مطبوعات و رسانه‌های آزاد و شفاف در هر جامعه‌ای از ارکان توسعه و دموکراسی محسوب می‌شود، لذا خبرگزاری ایمنا مرور بر بخشی از عناوین مطبوعات کشور را به صورت روزانه در دستور کار خود دارد.
روزنامه آرمان ملی، در صفحه نخست امروز خود با تیتر «هنوز کشور چوب دوران احمدی‌نژاد را می‌خورد» در مورد وضعیت فعلی کشور به گفت و گویی با فاضل میبدی پرداخته است که در بخش‌هایی از آن می‌گوید: از دیدگاه من دولت روحانی با شرایط فعلی نمی‌تواند کار زیادی از پیش ببرد و فقط باید استقامت کند، از نظر اقتصادی در وضعیت بدی قرار داریم، تنها امید مردم به بورس است. شاید تعامل قوا بتواند کمی وضعیت را بهتر کند، درواقع وقتی مجلس و قوه‌قضاییه و دولت با هم همکاری کنند می‌توان امید داشت در یک سال پایانی دولت کاری از پیش برود. وضعیت کمی بهتر شود، وگرنه ادامه رفتارهای گذشته راهی برای بهبود اوضاع باقی نمی‌گذارد و هر کسی رئیس‌جمهور شود وضعیت همین خواهد بود.
من عقیده دارم هیچ‌یک از جریان‌های سیاسی نمی‌توانند کاری برای کشور انجام دهند تا زمانی که ساختار سیاسی در کشور اصلاح نشود و قانون دقیقی در کشور حاکم نشود و کشور قانون‌محور نباشد و شخص‌محوری در امور اجرایی ترویج شود، نمی‌توان کاری از پیش برد. آقای احمدی‌نژاد اصولگرا بود ایشان چه وضعیتی ایجاد کرد؟ همه مصائب فعلی ما از همان دولت اصولگرا با آن شعارهای خاص ظهور و فرج و… بود. هاله نور می‌دید و… نتیجه چه شد؟ ما را گرفتار تحریم‌های سازمان ملل کرد و رفت. با ساختار فعلی کاری از اصولگرا برنمی‌آید، اصلاح‌طلبان نیز برای فعالیت با مانع روبه‌رو هستند. در کشور باید منافع ملی اولویت اول مسئولان باشد نه منافع شخصی. وضعیت زمانی اصلاح می‌شود که ما به همه افراد کشور به یک چشم بنگریم و همه را با هم برابر ببینیم. متأسفانه چنین رویکردی در حد مطلوب وجود ندارد. تا ایران مساله خود را با دنیا حل نکند وضعیت همین خواهد بود و هر کسی رئیس‌جمهور شود کاری از او ساخته نخواهد بود. امروز ایران در منطقه خود با دشمنان سرسختی روبه‌رو است، تقویت بنیه نظامی کشور ضروری است اما باید اعتماد ملی نیز تقویت شود.
روزنامه ابتکار در صفحه نخست امروز خود با تیتر «جبهه پایداری بر سر چهارراه انتخاب کاندیدا» به بررسی نامزد اصلی جبهه پایداری در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ پرداخت و نوشت: «انتخاب اصلح»؛ این کلیدواژه‌ای است که هر بار با داغ شدن بحث انتخابات از تریبون پایداری به گوش می‌رسد؛ همان کلیدواژه‌ای که نزدیک‌ترین جریان به محمود احمدی‌نژاد را به «بازی بهم زن» و «بچه شلوغ کن‌ها» در جریان اصولگرا تبدیل کرده است.
آنها سال ۹۲ همان زمان که در اردوگاه راست بر سر وحدت مثلث قالیباف، حدادعادل و ولایتی چانه‌زنی می‌شد، کاندیدای محبوب‌شان را «سعید جلیلی» معرفی کردند و تا لحظه آخر هم دست از حمایتش برنداشتند؛ هرچند در آن مقطع عمده انتقادات متوجه ولایتی شد که چرا زمین را به نفع قالیباف ترک نکرد اما پایداری‌ها هم از ترکش این انتقادات بی‌نصیب نماندند و حمایت از جلیلی یکی از دلایل شکست اصلی‌ترین گزینه جناح راست یعنی قالیباف معرفی شد. چهار سال بعد وقتی عَلَم دوازدهمین انتخابات ریاست جمهوری بر پا شد بازهم زخم اختلاف جریان پایداری با اصولگرایان سنتی سرباز کرد و پایداری‌ها یکی از غایبان اصلی گردهمایی ۳۰۰۰ نفره اصولگرایان بودند.
هرچند همان زمان همه، توجهشان سمت جلیلی بود اما او که یک بار طعم رقابت با حسن روحانی را چشیده بود ترجیح داد وارد این کارزار نشود و برای همین چشم امید آنها به گزینه دیگرشان یعنی «پرویز فتاح» خیره شد؛ اما این کور سوی امید هم برای آنها بسته شد چراکه فتاح نیز انتخابات ۹۶ را میدانی مناسب برای جولان خود ندید و قدم به میدان رقابت نگذاشت. همین مسئله باعث شد تا انتخاب اصلح پایداری گرد «ابراهیم رئیسی» جمع شود. اما حالا چه؟ حالا که سیزدهمین انتخابات ریاست جمهوری در پیش است و صحبت بر سر رئیس‌جمهوری جوان قوت گرفته «انتخاب اصلح» پایداری کدام گزینه خواهد بود؟
روزنامه اعتماد، در صفحه نخست امروز خود با تیتر «پایان انتظارها برای دادگاه جرم سیاسی» به بررسی برگزاری اولین دادگاه سیاسی پرداخت و نوشت: ثمره قانون جرم سیاسی که از زمان تصویبش در سال ۹۵ در مجلس اصولگرای نهم تا همین چندی پیش تنها به عنوان کلماتی روی صفحه‌های کتاب‌های قانون خودنمایی می‌کرد، حالا قرار است به‌صورت عملی اجرایی شود. اولین دادگاه رسیدگی به جرایم سیاسی به زودی، با حضور هیأت منصفه و با رعایت شروط مقرر شده در قانون جرم سیاسی قرار است برای ۵ نفر از متهمان برگزار شود؛ متهمانی که می‌توان آنها را اولین متهمان سیاسی کشور نامید. بر اساس گفته دادستان تهران، علی القاصی‌مهر این موضوع در راستای اجرای قانون جرم سیاسی و بخشنامه‌ای است که از سوی ریاست قوه قضائیه انجام شده است.
بخشنامه‌ای با عنوان «لزوم اجرای عدالت و رسیدگی منصفانه به اتهامات مرتکبان جرایم سیاسی» که سیدابراهیم رئیسی هفدهم خردادماه امسال آن را صادر کرد تا بالاخره این قانون که از سال ۹۵ تصویب و از سال ۵۸ مغفول مانده بود، اجرایی شود. اولین‌بار تفاوت در رسیدگی به جرایم سیاسی در اصل ۱۶۸ قانون اساسی کشور که در آن آمده بود «رسیدگی به جرایم سیاسی و مطبوعاتی علنی است و با حضور هیات‌منصفه در محاکم دادگستری صورت می‌گیرد. نحوه انتخاب، شرایط، اختیارات هیات‌منصفه و تعریف جرم سیاسی را قانون بر اساس موازین اسلامی معین می‌کند» مطرح شد، اما از آنجا که قانون اساسی، تعریف، جزئیات، شرایط و ضوابط رسیدگی این قانون را به سایر قوانین سپرده بود، از زمان تصویب آن یعنی سال ۵۸ تا زمان تصویب قانون جرم سیاسی در سال ۹۵ یعنی حدود ۳۷ سال، این قانون تنها عنوانی بود که در متن قانون اساسی نوشته شده بود و هیچ‌کس به آن توجهی نداشت. در نهایت نمایندگان مجلس در دوره نهم موفق شدند سال ۹۵ قانون جرم سیاسی را تصویب کنند اما حتی تصویب آن‌هم نتوانست به کمک مجرمان سیاسی بیاید و در طول ۴ سال گذشته، حتی یک متهم در کل کشور نبوده که با شرایط مندرج در قانون جرم سیاسی به اتهامش رسیدگی شود.
روزنامه شرق، در صفحه نخست امروز خود با تیتر «خیانت می‌کنند می‌گویند پرستو بود» در گفت و گوی مفصلی با فائزه هاشمی رفسنجانی نوشت: در روزهایی که روایت‌های زنان از آزار منتشر می‌شود و بخش زیادی از مردم به جنبش «من_هم» پیوسته‌اند، روزنامه «شرق» تلاش می‌کند با زنان سیاست‌مدار درباره موارد آزاری که دیده‌اند، گفت‌وگو کند. اولین کسی که تن به این گفت‌وگو داد، فائزه هاشمی بود. او می‌گوید تنها آزار جدی‌ای که دیده، حمله سعید تاجیکِ گروه فشار یا لباس‌شخصی در سال‌های پس از انتخابات ۸۸ بود. اواخر سال ۸۹ ویدئویی از توهین‌های لفظی فردی به فائزه هاشمی منتشر شد؛ فیلمی که سروصدای زیادی بر پا کرد و واکنش‌های فراوانی را درپی داشت و درنهایت هم متهم به هشت ماه حبس محکوم شد که البته فائزه هاشمی معتقد است این حبس اجرایی نشد.
فائزه هاشمی در بخشی از این گفت و گو می‌گوید: بخشی از سیاست‌مداران و مردان ما آلوده شده‌اند. مردان هم لفظ پرستو را یاد گرفته‌اند و از آن سوء‌استفاده می‌کنند. هوس‌بازی‌های خودشان را ربط می‌دهند به وجود پرستوها، درصورتی‌که برعکس است؛ یعنی اول این رابطه است و بعد این خانم‌ها تبدیل به پرستو می‌شوند. شنیدم یکی از آقایان همسر صیغه‌ای داشته که او هم متأهل بوده و خودش هم اطلاع داشته است. بعد که به او اعتراض می‌کنند، می‌گوید ما شنیده بودیم اگر کسی صیغه نکرده از دنیا برود، در بهشت روی او بسته است و من خواستم موردی را به من معرفی کنند و اطلاع نداشتم. متأسفانه آلودگی‌ها بالاست و اجازه نمی‌دهند چیزی لو برود.
روزنامه کیهان، در صفحه نخست امروز خود با تیتر «شکست تحریم نفتی با صادرات چندباره فرآورده‌های نفتی» به بررسی رسیدن نفتکش‌های ایران به ونزوئلا پرداخت و نوشت: شرکت ردیابی نفتکش‌ها «تانکر ترکرز»، روز گذشته با انتشار یک رشته توئیت و ویدئو نوشت که نفتکش حامل دو میلیون بشکه میعانات گازی که از شنبه در حال تخلیه محموله خود در بندر خوزه ونزوئلا بود ایرانی است. آنچه رسانه‌های خارجی ادعا کرده‌اند این است که، این نفتکش به احتمال زیاد در طول مسیر ردیاب ماهواره‌ای خود را خاموش کرده و مشخصات اصلی آن نیز از روی کشتی حذف شده و با اسم جدیدی وارد بندر خوزه ونزوئلا شد. همچنین بنا بر ادعای این شرکت ردیابی دریایی، روی نام و شماره کشتیرانی بین‌المللی این نفتکش رنگ زده شده و با نام جدید «هانی» مأموریت خود را انجام داده است.
از سویی دیگر در حالی که چهار روز قبل هم سایت ردیابی نفتکش‌ها گزارش داد بود که سه کشتی ایرانی با پرچم جمهوری اسلامی از بندرعباس به مقصد ونزوئلا حرکت کرده‌اند؛ بنا بر گزارش‌های منتشر شده نفتکشی که روز یکشنبه در بندر خوزه ونزوئلا تخلیه محموله دو میلیون بشکه‌ای میعانات گازی را آغاز کرد در شمار سه نفتکش مورد اشاره نبوده است.
نظر شما