به گزارش خبرنگار ایمنا، شهریار آل شیخ، معاون برنامه‌ریزی و توسعه سرمایه انسانی شهرداری مشهد درحالی از سمت خود استعفا داد که در نامه استعفایش تلویحاً به اجباری بودن آن اشاره کرده و در قسمتی از متن نامه نوشته است:
"…این دوره همچنین با تذکرات، محدودیت‌ها و اعلام نظرات بسیاری از نهادهای نظارتی توأم بوده است که ضمن تشکر از بخش‌های مشفقانه آن، شرایطی را رقم زده و مجموع محدودیت‌ها و مضائقی را پیش آورده که ادامه آن را خارج از توان خود می‌دانم. به طور خاص از آغاز سال ۹۹، مجموعه این محدودیت‌ها، فرصت مفید خدمت را از اینجانب گرفته است و بیش از این قادر به ادامه همکاری نیستم…"
این محدودیت‌ها که آل شیخ از آن سخن می‌گوید باعث واکنش رئیس شورای شهر مشهد شد و محمدرضا حیدری در صفحه اینستاگرام خود نوشت: "در حالی که مدیریت شهری مشهد شرایط طاقت‌فرسایی را که پیشامدهای ناشی از شیوع کرونا آن را تشدید کرده، تحمل می‌کند و تلاش دارد تا در همین شرایط توسعه و عمران شهر را در ابعاد مختلف شتاب ببخشد.
در روزهایی که با تمام توان تلاش داریم تا بر عهد خود برای خدمت حداکثری و ایجاد امید و اعتماد در ابعاد مختلف عمل کنیم و میل آن را نداریم که با بیان برخی شرایط و واقعیات کام مردم خسته از نارسایی‌ها را تلخ‌تر کنیم.
در شرایطی که دم همگان سرد است و بر طبل نومیدی و بی‌اعتمادی می‌کوبند، شایسته نیست که با برخی برخوردها و روش‌ها موجبات بی‌انگیزگی مدیران، انصراف آنان از مسئولیت و محافظه‌کاری آنان در انجام امور را فراهم آورید.
هیچ اندیشیده‌اید که در نهایت دود این رخوت و ناامیدی‌های به وجود آمده به چشم مردمی خواهد رفت که خسته و درمانده‌تر از هر زمان دیگری هستند؟
محروم کردن مدیران خلاق و توانمند درحوزه برنامه‌ریزی شهرداری مشهد اتفاق ناگواری است، آمران و مجریان آن چه پاسخی به افکارعمومی و مردم دارند؟ "
حمیدرضا موحدی‌زاده، نایب رئیس شورای شهر نیز در واکنش به این استعفا در صفحه اینستاگرام خود نوشت: "شهریار آل شیخ؛ مبتکر شهر و شهرداری الکترونیک، هوشمند و شفاف، تدوین گر برنامه چهارساله توسعه شهر (۱۳۹۷ - ۱۴۰۰) و اصلاحگر فرآیندها؛ سیستم‌ها و ساختار منابع انسانی و ده‌ها برنامه مفید دیگر به ناچار از شهرداری مشهد و یاری شهر کنار رفت!
او حتماً دلایل و علل استعفای اجباری خود را از مسئولیت معاونت توسعه و برنامه ریزی شهرداری مشهد در شرایط مناسب با افکار عمومی و شهروندان مشهدی، منصفان و عقلای شهر در میان خواهد گذاشت.
در علم مدیریت مبحثی تحت عنوان "حسابداری منابع انسانی" وجود دارد که در مدل و تئوری خود می‌گوید: "همان طور که برای تجهیزات، خودروها و ساختمان‌های سازمان خود قیمت گذاری می‌کنید و هرگز آنها را تخریب و بلااستفاده نمی‌کنید، به طریق اولی علاوه بر ارزش معنوی و سازمانی منابع انسانی و مدیران پرورش یافته که دارند؛ برای آنها قیمت گذاری مادی نیز انجام دهید تا ارزش آنها را بهتر و بیشتر بدانید. یک مدیر طی سال‌ها آموزش می بیند؛ آزمون و خطا می‌کند، حقوق و پاداش می‌گیرد، پاکدستی و تعهد از خود نشان می‌دهد، دانش و تجربه پیدا می‌کند و اگر همه هزینه‌هایی را که سازمان برای آنها متقبل شده و محاسبه نمایند، از آنجا که سال‌ها طول می‌کشد، میلیاردها تومان خرج او می‌شود و چه بسا چندین برابر تجهیزات و ساختمان‌ها برای ساختن آنها هزینه و سرمایه گذاری می‌شود.
آنگاه روا، هوشمندانه و حق است که به جای رسیدگی به تخلفات احتمالی اداری آنها در دستگاه خودشان برای اشتباهات سهوی و گاهاً اجتناب ناپذیر، آنها را غیرمسئولانه در مرجع دیگری به یکباره کنار گذاشت؟!
آیا آنها به اندازه یک ساختمان، خودرو و تجهیزات اداری برایتان ارزش ندارند؟ آیا مسئولیت حذف نیروهای کارآمد و اثربخش و نیروهای به مراتب ضعیف‌تر از آنها را بر سر کار آوردن، اقدامی عاقلانه؛ آینده نگرانه و دلسوزانه است؟!
خداوند عاقبت ما و آنها را ختم به خیر گرداند و روزی فرا برسد که هر مقامی مقید به چارچوب قانون باشد و هر چیزی سر جای خودش قرار بگیرد؛ ان شاء الله"
بیشتر بخوانید:
نظر شما