به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، اسپیترز (Spitzer Space Telescope)، یک تلسکوپ فضایی قدرتمند مخصوص گرفتن تصاویری بود که خارج از طول موج مرئی قرار داشتند. مأموریت این تلسکوپ که به عنوان چهارمین و آخرین مرحله از پروژه تلسکوپ‌های فضایی بزرگ ناسا در ۲۵ آگوست سال ۲۰۰۳ میلادی به فضا پرتاب شد، در سی‌ام ژانویه سال جاری پایان یافت و درنهایت اسپیترز پس از ۱۶ سال اکتشافات فضایی ارزشمند، برای همیشه خاموش شد. پایان این مأموریت، سرآغازی برای ظهور تلسکوپ "جیمز وب" است که به منظور ادامه فعالیت‌های اسپیترز و رصد طول موج‌هایی مشابه و نمونه‌های بررسی‌شده توسط اسپیتزر در سال ۲۰۲۱ به فضا ارسال خواهد شد.
یکی از آخرین تصاویر دریافتی از تلسکوپ اسپیترز که در تاریه ۲۵ ژانویه، تنها پنج روز پیش از پایان مأموریت آن به ایستگاه فضایی ناسا ارسال شد، تصویری از سحابی کالیفرنیا یا "NGC1499" است. سحابی، ابری بسیار عظیم از گاز، غبار و پلاسما در فضاهای میان‌ستاره‌ای و محل تولد ستاره‌ها بوده که دارای تنوع زیاد است. سحابی کالیفرنیا که در دسته سحابی‌های نشری یا "گسیلشی" جای دارد، به دلیل تشابه شکلی با مرزهای ایالت کالیفرنیا در آمریکا به این اسم نامگذاری شده است؛ این سحابی زادگاه ستارگانی سوزان و بسیار درخشان بوده که نور آن‌ها در دامنه فروسرخ منجر به برانگیخته شدن اتم‌های گاز و در نتیجه تابش نوری چشمگیر در سحابی می‌شود.
در سحابی کالیفرنیا نیز این خاصیت به دلیل تابش‌های فرابنفش ستاره ابرجرم عظیم و درخشان "persei xi"یا "menkib" وجود دارد. عکس منتشرشده توسط ناسا شامل دو نوار آبی و قرمز در دو سمت یک نوار خاکستری رنگ می‌شود که نوارهای دو طرف، نمایانگر دو طول موج متفاوت نور و نوار میانی، نشان‌دهنده هر دو طول موج است. همچنین دید مادون قرمز اسپیترز، نمایانگر بعضی ویژگی‌های دیگر سحابی‌ها نظیر گرد و غبارهای گرم شبیه به دوده است که در حال ترکیب شدن با گاز هستند؛ این گرد و غبارها، نور مرئی و فرابنفش را جذب و انرژی جذب‌شده را به عنوان نور مادون قرمز منتشر می‌کنند.
نظر شما