به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، در فاصله‌ای کمتر از ۵۰ کیلو پارسک (هر پارسک برابر با ۳.۲۶ سال نوری) از کهکشان راه شیری، کهکشان کوتوله نامنظمی به نام "ابر ماژلانی بزرگ"قرار دارد؛ کهکشانی غنی از گاز و غبار که به دور راه شیری می‌چرخد و سومین کهکشان نزدیک به آن محسوب می‌شود. این کهکشان و همچنین ابر ماژلانی کوچک که هر دو تحت جاذبه راه شیری هستند، در محدوده صورت فلکی ماهی زرین در نیمکره جنوبی زمین واقع شده‌اند و با چشم غیرمسلح کاملاً قابل مشاهده هستند؛ ابرهای ماژلانی از قمرهای کهکشان راه شیری محسوب می‌شوند.
ابر ماژلانی بزرگ دارای وسعتی معادل ۱۵ هزار سال نوری در فضا است و پرجرم‌ترین کهکشان نزدیک به راه شیری محسوب می‌شود که نزدیک‌ترین ابرنواختر عصر حاضر را در خود جای داده است؛ ابرنواختر زمانی شکل می‌گیرد که یک ستاره عظیم تمامی ذخیره هیدروژن خود را تمام کرده، منفجر شود و یک موج شوک میان‌ستاره‌ای منتشر کند. سازمان ناسا به تازگی عکسی از درخشان‌ترین بقایای ابرنواختر ابر ماژلانی بزرگ به نام N49 یا LMC N49 منتشر کرده که در فاصله ۱۶۰ هزار سال نوری از زمین قرار گرفته است.
آخرین عکس گرفته‌شده از این ستاره ترکیبی از اطلاعات دریافتی تلسکوپ پرتو X چاندرا (رنگ‌های آبی) و تلسکوپ فضایی اسپیترز (رنگ‌های قرمز) است که نشان می‌دهد هسته باقی‌مانده آن در اعماق ابر ماژلانی می‌درخشد. موقعیت این هسته که سرشار از سیلیکون، گوگرد و نئون است، انفجار نامتقارن ستاره را نشان می‌دهد. داده‌های نوری تلسکوپ فضایی هابل (رنگ‌های زرد و بنفش) نیز نشان‌دهنده رشته‌های روشنی است که در آن‌ها موج شوک ایجاد شده توسط ابرنواختر با متراکم‌ترین مناطق ابرهای مجاور گازهای خنک و مولکولی در تعامل است.
نظر شما