اسدالله ملک؛ نغمه‌پردازی صاحب سبک

ویولن ایرانی در طول تاریخ تحولات خود، نوازندگان بسیاری را به خود دیده که هر کدام بر جنبه‌ای از این ساز تاکید فراوان داشته‌اند ولی همواره افرادی بودند که با تسلط کامل بر این ساز و شناخت تجربی آن سبک خاص خود را پدید آورده اند؛ یکی از آن‌ها اسدالله ملک بود.

به گزارش خبرنگار ایمنا، وقتی سخن از ساز تمام عیاری به نام ویولن می‌شود ممکن است در وهله اول صحنه‌های پر زرق و ورق کنسرت هالها و سالن‌های مجلل اپرا در ذهن ما نقش ببندد؛ که سولیستی با مهارت تمام به اجرای آثار برجسته موسیقی کلاسیک می‌پردازد و با این ساز بی‌بدیل در ارکستر یکه پردازی می‌کند با این حساب اگر چه نوازندگی ویولن کلاسیک جذابیت‌های خاص خود را دارد ولی ویولن ایرانی سخن از دنیایی دیگر دارد. دنیایی از جنس تاریخ و فرهنگ غنی ایران. بی شک سازی مانند ویولن از ظرفیت‌های اجرایی بالایی برخوردار است و با توجه به تکنیک‌های اجرایی خاص و صدای نافذ و پرطنینش می‌توان گفت بهترین ساز در بیان موسیقیایی است. دقیقاً بخاطر همین ویژگی‌های خاص ویلن و توانایی اجرای ربع پرده‌ها است که به راحتی می‌توان لحن موسیقی ایرانی را با آن ادا کرد. اسدالله ملک از نوازندگان برجسته و صاحب سبک ویولن ایرانی بود که سبک خاص خود را در نوازندگی ویولن دنبال می‌کرد.

ملک به تاریخ ۱۴ مرداد سال ۱۳۲۰ در خانواده‌ای گیلانی دیده به جهان گشود. پدر او درودگری ماهر بود که فرزندان او هر سه یعنی عبدالله و حسین و اسدالله به موسیقی روی آوردند. خانواده ملک ساکن تهران بودند و همین موجبات پیشرفت فرزندان را فراهم آورد تا از فضای هنری این شهر نهایت استفاده را بکنند. ملک در کودکی با ساز ویولنی که در خانه بود آشنا شد و چندی بعد به مدت سه سال از محضر ابوالحسن صبا بهرمند شد و به یکی از شاگردان برتر او تبدیل شد. اسدالله در هنرستان موسیقی از اندوخته‌های اساتید زیادی مثل روح‌الله خالقی، حسین هنگ‌آفرین و شاپور نیاکان بهرمند شد. ملک همکاری خود را با رادیو مثل بسیاری دیگر از هنرمندان در روزگار جوانی شروع کرد و آثار بسیاری را با همکاری ارکستر گل‌ها و دیگر نوازندگان پدید آورد. شاید بتوان برجسته‌ترین ساخته ملک را قطعه "گریه لیلی" دانست که در مایه دشتی تصنیف کرده است. قطعه‌ای که در موتیف و جمله بندی‌ها شاهکار است.

اسد الله ملک از جمله چهره‌های شناخته شده در عرصه بین‌المللی در زمینه نوازندگی ویولن ایرانی بود که با کسب مقام‌های برتر در جشنواره‌های موسیقی معتبر توانست شهرتش را در ورای مرزهای ایران گسترش دهد.

برادران ملک یعنی عبد الله نوازنده تنبک بود و حسین نوازنده سنتور بود که همین باعث شده شاخصه‌هایی از تکنیک‌های نوازندگی سنتور و تنبک در ویولن ملک تأثیر بگذارد به صورتی که اگر به بداهه پردازی‌ها و ساخته‌های این نوازنده نگاهی بیندازیم ساختارهای ریتمیک متنوع و جدیدی را می‌بینیم که بی تأثیر از ساز تنبک و در نتیجه دانش تخصصی او در ریتم و ضرب شناسی نیست.

ملک بر کمانچه هم تسلط فراوان داشت اگر چه آثار کمی را با این ساز نواخته و خلق کرده است با وجود این از ارزش هنری بالایی برخوردارند. وی شاگردان خوبی در این زمینه پرورانده است.

ملک با خوانندگان بسیاری از جمله محمدرضا شجریان، کورس سرهنگ زاده، محمودی خوانساری، بهرام حصیری و ایرج ارتباط داشته است. همچنین وی در برنامه تکنوازان همکاری‌های منحصر به فردی را با احمد عبادی، جلیل شهناز، فرهنگ شریف، منصور صارمی، فضل الله توکل و دیگر هنرمندان داشته که از غنای موسیقایی فراوانی برخوردار است.

اسد الله ملک در نهم بهمن ماه سال ۱۳۸۰ به علت ابتلای تومور مغزی دیده از جهان فروبست.

کد خبر 437058

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.