به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، هنگ کنگ منطقه‌ای خودمختار در جنوب چین است و از تراکم جمعیتی بسیار بالایی برخوردار است. زندگی در این منطقه برای بسیاری از مردم بسیار آزار دهنده است چرا که اغلب آن‌ها ناچارند در خانه‌هایی به مساحت حدود ۲۰ متر مربع با اعضای خانواده خود زندگی کنند. مردم در چنین خانه‌هایی تنها به نگهداری وسایل بسیار ضروری اکتفا می‌کنند و شاید یک تختخواب تاشوی یک نفره بزرگ‌ترین وسیله در خانه آن‌ها باشد. در بسیاری از این خانه‌ها حتی فضای کافی برای صرف ناهار و شام برای اعضای خانواده در کنار یکدیگر وجود ندارد و برخی از اعضا در فضای بیرونی وعده‌های غذایی خود را می‌خورند. از سوی دیگر هزینه خرید یا اجاره مسکن در این جزیره بسیار بالاست و به همین دلیل بسیاری مردم برای سکونت در خانه‌های هنگ کنگ با مشکل مواجه می‌شوند.
در چند سال اخیر مسئله بی‌خانمانی فقرا در هنگ کنگ ذهن معماران را به شدت به خود مشغول کرده و این افراد را به ارائه طرح‌های پیشنهادی به دولت برای حل مسئله سوق داده است. احداث "نانو آپارتمان‌ها" یکی از مهم‌ترین و جالب‌ترین ایده‌هایی بوده است که گروهی از معماران به مقامات ارشد شهری ارائه داده‌اند و به مرحله اجرا نیز درآمده است. در محل این پروژه که بیش از ۲۰۰ هزار فرد نیازمند را در خود جای داده است خانه‌هایی با مساحتی حتی کم‌تر از فضای استاندارد برای پارک یک خودرو احداث شده و به قدری کوچک است که ظرفیت پذیرش بیش از یک نفر را ندارد و حتی کوچک‌تر از سلول‌های زندان انفرادی است.
هنگ کنگ بر خلاف کلانشهرهایی نظیر لندن، نیویورک و سیدنی. از قانون خاصی برای رعایت حداقل فضای لازم برای احداث خانه‌های مسکونی برخوردار نیست. از سوی دیگر دولت هیچ محدودیتی برای مالکان در خصوص اجاره‌بها یا فروش اموال اعمال نمی‌کند در نتیجه بسیاری از معماران فرصت طلب از وضعیت مردم هنگ‌کنگ سوءاستفاده کرده و خانه‌هایی کوچک‌تر از یک سلول انفرادی در شهر احداث می‌کنند و با قیمت هنگفت به آن‌ها می‌فروشند. اگرچه احداث نانو آپارتمان‌ها ایده بسیار جالبی برای سکونت دادن جمعیت زیادی از مردم هنگ کنگ به شمار می‌رود، با این حال منتقدان این کار را چیزی جز "یک حیله" برای ثروتمندتر شدن معماران تلقی نمی‌کنند.
اخیراً برنامه‌ریزان شهری هنگ کنگ ایده‌های جدیدی برای خانه‌سازی ارائه داده‌اند و در نظر دارند تا پایان سال ۲۰۲۰ تعداد دو هزار و ۱۰۰ نانو آپارتمان طراحی کنند که مساحتی به مراتب کوچک‌تر از یک سلول انفرادی دارد و بدون شک کوچک‌ترین ساختمان‌های جهان تا به امروز خواهد بود. اگرچه قطعاً به خاطر تراکم شدید جمعیت در شهر این آپارتمان‌ها از استقبال زیادی در میان مردم برخوردار خواهد شد، اما منتقدان گفته‌اند که این خانه‌ها سلامت روان ساکنان را به طور بسیار هراسناکی نشانه می‌گیرد و به تدریج و به بدترین شکل ممکن سلامت انسان را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
در چند سال اخیر محققان وضع بسیاری از ساکنان نانوآپارتمان‌های هنگ کنگ را مورد بررسی قرار داده‌اند و در نهایت به این نتیجه رسیده‌اند که بیش از ۸۰ درصد این افراد از بیماری‌های روانی حاد رنج می‌برند. نتیجه تحقیقات نشان داد که کودکانی که در آپارتمان‌های کوچک هنگ کنگ سکونت دارند خیلی کم‌تر از سایرین در مدارس بر فراگیری مطالب آموزشی تمرکز می‌کنند و از نظر رفتاری نیز با اختلالات زیادی مواجه هستند. زندگی در نانوآپارتمان‌های هنگ کنگ روزانه آمار خشونت‌های خانگی، طلاق و مصرف مواد مخدر را افزایش داده و رفاه ساکنان را به حداقل رسانده است.
بسیاری از افرادی که به تنهایی در نانوآپارتمان‌ها زندگی می‌کنند به محققان گفته‌اند که زندگی در خانه‌های کوچک مانند سلول‌های انفرادی است که هر لحظه در آن‌ها فکر رهایی هستند اما این افراد از توان مالی کافی برای سکونت در خانه‌های بزرگ‌تر برخوردار نیستند.
نظر شما