به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، زمانی که فردی دچار حمله قلبی میشود، مجوعهای از فرآیندهای بیوشیمیایی رخ میدهد که به قلب آسیب میزند. به نظر میرسد این نوع فرآیندها همانند اتفاقاتی است که هنگام تصادف برای خودرو رخ میدهد. پس از بروز حمله قلبی بعضی از بافتها از بین میروند و نیاز به بازسازی دارند. همچنین بعضی پروتئینها از بین میروند، عضلات آسیب میبینند و اختلالاتی در جریان خون و اکسیژنرسانی به قلب رخ میدهد.
پس از بروز حمله قلبی، به منظور باز شدن رگهای بسته شده قلب بیماران، استنتهایی در آنها قرار داده میشود تا در بلند مدت به بیماران کمک کند. افزایش اکسیژنرسانی به قلب نیز ممکن است با بروز مشکلاتی همراه باشد و باعث از بین رفتن بعضی از سلولهای قلب شود؛ در این صورت آسیبهای جبران ناپذیری رخ خواهد داد.
گروهی از محققان دانشگاه ایالتی سن دیگو با انجام مطالعه جدیدی روی موشها به این نتیجه رسیدند که نوعی پروتئین در قلب قادر است آسیب ناشی از حمله قلبی را کاهش دهد و عملکرد قلب را بهبود بخشد. این پروتئین که "MANF" نام دارد، پروتئینهای آسیب دیده را اصلاح میکند. پژوهشگران در این مطالعه موشهای اصلاح شده ژنتیکی را با ایجاد حمله قلبی در آنها و بررسی نحوه عملکرد قلب موشها با وجود پروتئین و بدون آن بررسی کردند.
نتایج بررسیهای جدید نشان داد عملکرد قلب موشهای مورد آزمایش با وجود پروتئین بهتر بود؛ بنابراین پژوهشگران دریافتند که پروتئین MANF همانند یک تنظیم کننده عمل میکند. پروتئین مذکور نقش محافظتی از قلب را بر عهده دارد، اما از آنجایی که ساختار این پروتئین شبیه پروتئینهای بررسی شده دیگر نیست، نحوه محافظت آن از قلب مشخص نشده است. محققان امیدوار هستند نتایج این مطالعه به عرضه پروتئین MANF به شکل یک دارو منجر شود.
نتایج این مطالعه در مجله Journal of Biological Chemistry منتشر شده است.
نظر شما