به گزارش خبرنگار ایمنا، شوخی لوس و کنایه مجری شبکه یک به قهرمانی پرسپولیس، بالاخره کاسه صبر صدای سرخ پوشان تهرانی را لبریز کرد و این باشگاه در اقدامی فوری، بیانیه تند و تیزی را علیه صدا و سیما منتشر کرد و حتی اعلام کردند دوربین‌های صدا و سیما را به ورزشگاه آزادی راه نخواهد داد.
چند ساعتی بیشتر نگذشته بود که روابط عمومی شبکه یک با انتشار پیامی بابت اتفاق افتاده از پرسپولیسی‌ها دلجویی و از مجری خاطی نیز خواست تا روی آنتن، از هواداران سرخ پوش عذر خواهی کند. البته با کنایه‌ای که او در پایان صحبت‌هایش به آخرین جدال‌های تاریخی گالیله و کلیسا زد، بر آتش التهاب درگیری خود یا هواداران پرسپولیس دمید.
ماجرا به همین جا هم ختم نشد و خبری پخش شد که "عبدالرضا امیراحمدی" علیرغم سابقه طولانی در اجرا، گرفتار عواقب صحبت‌های فوتبالی خود شده و از صدا و سیما کنار گذاشته شده است. با این حال به نظر می‌رسد تنها دوران کاری او با شبکه یک به پایان رسیده و وی همچنان آنتن شبکه جام جم را در اختیار دارد.
با وجود اینکه صحبت‌های این مجری آن هم از چنین تریبونی با هیچ معیاری قابل قبول نیست، اما آیا توهین‌های پیش از این و اعتراضات اینچنینی به مجریان صدا و سیما و سایر عوامل این سازمان از سوی باشگاه‌های مختلف، چنین واکنش قاطعی را در پی داشته است؟
برای مثال چند ماه پیش بود که نوع گزارش خاص عباس قانع در دیدار پرسپولیس و شهر خودرو، چهار باشگاه خصوصی فوتبال ایران، یعنی شهر خودرو، نساجی، تراکتور و ماشین سازی را مجاب کرد تا نسبت به رفتارهای تبعیض آمیز برنامه‌های صدا و سیما میان تیم‌های تهرانی و غیر تهرانی، نامه‌هایی جداگانه ای با محتوای کلی یکسان را برای علی عسگری، رئیس سازمان صدا و سیما بنویسند.
با وجود اینکه نامه چهار تیم شهرستانی به رئیس سازمان صدا و سیما همراه با تهدید جلوگیری از ورود دوربین‌های صدا و سیما به ورزشگاه بود، اما شاهد کوچک‌ترین پاسخ یا واکنشی از سوی این سازمان نسبت به این نامه‌ها نبودیم!
البته این اولین باری نبود که صدا و سیما به راحتی نسبت به رفتار توهین آمیز کارکنان خود نسبت به باشگاه‌های لیگ برتری می‌گذشت. اعتراض ذوب آهن به درج نشدن نام "ایران" در جلوی اسمش برای رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا و حتی تکرار عجیب و غریب این رفتار توهین آمیز از سوی صدا و سیما، باعث نشد تا کوچک‌ترین عذرخواهی از هواداران ذوب آهن صورت پذیرد.
حالا شاید وقت آن رسیده که رسانه ملی، جواب ۷۰ میلیون ایرانی خارج از پایتخت را بدهد که چرا اینچنین بی تفاوت از اعتراضات تیم‌های شهرستانی می‌گذرد؟ تیم‌هایی که با وجود قدرت خوب و امکانات به روزشان در سال‌های اخیر و البته کسب افتخاراتی هم چون نایب قهرمانی آسیا، کم از سرخابی‌ها پایتخت نشین نداشته، اما همچنان با رفتاری ناعادلانه، اجازه ورود به کنداکتور شبکه سه را ندارند و تحت هر شرایطی الویت پخش به استقلال و پرسپولیس داده می‌شود.
با این حال به نظر برای رسانه ملی جواب دادن به تیم‌های غیر تهرانی، کسر شأن محسوب می‌شود. شاید بگویید تعداد هوادار این دو تیم زیاد است و طبیعی است که صدا و سیما این چنین چتر حمایتی خود را بر این دو بگشاید. البته تراکتور در معمولی‌ترین بازی‌هایش و در سرمای تبریز، ۶۰ هزار نفر را به یادگار می‌کشاند و سایت معتبر ترانسفر مارکت، از طرفداران آن تمجید می‌کند، دیگر نمی‌توان تنها علت حمایت صدا و سیما از استقلال و پرسپولیس را هوداران زیاد این دو تیم دانست.
به علاوه باید در نظر گرفت که بودجه رسانه ملی، از خزانه کشور و مالیات و حق و حقوق تمام مردم ایران با نگرش‌های متفاوت به رنگ‌ها تأمین می‌شود و شاید از نگاه حقوقی و حتی شرعی ارجحیت آماری یک تیم برای جانبداری نهادی ملی کافی نباشد. باید منتظر ماند و دید که چه زمانی در استودیوهای صدا و سیما چنین تبعیض‌هایی میان تیم‌های شهرستانی و سرخابی‌ها از بین خواهد رفت؟ اصلاً رسانه ملی به سمت و سوی نگاه برابر در فوتبال پیش می‌رود یا آن نیز روی موج هواداران و جریان اقتصادی فوتبال ایران سوار شده و به این زودی ها قصد پیاده شدن از آن را ندارد؟!
نظر شما