به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، در این روزهای کرونایی با قرنطینه شدن بیش از نیمی از جمعیت جهان در خانه‌های خود اهمیت پارک‌ها و فضاهای عمومی بیش از پیش به همه مردم ثابت شده است. پارک‌ها همیشه اثرات مثبت زیادی در زندگی بشر بر جای گذاشته اند؛ مردم با رفتن به این مکان‌ها ضمن اینکه با هم ارتباط اجتماعی برقرار می‌کنند، می‌توانند هوای پاک تنفس کنند و به فعالیت‌های جسمی مختلف مشغول شوند. با گسترش ویروس کرونا و در خانه ماندن مردم، گرایش همگان به سمت فضاهای سبز و پارک‌های شهر بیشتر از قبل شده است.
شاید گرد هم آمدن مردم در این روزها، ضمن حفظ فاصله اجتماعی و رعایت سایر اصول، مزایای بسیاری را برای آنان به دنبال داشته باشد؛ مردم با رفتن به فضاهای سبز علاوه بر اینکه از بی تحرکی که به مراتب خطرناک‌تر از آلوده شدن به ویروس کرونا است، خود را نجات می‌دهند و با برقراری تعامل اجتماعی با یکدیگر می‌توانند از تنش‌های به وجود آمده بر اثر شیوع کووید- ۱۹ رها شوند.
ویروس کرونا درس‌های بسیاری به معماران و برنامه‌ریزان شهری آموخت و بسیاری از آن‌ها را از نقص‌های طراحی شهری آگاه کرد. طراحی پارک‌ها نیز از این امر مستثنی نیست. در واقع معماران در روزهای کرونایی دریافتند که فضاهای سبز شهری از دیدگاه‌های مختلف نظیر قابلیت دسترسی و تامین بودجه باید مورد بررسی قرار گیرد تا برای همه شهروندان مفید واقع شود.
قابلیت دسترسی
گسترش ویروس کرونا نشان داد که تمام مردم دنیا به یک فضای سبز، باغی کوچک یا دشتی سرسبز در نزدیکی خانه‌های خود نیاز دارند تا ضمن حفظ فاصله اجتماعی از هوای پاک آن لذت ببرند و در نتیجه از استرس به وجود آمده در اثر شیوع کرونا رهایی یابند. این در حالی است که تحقیقات حاکی است که بیش از ۱۰۰ میلیون نفر از جمعیت ایالات متحده به یک فضای سبز در مسافت استاندارد ۱۰ دقیقه‌ای خود دسترسی ندارند. از طرفی، گسترش ویروس کرونا باعث شده است اغلب پارک‌ها و فضاهای عمومی سراسر شهرهای جهان روی مردم بسته شود که این خود می‌تواند استاندارد نبودن فضاهای سبز محلی را به تصویر بکشد.
در شهر لندن گرایش مردم به سمت پارک‌ها و فضاهای سبز شهری بسیار بالا است به طوری که مقامات رسمی ادعا کرده‌اند به ازای هر یک پوندی که برای احداث این مکان‌ها هزینه می‌کنند، ۲۷ پوند مالیات از طرف مردم به صندوق بودجه واریز می‌شود. مردم لندن به خاطر اهمیتی که پارک‌ها و فضاهای سبز بر حفظ سلامت، کاهش آلودگی هوا و افزایش ارزش اموالشان دارد، حاضرند هر مبلغ مالیات تعیین شده‌ای را به صندوق دولت واریز کنند. صادق خان، شهردار پایتخت انگلیس احداث فضاهای سبز را در اولویت تمام برنامه‌های خود قرار داده است و از هر فضای خالی و حتی حاشیه‌های خیابان‌ها برای ایجاد پارک‌ها بهره برده است.
تامین بودجه
اگرچه ممکن است بسیاری از مردم ایالات متحده آمریکا به یک فضای سبز در مسافت ۱۰ دقیقه‌ای منازل خود دسترسی داشته باشند، با این حال بسیاری از این فضاها و پارک‌ها به خوبی طراحی نشده است و نیاز شهروندان را برآورده نمی‌کند. گزارشات حاکی است که بیش از ۲۰ درصد پارک‌های نیویورک به مدت ۲۵ سال دست‌نخورده باقی مانده است و در آن‌ها هیچ نوسازی نشده است. در واقع این فضاهای عمومی بر اساس نیاز مردم در ۲۵ سال قبل طراحی شده است و جوابگوی نیاز مردم امروزی نیست.
زهکشی‌های مسدود شده، سرویس‌های بهداشتی قدیمی و خراب شده و پل‌های چوبی و فلزی پوسیده و خطرناک از جمله مهم‌ترین مشکلات پارک‌های قدیمی نیویورک است که گرایش مردم را به گذراندن اوقات در آن‌ها کاهش داده است.
پارک‌های فرسوده اغلب در محل سکونت طبقه کارگر بیش از سایر نقاط ایالات متحده آمریکا به چشم می‌خورد؛ در مناطق کویینز در نیویورک و وودساید در کالیفرنیا، که هر دو جزء مراکز شیوع ویروس کرونا هستند، در بیش از ۴۵ درصد از پارک‌ها به مدت حدود ۲۵ سال هیچ گونه نوسازی نشده است. حتی در کویینز، تعداد ۶ پارک به مدت ۱۰۰ سال و ۳۱ پارک به مدت ۵۰ سال دست نخورده و بدون تغییر باقی مانده است.
این نابرابری در توجه به فضاهای عمومی شهری نه تنها در ایالات متحده آمریکا، بلکه در بسیاری از کشورهای جهان بیداد می‌کند و به جرات می‌توان گفت که ناشی از تبعیض سرمایه‌گذاری دولت در بخش‌های مختلف یک کشور است. اغلب دولت‌ها توجه به مناطق کم‌درآمد را نادیده می‌گیرند و بیشتر بودجه‌ها را برای مناطق ثروتمند نشین مصرف می‌کنند. از سوی دیگر، ناکارآمدی برخی از برنامه‌ریزان شهری باعث می‌شود پارک‌ها و فضاهای سبز جزء اولویت‌های طراحی نباشد و در نتیجه هزینه‌ای برای زیباسازی و نوسازی در نظر گرفته نشود. بحران کرونا درس‌های زیادی به همه معماران آموخته است؛ بدون شک در آینده زیرساخت‌های شهری با دقت بیشتری طراحی می‌شود و نیازهای بشر را بیش از پیش برآورده خواهد کرد.
نظر شما