به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، کشته‌شدن هورامبه در باغ‌وحش سینسیناتی در سال ۲۰۱۶ تأثیری جهانی به دنبال داشت و عصبانیت عده بسیاری را برانگیخت. هورامبه، یک گوریل غربی سرزمین‌های پست بود، گونه‌ای که به‌شدت در معرض خطر انقراض قرار دارد.
این گوریل در سال ۲۰۱۴ به باغ‌وحش سینسیناتی منتقل شده بود و پس از دو سال دقیقاً فردای روز تولد ۱۷ سالگی‌اش به ضرب گلوله یکی از مسئولین آنجا کشته شد. دلیل این شلیک سقوط یک پسربچه سه یا چهار ساله به درون محفظه گوریل و کشیده‌شدن آن توسط او بود که شوکه و عصبی به نظر می‌رسید.
مسئولین باغ‌وحش در دفاع از اقدام خود اعلام کردند که در چنین شرایطی امکان شلیک مواد بیهوشی وجود نداشت زیرا عملکرد این ماده زمان‌بر است و این احتمال وجود داشت که پسربچه توسط گوریل به دو نیم تقسیم شود.
با این حال بسیاری از طرفداران محیط‌زیست با دو سوال اساسی مواجه بودند. اول اینکه چرا در باغ‌وحش‌ها انسان‌های ستیزدوست و هفت‌تیرکش استخدام می‌شوند و دوم اینکه چرا یک گونه در معرض انقراض اسیر دیوارهای باغ‌وحش است؟
بیشتر بخوانید:
- آیا محیط زیست موافق ادامه فعالیت باغ وحش صفه است؟
- پرسش اول: آیا باغ وحش اسارتگاه حیوانات است؟
- پرسش دوم: حداقل استانداردهای یک باغ وحش چیست؟
در پاسخ به این عده باید گفت در یک دنیای ایده‌آل و فاقد هرگونه جنگل‌زدایی، شکارچی، بیماری، تغییرات آب‌وهوایی، آلودگی و غیره، هارامبه می‌توانست با آرامش در آفریقای مرکزی زندگی کند، اما در دنیای واقعی کمتر از ۹۰۰ گوریل کوهستانی در طبیعت باقی مانده‌اند.
باغ‌وحش‌ها، خصوصاً انواع مدرن‌تر، بخش‌های حیاتی در تلاش برای حفظ سایر حیوانات در معرض خطر محسوب می‌شوند که هدف آن‌ها ارتقا فرهنگ حفاظت از حیوانات، آموزش مردم و حمایت از تحقیقات بیشتر درباره حیات‌وحش است. در این محیط‌ها بهترین شرایط و بالاترین استانداردهای رفاهی برای حیوانات فراهم می‌آید و تهیه مسکن اختصاصی برای هر یک از گونه‌ها، رعایت رژیم‌های غذایی مناسب آن‌ها و شرایط ویژه نگهداری هر یک اطمینان حاصل می‌کند که زندگی حیوانات اسیر تا حد امکان مشابه با شرایط طبیعی زندگی آن‌ها باشد.
گروه‌های مخالف باغ‌وحش و مدافعین حقوق حیوانات این محیط‌ها را بی‌رحمانه و نامناسب قلمداد می‌کنند زیرا در آن‌ها حیوانات برای سرگرم کردن بشر اسیر قفس‌های کوچک و محدودی شده‌اند که مناسب خوی وحشی آن‌ها نیست. البته اظهارات این گروه چندان نادرست نیست چراکه بسیاری از باغ‌وحش‌های جهان دارای شرایط نامناسب و اسفناکی هستند که بیش از حفاظت از حیوانات، بقای آن‌ها را در معرض خطرات جدی قرار می‌دهند.
بیشتر بخوانید:
- ماجراهای باغ وحش صفه + فیلم
- سرنوشت مبهم باغ وحش صفه
- نظر سازمان محیط زیست درباره پارک وحش صفه چیست؟
- تعطیلی باغ وحش صفه پاک کردن صورت مسئله است
بنابراین باغ‌وحش‌ها باید دارای یک استراتژی آموزشی کتبی و یک برنامه آموزشی فعال باشند و در مسیر مراقبت از حیوانات، فراتر از الزامات اساسی، از عناصر بازی و فن‌آوری نیز بهره ببرند. همچنین با استفاده از عنصر خلاقیت و ایجاد قفس‌های گسترده روباز، مناسب برای زندگی هر گونه، می‌توان محل طبیعی زندگی حیوانات را شبیه‌سازی و درعین‌حال امنیت و سلامت آن‌ها را تضمین کرد.
با وجود نابودی روزافزون طبیعت، تهدیدات ناشی از تغییرات آب و هوایی، افزایش تعداد شکارچیان و مواردی از این قبیل، باغ‌وحش مکانی عالی و بی‌خطر برای حیوانات محسوب می‌شود. از سوی دیگر بیشتر حیوانات محصور در باغ‌وحش درواقع متولدشده و پرورش‌یافته همان‌جا هستند و هیچ تجربه‌ای از حیات‌وحش و زندگی در میان زیستگاه‌های طبیعی خود ندارند و در محیط‌های بیرونی دوام چندانی نخواهند داشت.
با این حال باغ‌وحش در صورتی مفید واقع خواهد شد که به‌صورت "در محل" کار کند یعنی بودجه، امکانات و کارمندان متخصص و بامهارتی برای محافظت از حیوانات و زیستگاه‌های شبیه‌سازی‌شده آن‌ها مانند طبیعت را فراهم کند. در این میان همچنین می‌توان با استفاده از حیوانات محبوبی هم‌چون فیل، پاندا، ببر و غیره به‌منظور تهیه بودجه لازم برای پرورش گونه‌هایی هم‌چون دوزیستان که از محبوبیت کم‌تری برخوردار هستند بهره برد.
البته شیوه‌های حفاظت در "خارج از محل" در خارج از زیستگاه‌های طبیعی حیوانات نیز وجود دارد که معمولاً در باغ‌وحش صورت می‌گیرد و اغلب شامل برنامه‌های بین‌المللی پرورش حیوانات در اسارت و اعمال تغییرات ژنتیکی برای حفظ جمعیت پایدار یک گونه خاص و اطمینان از تنوع ژنتیکی آن‌ها می‌شود. عملیات تحقیق و بررسی باغ‌وحش‌ها اغلب رفتار یا رفاه حیوانات را مد نظر قرار می‌دهد و کمک می‌کند که در شرایط مناسب نگهداری و تغذیه شوند.
از سوی دیگر در باغ‌وحش‌ها می‌توان به مطالعه تأثیر انسان بر حیوانات، از تأثیر بازدیدکنندگان گرفته تا روابط حیوانات و نگهدارندگان آن‌ها پرداخت، بر عملکرد بیولوژیکی حیوانات، خصوصاً گونه‌های ساکن در مناطق دورافتاده، متمرکز شد و فرصت مشاهده و مطالعه حیوانات عجیب و غریبی که ممکن است در معرض انقراض در طبیعت باشند را به دست آورد.
بیشتر بخوانید:
- تعطیلی پارک وحش صفه ۱۰ ماه زمان می‌برد
- سناریوهای جدید برای سرنوشت پارک وحش صفه اصفهان
- نظر رئیس شورای شهر اصفهان درباره سرنوشت پارک وحش صفه
دیدن این گونه‌ها از نزدیک می‌تواند علاقه سایرین به زیست‌شناسی، حفاظت از حیوانات و محیط‌زیست را افزایش دهد و انسان را به یک مدافع حقوق حیوانات تبدیل کند، البته به این شرط که باغ‌وحش محلی برای آرامش حیوانات باشد، نه شکنجه و اسارت آن‌ها!
نظر شما