به گزارش ایمنا و به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، سیاوش سراقی با اعلام این خبر گفت: موشه لان تپه (اسماعیل آباد) یکی از محوطه‌های شاخص هزاره پنجمی حوزه فلات مرکزی است که در استان البرز، شهرستان ساوجبلاغ، دهستان سعیدآباد، سه کیلومتری غرب روستای اسماعیل آباد و در شمال شرق روستای احمدآباد واقع شده است.
این باستان شناس با بیان اینکه موشه لان تپه برای نخستین بار در سال ۳۷-۱۳۳۶ هجری شمسی و سپس در سال ۱۳۵۶ توسط معصومه نوایی مورد کاوش قرار گرفت.
سراقی تصریح کرد: با توجه به مطالعات صورت گرفته در این محوطه ۱۰ طبقه معماری، گورها و داده‌های سفالی متعلق به هزاره پنجم و چهارم قبل از میلاد شناسایی شده و به طور کلی می‌توان گفت ضخامت آثار باستانی موشه لان تپه حدود ۶.۷۰ متر است.
وی اظهار کرد: این محوطه باستانی در تاریخ ۱۳۵۶/۱۰/۵ به شماره ۱۵۴۴، توسط یزدان کوشافر در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید و در سال ۱۳۸۷ با پلاک ثبتی ۸۲ اصلی به تملک سازمان میراث فرهنگی درآمده و در سال ۱۳۸۱ توسط ابوالقاسم حاتمی سرپرست هیأت بررسی و شناسایی شهرستان ساوجبلاغ مورد بررسی قرار گرفت.
سراقی موقعیت جغرافیایی (واقع شدن در مسیر کریدور طبیعی دشت تهران – قزوین)، وسعت استقرار و ضخامت قابل توجه نهشته‌ها باستانی و وجود آثار فرهنگی از هزاره پنجم و چهارم پیش از میلاد را سبب اهمیت اسماعیل آباد در مطالعات باستان شناختی کشور به ویژه حوزه فلات مرکزی دانست.
وی گفت: در حال حاضر با گسترش و توسعه روزافزون بافت روستایی، عبور جاده آسفالته، لوله‌های گاز، تیرهای انتقال برق در روی عرصه در ضلع شمالی و غربی و ساخت و سازهای غیر مجاز (پروژه ویلا سازی) اهالی منطقه به خصوص در ضلع شرقی و جنوبی، تپه در شرایط حفاظتی نامناسبی قرار گرفته است.
سرپرست هیأت باستان شناسی تصریح کرد: از این رو جهت مشخص کردن وضعیت عرصه و حریم موشه لان تپه و ارائه ضوابط حفاظتی مناسب برای آن، هیأتی با مجوز پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری عملیات گمانه زنی به منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حریم محوطه تاریخی موشه لان تپه را آغاز کرد.
سراقی گفت: هیأت باستان شناسی عملیات تعیین عرصه را با ایجاد ۲۶ گمانه پیرامون محوطه در اضلاع مختلف انجام داد که خوشبختانه در نتیجه این گمانه زنی علاوه بر لایه‌های باستانی، داده‌های سفالی و استخوانی متعلق به هزاره پنجم پیش از میلاد، ۶ ظرف کامل سفالی احتمالاً متعلق به یک تدفین هزاره پنجمی شامل ظروف پایه دار، خمره‌های سفالی و ظروفی با آبریز ناودانی شکل قرمز با نقوش هندسی و حیوانی (نقش بز) دوره چشمه علی که در نوع خود منحصر بفرد بوده به دست آمد.
این باستان شناس در پایان خاطرنشان کرد: پژوهش حاضر نشان داد که بر خلاف توپوگرافی محوطه و اظهار نظرهای گذشته ابعاد محوطه بیش از آن چیزی است که قبلاً ارائه شده و محوطه موشه لان تپه در جهت شرقی–غربی کشیده شده و متأسفانه بخش عمده ای از آن در ضلع غربی به طور کلی تسطیح شده و توسط اهالی منطقه به باغات و پروژه ویلا سازی اختصاص یافته است.
نظر شما