کرونا و چشم‌اندازی نو از شهرها

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، حدود پنج ماه از ظهور ویروس کرونا می‌گذرد و تبعات شیوع بیماری کووید -۱۹ بسیاری از جوانب زندگی بشر را به طور باور نکردنی تحت تأثیر قرار داده است. روابط انسانی، شرایط اقتصادی، وضعیت آب و هوایی، رفتار مردم و مشاغل همه و همه متأثر از شیوع ویروس کرونا تغییرات فراوانی کرده است. نوآوران شهری، معماران، مقامات رسمی سلامت و طراحان شهری از سراسر دنیا هر یک به سهم خود تلاش می‌کنند راه حل‌هایی برای رهایی از این ویروس خطرناک ارائه دهند و دنیایی ایمن‌تر برای نسل‌های آینده شکل دهند. بعضی از پیامدهای گسترش شیوع ویروس کرونا هم اینک آغاز شده است که در ادامه به بیان آن‌ها پرداخته می‌شود.

بهبود کیفیت هوا

با توقف یا کاهش بی‌سابقه فعالیت‌ها در سراسر دنیا، کره زمین ممکن است تنها چیزی باشد که از وضعیت به وجود آمده بیشترین سود را ببرد. تصاویر ماهواره‌ای حاکی است که شهرهایی که تا قبل از گسترش ویروس کرونا به طور هراسناکی آلودگی هوا داشتند، این روزها اغلب دارای هوایی پاک برای شهروندانشان هستند. به نظر می‌رسد که سطح آلودگی هوا در شهرهایی نظیر لس‌آنجلس، پکن، لندن و دهلی نو به طور چشمگیری کاهش یافته است که پیش‌بینی می‌شود با ادامه روند "ماندن در خانه" این کاهش برای مدت طولانی‌تری ادامه پیدا کند. با این وجود، کارشناسان هشدار می‌دهند که بازگشت به روال عادی حیات ویروس کرونا می‌تواند انتشار گازهای آلاینده هوا را حتی بیش از دوران قبل از کرونا تشدید کند.

افزایش ارتباطات از راه دور

با گسترش ویروس کرونا دورکاری از اهمیت بسیار بالایی برخوردار شده و لزوم نزدیکی انسان به محل کارش نیز به طور چشمگیری مورد توجه قرار گرفته است. با محدود شدن نیروی انسانی از تردد روزانه به محل کار خود و افزایش ارتباطات از راه دور و دورکاری، انسان وابسته بودن خود به کلانشهرهای متراکم که هزینه زندگی در آن‌ها اغلب بالا است را بیش از پیش درک کرده است. این امر ممکن است استقلال، انعطاف و در نهایت آزادی را بیش از پیش برای انسان‌ها به ارمغان آورد. افزایش کار در منزل به سهم خود می‌تواند باعث کاهش استفاده از زیرساخت‌های حمل و نقل و به دنبال آن، کاهش چشمگیر انتشار گازهای گلخانه‌های و ترافیک خودرویی شود. علاوه بر این، افزایش مشاغل خانگی می‌تواند زندگی را به سمت حومه‌های شهری سوق دهد و فضایی جدید برای احداث مراکز فرهنگی و تجارت‌های محلی بر جای بگذارد.

شهر رونقی دوباره می‌گیرد

برخی کارشناسان بر این باورند که پاندمی‌ها دشمن شهرها بشمار می‌روند چرا که با ظهور آن‌ها، مؤلفه‌های شهری- نظیر تراکم و ارتباط که تا به امروز بسیار با ارزش به حساب می‌آمد، اهمیت خود را از دست می‌دهد و حتی در بعضی موارد برای سلامت انسان خطرناک تلقی می‌شود. در واقع بیماری‌های همه‌گیر سمت تاریک شهرسازی و شهرنشینی را آشکار می‌کند و به مولفه‌هایی که تا پیش از این نادیده گرفته می‌شد، ارزشی منحصر به فرد می‌بخشد. پاندمی‌ها بی‌رحمانه اساسی‌ترین ایده‌های بشر در مورد ارتباطات و زندگی شهری را تضعیف می‌کند و عقاید جدیدی را در ذهن او می‌گنجاند. یکی از اثراتی که ویروس کرونا بر زندگی انسان بر جای گذاشته است، حس جداسازی است؛ این روزها مردم بر خلاف میل باطنی چاره‌ای جز جداسازی خود از سایرین و به اصطلاح، رعایت فاصله اجتماعی ندارند و این در حالی است که انسان ذاتاً موجودی اجتماعی است و تعامل با هم‌نوعانش جزئی جدایی‌ناپذیر از زندگی‌اش بشمار می‌رود. جداسازی همه جوانب زندگی را تحت تأثیر قرار داده است؛ مردم در متروها، ایستگاه‌های قطار و اتوبوس و سایر وسایل حمل و نقل عمومی تمام تلاش می‌کنند از سایرین فاصله بگیرند و این در حالی است که تراکم جمعیت یک هدف و نه یک مانع برای طراحی شهرهای پایدار محسوب می‌شود.