به گزارش خبرنگار ایمنا، شب گذشته- یکشنبه ۲ شهریور ماه - قاب پایانی فوتبال اروپا با بازی دو تیم بایرن مونیخ و پاری سن ژرمن فرانسه در فینال لیگ قهرمانان در سال ۲۰۲۰ به پایان رسید.
استادیوم میزبان این دیدار که به علت محدودیتهای شیوع ویروس کرونا در کشور پرتغال برگزار میشد، "دالوژ" شهر لیسبون بود و قضاوتش را "دنیل اورساتو" از ایتالیا بر عهده داشت.
پاریسیها برای اولین بار بود که در تاریخ ۵۰ ساله خود پا به دیدار پایانی UCL میگذاشتند و برای رسیدن به این مهم از سد لاپیزیش دوست داشتنی ناگلزمن گذشته بودند.
بایرن هم که با له کردن بارسا با نتیجه هشت بر دو در نیمه نهایی راهی فینال شده بود، سابقه ۵ قهرمانی و ۵ نایب قهرمانی در این رقابتها را در کارنامه خود داشت.
ناصر الخلیفه مالک متمول و قطری تیم پاریس با خرج کردن میلیونها دلار نفتی بالاخره به آرزوی دیرینه خود که حضور در فینال لیگ قهرمانان اروپا بود، رسید.
بازی آغاز شد و نماینده فرانسه، بدون کوچکترین استرسی ناشی از جو حضور در فینال این رقابت بزرگ با تکیه بر فوق ستارگان گران قیمت خود مثل نیمار، امباپه و دیماریا بازی روان و خوبی را ارائه کرد.
مونیخیها هم با استفاده از تجربه بازیکنان خود میدان را مدیریت کردند. هر دو تیم موقعیتهای خوبی برای گلزنی داشتند، اما کم دقتی مهاجمان و درخشش دروازه بانها اجازه نداد نیمه اول شاهد گلی باشیم.
در نیمه دوم هم باواریاییها در صحنههایی رو به بازی خشن آوردند و با خطاهای شدید روی ستارههای تکنیکی فرانسویها جو را متشنج و کار را به درگیری کشاندند.
در ادامه دقیقه ۶۰ اتفاق اصلی رخ داد جایی که بالاخره یخ بازی آب شد و قفل دروازهها شکست و شاگردان فلیک با سانتر دقیق کیمیش و ضربه دقیق کومان گل اول را زدند.
شاگردان توماس توخل در شوک فرو رفته بودند و برای جبران گل خورده تلاش خود را چندین برابر کردند، اما تجربه نماینده آلمان بیشتر بود. آنها میدان دیده تر بودند. با این وجود این بایرن بود که حتی پس از گل توپ و میدان را در دست داشت و باز هم حمله میکرد.
توخل هر چه در چنته داشت رو کرد وراتی را برای پاسهای خلاقانه به میدان فرستاد. فلیک هم با میدان فرستادن مهرههای هجومی مثل پریسیچ و کوتینیو نشان داد قصد عقب نشینی ندارد و تشنه پیروزی و قهرمانی است.
هرچه به زمان پایان بازی نزدیک میشدیم استرس؛ فشار و بازی خشن در میدان بیشتر نمایان میشد، پاریسیها هر چه تلاش کردند به در بسته زدند. در نهایت مونیخیها برای ششمین بار فاتح لیگ قهرمانان اروپا شدند و الخلیفه باز هم در محقق کردن رؤیای دیرینه خود ناکام ماند و قاب اشکها و لبخندها باز هم روی قاب تلوزیون ها نقش بسته بود.
الخلیفه مالک بلند پرواز و متمول پاریسیها باید بداند برای تحقق رؤیای خود خرج میلیونها دلار پول نفت قطر چاره کار نیست او باید دلیل این ناکامیها را باید در جای دیگر جستجو کند.
از طرفی پس از سوت پایان بازی چهره دو نفر دیدنی بود، یکی نیمار و دیگری کوتینیو. برزیلی اول در کنار مسی آقایی میکرد ولی وقتی بوی همین پولهای نفتی به مشامش خورد به بهانه خارج شدن از زیر سایه دوست خود به پاریس نقل مکان کرد و حالا که با کلی دردسر به نزدیکی هدفش رسیده بود باز هم ناکام ماند و در زمین اشک میریخت.
اما برزیلی دوم کوتینیو بود که با کلی هزینه و امید و آرزو راهی نیوکمپ شد تا قهرمان اروپا شود، اما نابسامانی مدیریتی و نیمکت بارسا او را به سمت مونیخ کشاند تا آنجا هدفش را دنبال کند. که البته موفق هم شد.
پسر خوش تکنیک برزیلی در مقابل چشمان اشک بار هموطن خود در حال شادی و پایکوبی بود و جام قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا را بالای سر برد و سرنوشتی کاملاً متفاوت با نیمار را تجربه میکرد.
کوتینیو بر خلاف نیمار به دنبال پول نبود، او با سری پایین و بدون حاشیه فقط میخواست بازی کند، میخواست موفق شود، برای همین آنقدر صبر و تلاش کرد که به هدف خود دست یافت.
بایرن با هدایت هانسی فلیک از آن تیم مخروبه و ناامید و شکننده ابتدای فصل به تیم ترسناکی تبدیل شد که مقتدرانه قهرمان جامهای داخلی شد و با له کردن بزرگانی مثل چلسی و بارسا و شکست لیون با انگیزه و پاری سن ژرمن بلند پرواز توانست بر بام اروپا بایستد و برای دومین بار در طول تاریخش، در کنار بارسلونا صاحب سه گانه تاریخی شود.
نظر شما