به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، گروهی از معماران اهل پکن، پایتخت کشور چین، تصمیم گرفتند تعداد پنج مخزن بزرگ سوخت هواپیمایی را به موزه‌هایی هنری تبدیل کنند و از این طریق، صنعت گردشگری منطقه و در نهایت اقتصاد آن را رونق بخشند. پیاده‌سازی طرح فوق که به مدت ۶ سال طول کشید، علاوه بر موزه، یک پارک بسیار بزرگ و سبز را نیز در اطراف موزه در بر گرفته است. پروژه فوق یک سرمایه فرهنگی جدید برای شهر به شمار می‌رود که به ایجاد پیوند بین ساکنان شانگهای و سواحل آن کمک بزرگی کرده است.
مخزن‌های سوخت هواپیمایی متروکه که پیش از این در مالکیت شرکت هواپیمایی Longhua قرار داشت، در یک منطقه صنعتی واقع شده است که همین امر رونق اقتصادی آن را افزایش داده است. معماران پنج مخزن موجود در منطقه را به پنج مرکز هنری تبدیل کردند که هر گالری با هدف خاص خود طراحی شده است. فضای سبز اطراف این موزه‌های هنری، پوشیده از چمن‌هایی با کیفیت بالاست و در آن در تمام طول سال رویدادهای مختلفی نظیر جشنواره‌ها و نمایشگاه‌های کتاب مردم را از سراسر کشور چین دور هم جمع می‌کند و آن‌ها را با ساحل اطراف، که برای مدت زمان زیادی غیر قابل دسترسی بود، پیوند می‌دهد.
در مرکز فضای خالی بین موزه‌ها زمینی به شکل حرف انگلیسی Z به چشم می‌خورد که در آن منظره‌ای به مساحت ۵ هکتار به شکل زیگزاگ، مملو از گل‌ها و درختان سبز قرار گرفته شده است. این فضای زیگزاگی موزه‌های هنری را به هم پیوند می‌دهد و در زیر بام سبز خود ساختمانی بزرگ را در برمی‌گیرد. دو مخزن بزرگ سوخت هواپیما، که هم اینک موزه‌هایی شگفت‌انگیز است، در قسمت بالایی این فضای سبز زیگزاگی واقع شده است، در حالی که سایر موزه‌ها در اطراف آن به زیر زمین راه یافته است. موزه‌های هنری جدید هر یک به طور جداگانه میزبان یک ساختمان دو طبقه است که در آن یک کافه، رستوران و فضاهای نمایشگاهی متعدد تعبیه شده است.
معماران برای اینکه اصالت صنعتی منطقه را حفظ کنند، در نمای خارجی موزه‌ها (مخازن سوخت هواپیمایی) هیچ تغییری به وجود نیاورده‌اند و با الهام از این سازه‌های دایره‌ای، تمام پیاده راه‌های اطراف را به شکل خمیده و قوس‌دار طراحی کرده‌اند.
موزه‌های هنری جدید شانگهای، شکل جدیدی از سازه‌های هنر شهری را به تصویر می‌کشد که در نوع خود نظیر ندارد. این موزه‌ها، گذشته و آینده را با هم مرتبط می‌کند و بین مردم و محیط زیست طبیعی اطراف آن و همچنین بین هنر و طبیعت پیوند عمیقی به وجود می‌آورد.
طراحان این موزه‌های هنری بر این باورند که این فضای جدید، یک مرکز هنری بدون مرز به شمار می‌رود چرا که بیش از دیگر موزه‌های هنری به زندگی شهری شباهت دارد. این افراد امیدوارند که معماران در سراسر دنیا با الهام از طرح این موزه‌ها، از سازه‌های بدون استفاده و متروکه شهر خود برای گسترش فضاهای فرهنگی بهره گیرند.
نظر شما