به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، مفهوم سطح کربن پایین به روشی اشاره دارد که در آن توسعه و طراحی شهری با کمترین انتشار گاز دی‌اکسید کربن به عنوان مهم‌ترین گاز گلخانه‌ای صورت می‌گیرد. گروهی از محققان دانشگاه لیدز انگلستان با بررسی ۷۰۰ مطالعه انجام شده به این نتیجه رسیدند که اقدامات اعمال شده در هر شهر برای کاهش سطح دی اکسید کربن می‌تواند مزایای بسیاری نظیر کارآفرینی، ارتقای سلامت عمومی و بهبود قابلیت دسترسی آن شهر ایفا کند. این گروه تلاش کردند رابطه بین اهداف توسعه شهری و کاهش تغییرات آب و هوایی را بیابند که در نهایت به این نتیجه رسیدند همکاری این دو فرآیند باعث تقویت اراده سیاسی و افکار عمومی به سمت اتخاذ اقداماتی بلندپروازانه برای کاهش انتشار کربن در شهرها می‌شود.
حمل و نقل با کمترین میزان انتشار کربن
در سال ۲۰۱۰ بیش از ۲۳ درصد از انتشار گازهای کربن در سراسر جهان مربوط به بخش حمل و نقل بود که این رقم شگفت‌زدگی تمام دانشمندان را به دنبال داشت. متأسفانه سوخت‌های فسیلی همچنان اصلی‌ترین منبع تأمین انرژی در حمل و نقل به شمار می‌رود که در این بین مواد نفتی حدود ۹۰ درصد از انرژی نهایی مورد تقاضا را فراهم می‌آورد. از آنجا که تبدیل سیستم‌های حمل و نقل موجود به سیستم‌هایی با کمترین میزان انتشار کربن بسیار هزینه‌بر و چالش‌برانگیز است پس چاره چیست؟
در این خصوص دانشمندان دانشگاه لیدز چند راه حل کارآمد و کم هزینه را ارائه داده‌اند که پیاده‌سازی آن‌ها در یک شهر می‌تواند در کاهش انتشار کربن و آلودگی هوا کمک قابل توجهی کند.
به عنوان مثال این محققان استدلال کرده‌اند که ایجاد مناطق خود کارآمد می‌تواند در پاکسازی هوا از آلاینده‌ها و کاهش دمای هوا بسیار مؤثر واقع شود چرا که این گونه طراحی شهری باعث می‌شود مردم به تمام امکانات در محله خود دسترسی داشته باشند و از پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری برای تردد خود بهره گیرند. از سوی دیگر اگر روش تردد مردم یک شهر تغییر کند، یعنی وسایل حمل و نقل عمومی جایگزین خودروهای شخصی شود، آنگاه شهرها کاهش چشمگیر انتشار گاز کربن را خواهند داشت. بهبود کارآمدی وسایل حمل و نقل عمومی و الکتریکی کردن آن‌ها عامل مهم دیگری است که می‌تواند باعث انتشار گاز کربن و در نتیجه کاهش آلودگی هوا و گرم شدن کره زمین شود.
در واقع اقداماتی که توسط مسئولان شهری برای کاهش تغییرات آب و هوایی و انتشار گاز کربن به طور همزمان صورت می‌گیرد، می‌تواند مؤلفه‌های مهمی نظیر ارتقای سلامت عمومی، افزایش اشتغال، تنظیم تراکم و بهبود مشارکت مردمی را به دنبال داشته باشد. به عنوان مثال در بخش سلامت عمومی ترویج دوچرخه‌سواری علاوه بر اینکه باعث افزایش فعالیت جسمی کاربران می‌شود، از وقوع تصادفات جاده‌ای ناشی از وسایل حمل و نقل عمومی نیز به طور چشمگیری جلوگیری می‌کند.
در خصوص تراکم جمعیتی، در صورتی که شهرها به صورت مناطق متراکم طراحی و تمام نیازهای ساکنان در محل سکونت آن‌ها تأمین شود، آنگاه ترافیک خودرویی در خیابان‌ها کاهش می‌یابد که به دنبال آن، آلودگی هوا و تغییرات آب و هوایی تحت تأثیر قرار می‌گیرد.
سرمایه‌گذاری در توسعه حمل و نقل عمومی و بهبود کارآمدی وسایل حمل و نقل عمومی می‌تواند در هر سال منجر به ایجاد سه میلیون شغل در شهرهای عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی و بیش از ۲۵ میلیون شغل در سایر شهرهای جهان تا سال ۲۰۵۰ شود. دانشمندان دانشگاه لیدز در بخش مشارکت اجتماعی چنین استدلال کرده‌اند که افراد کم‌درآمد بیش از سایرین زمان خود را صرف تردد در داخل شهرها می‌کنند، بنابراین ایجاد مناطق متراکم می‌تواند مدت زمان سفر آن‌ها را کاهش دهد که این امر به سهم خود منجر به استفاده کمتر از وسایل حمل و نقل موتوری و در نتیجه کاهش آلودگی و تغییرات آب‌وهوایی می‌شود.
نظر شما