ضرر اقتصادی به صنعت گردشگری/ مهم‌ترین راهکار؛ حمایت دولت

به گزارش ایمنا و به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، ناصر رضایی رئیس گروه گردشگری و میراث طبیعی پژوهشگاه، این مطلب را در نشست «گردشگری در عصر کرونا» مطرح و به تأثیراتی که کرونا بر صنعت گردشگری داشته پرداخت و تصریح کرد: شیوع ویروس کرونا بیش از هر فعالیتی گردشگری را تحت تأثیر خود قرار داده است؛ صنعتی که با رشد فزاینده سال‌های متمادی بالاترین نرخ را به خود اختصاص داده بود.

عضو هیأت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری گفت: با این حال دو اتفاق می‌تواند و حتماً گردشگری را به روزهای اوج خود بازخواهد گرداند و حتی با یک انفجار عظیم مواجه خواهد کرد؛ لذا بسیاری از کشورها در صدد هستند با برنامه‌ریزی به مدیریت بحران پیش آمده پرداخته و خود را برای شرایط پساکرونا آماده کنند.

رضایی این دو اتفاق را کشف واکسن کرونا و یا محو خودبه‌خودی آن مانند آنفلوآنزای اسپانیایی دانست که در زمان خود سبب مرگ و میر عده زیادی از انسان‌ها شد.

رئیس گروه گردشگری و میراث طبیعی پژوهشگاه، ضررهای اقتصادی به صنعت گردشگری را بسیار بالا دانست و مهم‌ترین راهکار، را حمایت‌های دولتی عنوان کرد و گفت: در دوره پساکرونا احتمالاً تورهای گردشگری، کوچک‌تر، کم تعدادتر و خانوادگی‌تر می‌شوند، تمایل به دیدن جاذبه‌های عمومی و پرتجمع کاهش می‌یابد و گردشگران ترجیح می‌دهند به مکان‌های جذاب کمتر دیده شده و خلوت‌تر سفر کنند.

مجید گلپایگانی پژوهشگر حوزه گردشگری نیز در ادامه نشست به بیان ضررهای اقتصادی ناشی از کرونا در صنعت گردشگری پرداخت و اظهار داشت: در دوره شیوع به علت ملاحظات بین‌المللی، کاهش شدید سفرهای برون مرزی را به دلیل ترس از شیوع کرونا و ابتلاء به آن خواهیم داشت.

او افزود: همچنین به دلیل کاهش درآمدهای خانواده در اثر کسادی عرضه و تقاضا در کسب و کارهای گردشگری کاهش سفرهای خارجی را خواهیم داشت.

وی راهکارهای بهبود وضعیت گردشگری را مدیریت بحران و کاهش اثرات بیماری توسط دولت دانست چرا که بدون این موضوع گردشگری بدون رونق خواهد بود.

این پژوهشگر، حمایت از کارگران مستقل چون کارکنان حوزه گردشگری و افرادی که در حوزه خدمات این صنعت هستند، توسط دولت را از راهکارهای دیگر احیا صنعت گردشگری دانست.

گلپایگانی طرح ضربتی برای احیا صنعت گردشگری همزمان با رفع محدودیت‌های ترددی در وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، را حذف موانع و آسان سازی فرآیندها برای کسب و کارهای گردشگری به ویژه کسب و کارهای نوپا و فن‌آورانه با هزینه‌های کم و بازدهی زود هنگام دانست.