به گزارش ایمنا و به نقل از روابط عمومی معاونت بهداشتی استان اصفهان بیماری‌های قلبی در دوران بارداری یک درصد و اهمیت آن در تأثیر متقابلی است که این دو (بارداری و بیماری قلبی) بر یکدیگر می‌گذارند به طوری که بیماری‌های قلبی باعث افزایش شیوع سقط، مرگ داخل رحمی، زایمان زودرس و تأخیر رشد داخل رحمی می‌شود و در مقابل حاملگی باعث بدتر شدن اختلال قلبی زمینه‌ای شده و میزان مرگ و میر مادری را در موارد خفیف بیماری کمتر از یک درصد، در موارد متوسط پنج تا ۱۵ درصد و در موارد شدید ۲۵ تا ۵۰ درصد افزایش می‌دهد.
در دوران حاملگی به طور طبیعی تغییراتی در سیستم قلبی عروقی رخ می‌دهد که در بسیاری از موارد، مشابه بیماری‌های قلبی است و می‌تواند تشخیص بیماری قلبی را دشوارتر نماید، بنابراین برای شناخت و درمان صحیح بیماری‌های قلبی آگاهی از این تغییرات بسیار حائز اهمیت است.
مهم این است که پزشک نباید بیماری قلبی در زن باردار را طبیعی تلقی کند و علائم بیماری را نادیده بگیرد، تغییرات طبیعی سیستم قلبی عروقی در دوران بارداری شامل موارد زیر است:
افزایش حجم خون: حجم کلی خون در طول بارداری افزایش می‌یابد و میزان این افزایش در زنان مختلف به طور قابل توجهی متغیر است و در تعدادی از زنان فقط افزایش خفیفی رخ می‌دهد در حالی که در برخی دیگر از زنان حجم خون تقریباً دو برابر می‌شود.
افزایش برون ده قلبی: در دوران حاملگی میزان برون ده قلبی ۵۰ درصد افزایش می‌یابد و نیمی از کل این افزایش در هشت هفته اول بارداری رخ می‌دهد و این افزایش در میانه حاملگی به اوج خود می‌رسد، علت اصلی این مسئله افزایش حجم خون و افزایش تعداد ضربان قلب است.
کاهش فشار خون: در یک حاملگی طبیعی معمولاً فشارخون تا اواسط بارداری کاهش می‌یابد و بعد از آن به تدریج به سطح قبل از حاملگی می‌رسد.
افزایش انعقاد پذیری: در حاملگی میزان انعقادپذیری در خون افزایش می‌یابد و این مسئله از یک طرف باعث افزایش خطر ایجاد لخته در خون در بیماران قلبی شده و از طرف دیگر با افزایش نیاز به داروهای ضد انعقادی در دوران حاملگی باعث افزایش خطر خونریزی بعد از زایمان می‌شود.
ادم یا ورم: ادم به طور طبیعی در اندام تحتانی و در خلال نیمه آخر بارداری ایجاد می‌شود.
با توجه به تغییرات گفته شده قسمتی از علائم و نشانه‌های ایجاد شده در سیستم قلبی عروقی مانند تنگی نفس در زمان فعالیت، ادم، اتساع وریدهای گردنی و … به طور طبیعی در دوران حاملگی دیده می‌شود که در یک شخص غیر حامله مطرح کننده بیماری قلبی هستند.
از طرفی تنگی نفس شدید یا پیشرونده، تنگی نفس حمله‌ای شبانه، خلط خونی، درد سینه به دنبال فعالیت و هیجان، سرفه مزمن و پایدار، چماقی شدن انگشتان، ادم ثابت دست و پاها و … برخی از علائم و نشانه‌های غیر طبیعی سیستم قلبی عروقی در بارداری هستند که وجود هر یک از این یافته‌ها نشانه بیماری قلبی بوده و نیاز به بررسی دارد تا اینکه خلاف آن ثابت شود.
مناسب‌ترین روش تشخیص بیماری‌های قلبی
اکوکاردیوگرافی است که در تمامی بیماران حامله مشکوک به بیماری قلبی باید انجام شود، بر حسب مورد ممکن است، رادیوگرافی قفسه سینه و الکتروکاردیوگرافی (نوار قلب) نیز لازم شود.
نظر شما