به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، پس از ظهور ویروس کرونا تمام شهرهای جهان کم و بیش شرایط مشابهی را تجربه کردند، هرچند در بعضی از نقاط دنیا، کرونا به طور جدی زندگی مردم را تحت تأثیر قرار داد. ساکنان قاره آفریقا از جمله مردمی بودند که به بدترین شکل ممکن در دوران شیوع کرونا با آشفتگی مواجه شدند؛ سیستم بهداشتی در این قاره از کارایی لازم برخوردار نیست، مردم به میزان کافی به ملزومات مراقبت‌های سلامت دسترسی ندارند، فقر در میان بسیاری از خانواده‌ها بیداد می‌کند و هر روز بر تعداد افرادی که بر اثر شیوع کرونا کار خود را از دست می‌دهند، افزوده می‌شود. در واقع کرونا در آفریقا متفاوت و بی‌رحمانه‌تر از سایر قاره‌های جهان خود را به تصویر کشیده است و وضعیت از قبل نامساعد زندگی مردم را بدتر کرده است.
با آغاز محدودیت‌های سختگیرانه مقامات رسمی آفریقایی و در خانه ماندن مردم، وجود شهرهای ارواح به مدت چند هفته پی در پی به یک هنجار معمولی تبدیل شد. اگرچه این روزها بسیاری از مردم آفریقا از بند اقدامات سختگیرانه دولت برای مهار شیوع کرونا رها شده‌اند، اما در بسیاری از نقاط قاره همچنان مردم چه به اجبار مقامات و یا با میل شخصی اسیر فضاهای داخلی خانه‌های خود هستند و این روند شهرهای پساکرونا را به تصویر می‌کشد.
بسیاری از منتقدان و محققان بر این باورند که جهان پساکرونا با ماقبل آن تفاوت‌های چشمگیری خواهد داشت و طراحی، برنامه‌ریزی و عملکرد شهرها تحولات زیادی را تجربه خواهد کرد. هم‌اینک نیز کرونا رد پای خود را بر طراحی شهری بب جای گذاشته است و ما هر روز شاهد نوآوری‌های جدیدی برای ایجاد تغییر در شهرها جهت کاهش انتشار ویروس کرونا هستیم. البته کاملاً مسلم است که پیش‌بینی وضعیت شهرها در دوران پساکرونا در حالی که ما در میانه راه مواجهه با آن هستیم، کاری نامعقول و غیرقطعی است. با این حال با اثراتی که بیماری کووید -۱۹ بر طراحی کنونی شهری بر جای گذاشته می‌توان تا حدودی از اتفاقاتی که در آینده قرار است برای شهرها بیفتد آگاه شد. چیزی که در این میان از قطعیت لازم برخوردار است اینکه پاندمی کرونا نیز همچون کشنده‌ترین موارد مشابه در طول تاریخ روزی به پایان خواهد رسید.
پاندمی واژه جدیدی برای مردم آفریقا نیست؛ در آنفلوآنزای اسپانیایی سال ۱۹۱۸ بیش از ۸۲ هزار نفر از مردم کلانشهر لاگوس در نیجریه جان خود را از دست دادند و در پایان این پاندمی در سال ۱۹۲۰، دست کم ۵۰۰ هزار نفر از مردم این کشور قربانی آنفلوآنزای اسپانیایی شدند. در سال ۲۰۱۴ نیز بسیاری از شهرهای سراسر قاره تحت تأثیر شیوع بیماری همه‌گیر ابولا قرار گرفتند اما شیوع ویروس فوق در مدت زمان کوتاهی با موفقیت تمام مهار شد. اگرچه نرخ ابتلا به بیماری کووید -۱۹ و مرگ و میر کرونایی در آفریقا به مراتب کمتر از سایر قاره‌های جهان نظیر آمریکا بوده است، اما شکی نیست که این ویروس اثرات خود را به بدترین شکل ممکن بر این قاره بر جای خواهد گذاشت و در عین حال، طراحی شهری را نیز بهبود خواهد بخشید.
یکی از مهم‌ترین اقداماتی که در دوران شیوع کرونا بر مردم اعمال شده، رعایت فاصله اجتماعی است که البته در قاره آفریقا این کار با چالش‌های زیادی مواجه بوده است. برقراری ارتباط رودررو بخشی جدایی‌ناپذیر از فرهنگ جوامع آفریقایی بشمار می‌رود و گردهمایی‌های محلی از رسومات بسیار محبوب در میان آن‌ها بحساب می‌آید. ملاقات‌های خانوادگی در زمان تولد یک نوزاد، بازدید از منزل اقوامی که به تازگی به خانه جدید نقل مکان کرده‌اند و هر موقعیت مشابه دیگری از مهم‌ترین رسومات مردم آفریقا است که چشم‌پوشی از آن به بهانه مهار شیوع کرونا امری بسیار مشکل و حتی غیر ممکن است. در چنین شرایطی آیا مردم می‌توانند به قانون خود جداسازی اجتماعی احترام بگذارند و از شیوع بیشتر کرونا خودداری کنند؟
از سوی دیگر، گذران زندگی اغلب مردم آفریقا بر مشاغل غیررسمی استوار است و با وجود اینکه مردم به مدت چند ماه دست از کار خود کشیدند، اما امکان دوری از کسب و کار برای مدت زمان بیشتری وجود نداشت. به همین دلیل، درست پس از کاهش محدودیت‌های کرونایی مردم آفریقا در رفتن به سمت بازار و آغاز دوباره کسب و کار از هم پیشی گرفتند و نتیجه این شد که خیابان‌ها غرفه‌های فروش زیادی را دوش به دوش هم و بدون کمترین فاصله اجتماعی در برگرفت، که در این صورت نیز آینده قاره آفریقا به طور چشمگیری قابل پیش‌بینی است.
نظر شما