌دهند که آسیب شنوایی دارد.
گنجینه لغات یک کودک ناشنوا در هفت سالگی ۴۰۰ کلمه
مدیرعامل انجمن ملی زبان اشاره ایران با بیان اینکه کودک ناشنوا از نظر آموزش و تحول زبان با ضعف روبرو بوده و گنجینه لغاتش پایین است، افزود: کودک طبیعی چهار تا پنج ساله اطلاعات را از محیط می‌گیرد و کلمات را از رادیو و تلویزیون و گفت وگوی افراد با همدیگر می‌شنود و ناخودآگاه نسبت به تعریف استعاره‌های مختلف کلام فارسی آشنایی پیدا می‌کند اما کودک ناشنوا این امکان را ندارد.
مهدویان ادامه داد: به همین علت است که گنجینه لغات یک کودک کلاس اول تقریباً ۲۵۰۰ کلمه است اما گنجینه لغات کودک آسیب دیده شنوایی ۴۰۰ کلمه است؛ تازه اگر دوره‌های آموزش پیش از دبستان ناشنوایان را گذرانده باشد.
وی با اشاره به درک ضعیف کودک ناشنوا از مفاهیم انتزاعی گفت: هرچه آموزش برای او ملموس‌تر باشد برایش قابل درک تر است. به عنوان مثال مفاهیمی چون عشق، محبت و ایثار را باید با یکسری حرکات، مفاهیم و کلمات برای این کودک توضیح بدهیم زیرا معمولاً از نظر هوشی، خوب هستند.
مدیرعامل انجمن ملی زبان اشاره ایران بر ضرورت تشخیص هرچه زودتر آسیب شنوایی و تأثیر آن بر مداخلات بهنگام و کارآمدتر تاکید کرد و گفت: هرچه سن تشخیص پایین‌تر باشد بهتر می‌توانیم کمک کنیم. به عبارتی هر چه قدر میزان افت شنوایی کمتر باشد زودتر می‌توانیم اقدامات به هنگام که یکی از آنها سمعک است را انجام دهیم.
مهدویان تاکید کرد: در هرجامعه‌ای، ۱۵ درصد افراد با معلولیت و آسیب‌های مختلف به دنیا می‌آیند. کم توانی ذهنی بالاترین رتبه را دارد و پس از آن ناشنوایی است، لازم است در محیط جامعه مناسب سازی‌های خاصی انجام شود و دلیل موجهی نیست که چون معلولان در اقلیت هستند به آنها توجه نکنیم. باید شرایط حضور در جامعه برای همه افراد یکسان باشد.
بنا بر این گزارش و طبق گزارش فدراسیون جهانی ناشنوایان در سال ۲۰۱۹، بیش از ۷۰ میلیون نفر از افراد ناشنوا در سراسر جهان برای ارتباط با محیط و افراد اطراف خود از زبان اشاره استفاده می‌کنند. زبان اشاره به آنان اجازه می‌دهد تا آموزش ببینند، کار کنند، به خدمات مورد نیاز خود دسترسی و در جوامع اطراف خود حضور داشته باشند.
نظر شما