به گزارش خبرنگار ایمنا، به نظر می‌رسد موضوع نظارت بر محتوای محصولات شبکه نمایش خانگی، پایش به سازمان سینمایی هم رسیده و صدا و سیما متولی امور این حوزه خواهد شد. حالا با قطعیت بیشتری می‌توان به این مساله اشاره کرد که توقف صدور مجوز برای ساخت سریال‌های جدید در شبکه نمایش خانگی به دلیل آنچه تراکم زیاد و ترافیک سنگین مجموعه‌های در حال ساخت عنوان شد، بهانه‌ای بیش جهت تغییر مدیریت در صدور این مجوزها نیست.
اما آیا این تصمیم در نهایت به نفع شبکه نمایش خانگی تمام می‌شود یا به ضرر آن؟ واضح است که قوانین نظارتی در شبکه نمایش خانگی و صدا و سیما کاملاً متفاوت است. برای همین هم خطوط قرمزها در این دو رسانه با یکدیگر فرق می‌کنند. خطوط قرمز در تلویزیون با سینما، کیلومترها فاصله دارد و حتی در شبکه نمایش خانگی کمی آزادتر از سینما عمل می‌شود. به همین دلیل محتوای تولید شده در شبکه نمایش خانگی کاملاً با تولید صدا و سیما متفاوت و از جنسی دیگر است. به جرأت می‌توان گفت، هیچ کدام از سریال‌های تولید شده در شبکه نمایش خانگی، صلاحیت پخش در رسانه ملی را ندارند.
اما دلیل آنکه مخاطبان، نسبت به مجموعه‌های شبکه نمایش خانگی اقبال بیشتری نشان می‌دهند، بیشتر به فرم و اجرای آنها بر می‌گردد. حضور بازیگران مطرح سینما در این آثار که هرگز پایشان به تلویزیون و سریال‌هایش باز نشده است، آزادی بیشتر در بررسی و بیان مضامینی همچون خیانت، عشق و اعتیاد که در رسانه ملی با احتیاط و بسیار زیرپوستی به آنها اشاره می‌شود و خط قرمزهای سلیقه‌ای که اعمال آنها در گریم، پوشش و حجاب بازیگران کم رنگ شده را می‌توان از جمله مهم‌ترین عامل پر مخاطب بودن سریال‌های شبکه نمایش خانگی دانست.
هیچ کدام از موارد یاد شده، با قواعد و محتوای نظارتی صدا و سیما همخوانی نداشته و هم راستا نیستند. اگر محتوای تولیدی شبکه نمایش خانگی در چنگال قوانین نظارتی صدا و سیما گرفتار شود، پس باید منتظر ماند و بی اثر شدن سریال‌های شبکه نمایش خانگی را همچون سریال‌های تلویزیونی تماشا نمود. با این اقدام، مغز عرصه‌ای که تازه فعالیتش رونق گرفته از هم می‌پاشد و در واقع همان بلایی که بر سر رسانه ملی آمده و باعث ریزش مخاطبان شده است، در شبکه نمایش خانگی هم تکرار می‌شود.
از سوی دیگر، وضعیت معیشتی سینماگران نیز با این تصمیم، تهدید می‌شود. باید بپذیریم که سینما هنوز در کشور ما به شکل یک صنعت با سوددهی فراوان و منبع تأمین معاش کارکنانش در نیامده است. در طول یک سال، ظرفیت تولید سالانه در سینمای ایران آنقدر زیاد نیست که همه سینماگران بتوانند در طول سال سرکار باشند و دغدغه‌ای بابت وضعیت معیشتی خود نداشته باشند. تولید مجموعه‌ها و سریال‌ها در شبکه نمایش خانگی، باعث شده بود تا طیف وسیعی از سینماگران، در طول سال، مشغول به کار باشند و بتوانند تا حدودی از بحران اقتصادی عبور کنند. اما با این تصمیم، اهالی سینما، بیشتر از گذشته دچار مشکل در تامین معیشت خواهند شد.
با اینکه این خبر به شکل غیررسمی منتشر شده، اما از آنجا که نه صدا و سیما و نه مدیران شبکه نمایش خانگی به انتشار آن واکنشی نشان نداده‌اند، باید بنا را بر صحت آن گذاشت. تاکنون دو صنف کانون کارگردانان و فیلمنامه نویسان، موضع خود را به این تصمیم علنی ساخته‌اند که در ادامه به نظرات آنها اشاره می‌شود:
واکنش کانون کارگردانان به توقف ساخت سریال‌های نمایش خانگی
کانون کارگردانان سینمای ایران، در بیانیه‌ای ضمن محکوم کردن هرگونه توقف در روند تولید و نمایش، تاکید خود را بر اوضاع اقتصادی اهالی سینما در روزهای شیوع کرونا گذاشته و در بخشی از این بیانیه آورده است:
"هم اکنون محصولات و سریال‌های نمایش خانگی فضای آنلاین، قشر وسیعی از مردم و حتی مخاطبان خاموش را از شهرهای کوچک و روستاها تا هموطنان خارج از کشور تحت پوشش قرار می‌دهد، مخاطبینی خاموش که نه برنامه‌های صدا و سیما را می‌بینند و نه اهل رفتن به سینما هستند. ولی تصمیمات غیر کارشناسی و آزمودن راه‌های محدود کننده قبلی، نتیجه‌ای جز سوق دادن این مخاطب انبوه به سمت فضای مجازی خارجی نخواهد داشت. توقف تولید سریال‌های نمایش خانگی توسط سازمان سینمایی، مقدمه‌ای بر دخالت سازمان‌های دیگر در محدود کردن هر چه بیشتر این تولیدات خواهد بود که نتیجه آن نابودی پلتفرم‌های فضای آنلاین، از دست رفتن مخاطبان میلیونی و بیکاری بسیاری از اهالی زحمتکش سینمای ایران خواهد بود که در تولید این سریال‌ها نقش دارند".
واکنش کانون فیلمنامه نویسان سینمای ایران
اما واکنش کانون فیلمنامه نویسان سینمای ایران به این مساله متفاوت و رنگ و بوی مشورتی داشت. شورای مرکزی کانون فیلمنامه نویسان سینمای ایران در بیانیه‌ای ضمن ابراز نگرانی درباره اخبار مرتبط با انحصارگرایی در عرصه تولید سریال در شبکه نمایش خانگی، اعلام آمادگی کرد تا به هر دو سازمان درگیر در این ماجرا، یعنی سازمان سینمایی و سازمان صدا و سیما نظرات مشورتی لازم را ارائه دهد.
در بخشی از این بیانیه آمده است:
"با توجه به اینکه در چند سال گذشته، بیشترین نظارت و ممیزی و اعمال نظرات از سوی هر دو سازمان یعنی سازمان سینمایی و سازمان صدا و سیما بر روی فیلمنامه اعمال شده است، کانون فیلمنامه نویسان با توجه به ارتباط ناگزیر شغلی اعضای خود با هر دو سازمان، پیشنهادات و انتقاداتی را مطرح می‌کند. "
پیشنهادات کانون فیلمنامه نویسی در توجه به نقش پررنگ فیلمنامه در آثار نمایشی خلاصه می‌شد تا با در نظر گرفتن این نقش، هر دو سازمان در تصمیمات خود از نظرات کانون فیلمنامه نویسان بهره جویند.
گفتنی است، هوشنگ گلمکانی، منتقد برجسته سینمای ایران، چندی پیش در یادداشتی از خانه سینما، انجمن‌های صنفی سینما، فعالان شبکه ویدئو رسانه و مدیر پلت فرم‌های وی او دی خواسته بود تا موضع خود را در قبال این تصمیم، اعلام کنند.
نظر شما