طراحی شهری پس از کرونا چگونه خواهد بود؟

انتظار می‌رود شیوع ویروس کرونا زندگی شهری را محلی محورتر از قبل کند و پیاده‌روی، تراکم و پیوستگی را در طراحی‌های جدید شهری بگنجاند.

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، حفظ فاصله اجتماعی با سایر افراد یکی از مهم‌ترین اصولی است که با شیوع ویروس کرونا در میان مردم رواج یافته است. بر همین اساس انتظار می‌رود که در آینده مسیرهای دوچرخه‌سواری و پیاده‌روی در شهرها بیشتر از قبل گسترش یابد تا از این طریق مردم فاصله خود با دیگران را حفظ کنند. علاوه بر این بسیاری از کارشناسان پیش‌بینی کرده‌اند که دوچرخه‌های الکتریکی و عابران پیاده به جزء جدایی‌ناپذیر خیابان‌ها و معابر شهری تبدیل شوند در حالی که استفاده از خودروها توسط مردم یک استثنا باشد و در موارد بسیار ضروری جای دوچرخه‌سواری و پیاده‌روی را بگیرد.

شیوع ویروس کرونا می‌تواند درس‌های ارزشمند بسیاری در خصوص طراحی شهری و چگونگی ایجاد مناطقی بهتر و پایدارتر به همه ما بیاموزد. در واقع کووید -۱۹ از یک سو همانند یک تلسکوپ عمل می‌کند که نقص‌های طراحی شهری حال حاضر را بزرگنمایی می‌کند و از سوی دیگر همچون یک نشانگر معماران را در مسیر رسیدن به شهرهای بهتر و پایدارتر هدایت می‌کند. قرنطینه، فاصله‌گذاری اجتماعی و دورکاری از جمله آثاری است که کرونا از خود بر طراحی شهری آینده به جای خواهد گذاشت که در ادامه به شرح هر یک پرداخته می‌شود.

قرنطینه

یکی از درس‌هایی که معماران از قرنطینه‌های دوران کرونا خواهند گرفت، ارزش هر منطقه شهری است؛ به این معنی که هر چه امکان تأمین تمام نیازهای شهروندان در یک منطقه از طریق پیاده‌روی بیشتر باشد، آن منطقه از ارزش بالاتری در بین مردم برخوردار خواهد بود.

طی ۳۰ تا ۵۰ سال گذشته بافت شهری بیشتر حول محور تردد خودروها طراحی شده است بنابراین مراکز تجاری، مراکز خرید و مناطق مسکونی در فاصله‌های بسیار زیاد از یکدیگر قرار گرفته شده است. کووید -۱۹ در این خصوص درس بزرگی به معماران خواهد داد؛ مردم نه تنها باید از نظر جسمی جدا از سایر افراد باشند بلکه از آن‌ها خواسته شده است در مناطق خود بمانند و در صورت امکان از رفتن به سایر محله‌ها و شهرها خودداری کنند. به همین منظور، احتمالاً در آینده برنامه‌ریزان شهرها را به گونه‌ای طراحی کنند که در هر منطقه تمام امکانات، ادارات، مراکز تجاری و غیره وجود داشته باشد تا در نتیجه ساکنان تمام نیازهای خود را در نزدیکی محل سکونتشان برآورده و از رفتن به سایر مناطق خودداری کنند.

اگر مردم در مناطق خود به همه امکانات و خدمات دسترسی داشته باشند می‌توانند خودروهای شخصی را از زندگی حذف و دوچرخه‌سواری و پیاده‌روی را جایگزین آن کنند که همین امر به کاهش چشمگیر انتشار گازهای گلخانه‌ای نیز کمک بزرگی خواهد کرد. کاهش مرگ و میرهای ناشی از تصادفات خودروها نیز از دیگر مزایای پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری است که در مناطق متراکم امکان‌پذیر خواهد بود. مقامات رسمی کلانشهرهای پاریس و بارسلونا هم اینک نیز بسیاری از خیابان‌های شهرهای خود را به روی خودروها بسته‌اند تا فضای کافی را برای تردد دوچرخه‌سواران و عابران پیاده فراهم آورند.

دورکاری

تا قبل از گسترش ویروس کرونا، بسیاری از کارفرمایان سراسر جهان با بکار گرفتن نیروی انسانی با کار در منزل مخالف بودند اما به لطف شیوع کووید -۱۹ این افراد از مزایای دورکاری آگاه شدند. در این روزهای کرونایی بسیاری از مردم محل کار خود را ترک کرده‌اند یا مجبور به ترک آن شده‌اند و در خانه‌های خود به دورکاری مشغول هستند.

بدون شک کار در منزل به روندی ثابت در بسیاری از بنگاه‌های اقتصادی و ادارات تبدیل خواهد شد که همین امر نیز طراحی منازل را تحت تأثیر قرار خواهد داد. پیش‌بینی می‌شود معماران در طراحی‌های جدید خود از منازل بخشی را به یک دفتر کاری کوچک اختصاص دهند تا اعضای خانواده در آن فعالیت‌های کاری خود را با تمرکز تمام انجام دهند.

فاصله‌گذاری اجتماعی

یکی از مؤثرترین توصیه‌های سازمان بهداشت جهانی برای کنترل گسترش ویروس کرونا تا کنون "رعایت فاصله اجتماعی" بوده است چرا که با فاصله گرفتن مردم از یکدیگر احتمال انتقال کووید -۱۹ به حداقل می‌رسد. برنامه‌ریزان باید در آینده فضاهای عمومی و پیاده راه‌هایی طراحی کنند که در آن مردم بتوانند ضمن برقراری ارتباط با یکدیگر فاصله قانونی یک متر و ۵۰ سانتیمتری از هم را رعایت کنند. در واقع معماران باید در طرح‌های خود جدایی جسمی مردم را مورد توجه قرار دهند و از طراحی پارک‌ها و فضاهایی که باعث انزوای اجتماعی در میان مردم می‌شود، خودداری کنند.

کد خبر 422235

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.