به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، برخی محققان با انجام مطالعات و تحقیقات بیشمار به این نتیجه رسیدهاند که هموار کردن نمودار شیوع کووید-۱۹ از طریق اعمال قرنطینهها، بستن مدارس و حفظ فاصله اجتماعی نه تنها به طور چشمگیری نرخ مرگ و میر ناشی از ابتلا به این بیماری را کاهش میدهد، بلکه بهبود شرایط اقتصادی را نیز به دنبال دارد. پژوهشگران با مقایسه پیامدهای اقتصادی شهرهای آمریکایی که در سال ۱۹۱۸ اقداماتی جدی را برای مبارزه با ویروس آنفلوآنزا در پیش گرفتند و شهرهایی که ویروس ر در آن زمان خیلی جدی نگرفتند، به این نتیجه رسیدند که هر چه اقدامات مبارزه با یک ویروس سختگیرانهتر باشد، شهر با رشد اقتصادی بیشتری در دوران پس از مهار بیماری مواجه خواهد بود.
در دوران بحران کرونا نیز تقریبا بسیاری محققان و دانشمندان به این نتیجه رسیدهاند که اعمال زودهنگام محدودیتهای مهار کرونا بسیار موثرتر از درمانهای دارویی میتواند باعث بهبود شرایط کنونی و رشد اقتصادی پساکرونایی شود. به همین منظور سازمان بهداشت جهانی مردم سراسر جهان را به استفاده ماسک و لباسهای ایمنی و رعایت فاصله یک متر و ۵۰ سانتیمتری با سایر افراد دعوت میکند تا از این طریق ویروس کرونا نابود شود و چرخه اقتصاد یک بار دیگر وضعیت عادی به خود بگیرد.
شیوع آنفلوآنزای فراگیر ۱۹۱۸
محققان برای اینکه تحقیقات خود در زمینه مهار ویروس کرونا را به انجام برسانند به مطالعه آنفلوآنزای ۱۹۱۸ پرداختند که در آن زمان بیش از ۵۰۰ میلیون نفر را آلوده کرده بود و مرگ ۵۰ میلیون نفر را به دنبال داشت. در نتیجه این اتفاق غمانگیز اقتصاد کشورها در سراسر جهان به طور قابل توجهی ریزش پیدا کرد که البته کشورهای مختلف جهان با پیامدهای اقتصادی متفاوتی مواجه شدند. محققان دریافتند که در سالهای بین ۱۹۱۴ تا ۱۹۱۹ بازده تولید به میزان ۱۸ درصد در کشورهایی که بیشتر درگیر ویروس شده بودند، کاهش یافت. کشورهایی نظیر آمریکا که بسیار سختگیرانه در مقابل ویروس آنفلوآنزا عمل کرده بودند، با سایر کشورهای جهان مقایسه شد؛ نتایج نشان میداد که اعمال زودهنگام محدودیتهایی نظیر حفظ فاصله اجتماعی در کشور آمریکا باعث رهایی زودتر مردم از ویروس آنفلوآنزا و در نتیجه بهبود سریع وضعیت اقتصادی شده بود.
طرح فاصله اجتماعی بهنگام و بهبود سریع وضعیت
نتایج تحقیقات انجام شده در مورد ویروس آنفلوآنزای ۱۹۱۸ نشان داد شهرهایی که مقامات رسمی آن به سرعت مردم را به رعایت فاصله از یکدیگر وادار کرده بودند با رشد اقتصادی چشمگیری پس از نابودی ویروس فوق مواجه شده بودند. محققان دریافتند شهرهای آمریکایی که ۱۰ روز زودتر از سایرین اقدامات لازم برای مهار شیوع ویروس را اعمال کردند به میزان پنج درصد موفقتر از سایر شهرها در زمینه بازگشت به چرخه تولید عمل کرده بودند.
چرا شهرهای غربی آمریکا در مواجهه با ویروس آنفلوآنزای ۱۹۱۸ موفق شدند؟
شهرهای غربی نظیر اوکلند، اوماها، لس آنجلس و سیاتل، همگی در ایالات متحده آمریکا که شهروندان خود را موظف به حفظ فاصله گذاری اجتماعی به مدت طولانیتری کرده بودند با رشد اقتصادی زیادی در سالهای بین ۱۹۱۴ تا ۱۹۱۹ مواجه شدند. این در حالی است که در شهرهای شرقی نظیر لاول در ماساچوست آمریکا، فیلادلفیا در پنسیلوانیا و نشویل در ایالت تنسی که در آنها مردم تنها برای مدت زمان کوتاهی از یکدیگر فاصله گرفته بودند، اقتصاد با ریزش قابل توجهی مواجه شد که برای جبران آن مدت زمات زیادی نیز نیاز بود.
تهدیدهای اقتصادی ناشی از خاتمه زودهنگام به محدودیتها
اعمال محدودیتهای مهار ویروس آنفلوآنزا در سال ۱۹۱۸ پیامدهای مثبت فراوانی در نابودی آن داشت که البته به کار گرفتن اقداماتی مشابه میتواند شکست ویروس کرونای امروز را نیز به دنبال داشته باشد. مقامات رسمی شهرها میتوانند از طریق جلوگیری از تجمع مردم در کنار یکدیگر و اجرای قانون فاصلهگذاری اجتماعی، شهروندان خود را از آلوده شدن به این ویروس مخرب حفظ کنند و بهبود وضعیت اقتصادی پساکرونا را برای کشورهای خود رقم بزنند. از میان برداشتن زودهنگام مقررات وضع شده برای مهار ویروس کرونا میتواند شرایط اقتصادی را به حدی با مشکل روبرو کند که جبران آن نیازمند سالها فعالیت سخت در چرخه اقتصادی باشد.
نظر شما