به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، تبدیل کلیسای ۲۵ هکتاری کاتولیک به "باغ آب" توسط انجمن معماران Waggonner & Ball و Carbo Landscape در حال انجام است تا فشار بر روی سیستم زهکشی موجود شهر را کاهش دهد، زیرا تغییرات آب و هوایی خطر وقوع سیل را به یک تهدید مهم تبدیل کرده است. این پروژه با نام باغ آب میرابو (Mirabeau Water Graden) به یکی از بزرگترین تالابهای شهری در ایالات متحده تبدیل میشود که ظرفیت جذب و ذخیره طبیعی حدود ۶.۵ میلیون گالن از سیلاب را داراست.
کلیسای مورد نظر که متعلق به جامعه مذهبی سنت جوزف است، در سال ۲۰۰۵ از طوفان کاترینا آسیب دید و به تعمیر و بازسازی احتیاج داشت. انجمن راهبهها به جای بازسازی کلیسا یا فروش محل به شرکتهای ساختمان تصمیم گرفتند که زمین موجود را برای ایجاد تالاب اهدا کنند چرا که تغییرات آب و هوایی و افزایش سطح آب دریا موجب افزایش تهدید وقوع سیل در شهر شده است و عمده قسمت شهر زیر سطح دریا قرار دارد.
زمین کلیسا به شرطی از سوی راهبهها اهدا شد که استفاده از آن در پیشرفت منطقه و محافظت از آن کمک کند چرا که این اقدام تقدس و زیبایی این سرزمین را آشکار میسازد و یک تغییر و تحول عظیم سیستمی را در نحوه ارتباط انسانها با آب و زمین ایجاد میکند. باغ آب میرابو بخشی از برنامه کلانشهر نیواورلان را تشکیل میدهد، که در تلاش است تابآوری شهر در مقابل سیلاب را ارتقا بخشد.
با پیشنهاد Waggonner & Ball وCarbo Landscape، منطقه تحت پوشش علفزارهای بومی با سرعت تکثیر بالا قرار میگیرد که روانآب طوفان را جذب و آلایندهها را از طریق تصفیه حذف میکند. این روش با سیستم آبراهههای زیستی (Bioswales) همراه است که به منظور حذف گلولای و آلودگی از روانآب، بکار گرفته میشود. این آبراههها پوشیده از پوشش گیاهی و دارای سنگچین و شیب کمی است و کنگرههای سطح این آبراهه سرعت آب را کاهش داده و به این ترتیب رسوبات همراه با جریان آب کمتر انتقال مییابند.
باغ آب میرابو ضمن بهبود ایمنی ساکنین، به افزایش ارزش املاک در نیواورلان نیز کمک میکند و فضای تفریحی و امکانات آموزشی در اختیار مردم قرار میدهد. این امیدواری وجود دارد که الگویی برای سایر فضاهای باز و اماکن آموزشی در سطح شهر و منطقه ایجاد شود. باغ آب میرابو در آینده به یک دارایی ملی و کلاس محیطی تبدیل میشود که جامعه قادر خواهد بود نحوه عملکرد پروژه و بخشی از عملکرد یک سیستم مدیریت یکپارچه آب را که به جمعآوری و ذخیره آبهای سیلاب از خیابان و خانهها میپردازد را ببیند و آن را فرابگیرد.
طوفان کاترینا طوفانی با درجه ۵ (بالاترین درجه خطرناکی) بود که در اوت ۲۰۰۵ فلوریدا و لوئیزیانا را در برگرفت و مناطقی از نیواورلان را ویران کرد. برد پیت (بازیگر سینما)، ویلیام مک دوناو (طراح آمریکایی) و شرکت گرافت آرکیتکت یک موسسه خیریه مسکن ایجاد کردند و ۱۵۰ خانه پایدار و مقرون به صرفه را در مناطق آسیب دیده ساختند. این پروژه شامل دوبلکسهای با طراحی فرانک گری (F Gehry)، "خانه شناور" توسط استودیوی آمریکایی مورفوزیس (Morphosis)، طراحی برجسته هیتوشی آبه (Hitoshi Abe) و اقامتگاههای با سقف فرم دار و خوشمنظره توسط پو و اسکارپا (Pugh + Scarpa) است.
باغ آب میرابو از جمله پروژههایی است که جهت جلوگیری از سیلاب در پی بحران آبوهوایی ایجاد شده است. مثالهای دیگر شامل سیستم محافظ در برابر سیل شهر هامبورگ آلمان با طراحی زاها حدید، طرح پیشنهادی مولر (CF Moller) به ایجاد یک منطقه دومنظوره محافظت از سیل و پارک طبیعی در دانمارک و طراحی یک تالاب پناهگاه پرندگان در شمال چین توسط مک گرگور (McGregor Coxall) است.
ترجمه از: حمید بهبهانی
نظر شما