سعید ابراهیمی در گفت و گو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: موضوع جذب سرمایه و سرمایه‌گذاری در ایران از اواخر دهه ۸۰ که شهرداری‌ها با کاهش درآمد مواجه شدند، در محافل فنی تخصصی مرتبط با حوزه شهری مورد توجه قرار گرفت.
وی افزود: بیشتر نگاه شهرداری‌ها به مساله سرمایه گذاری نگاه درآمدی بود به این صورت که از طریق جذب سرمایه گذاری بتوانند کسری مالی خود را جبران کنند؛ پس از آن اهداف جذب سرمایه فراتر رفت و از سرمایه‌گذاری و مشارکت در حوزه توسعه شهری نیز استقبال شد.
مدیر پژوهش، خلاقیت و فناوری‌های نوین شهرداری اصفهان ادامه داد: اگر مدیریت سرمایه گذاری به درستی انجام نشود و بر اساس راهبردهای کلان و مشخص مبتنی بر ظرفیت‌های درونی شهر اصفهان هدایت نشود ممکن است دو هدف فوق را تأمین نکند و صرفاً منجر به بزرگ شدن ردیف واگذاری دارایی‌های سرمایه‌ای یا تبدیل شدن دارایی‌های شهرداری از نوعی به نوعی دیگر شود.
وی با بیان اینکه در تعیین راهبردهای مدیریت سرمایه گذاری شناسایی مزیت‌های نسبی سرمایه گذاری شهر اصفهان اهمیت دارد، گفت: با توجه به محدودیت منابع به طور کلی (چه برای بخش عمومی و چه برای بخش خصوصی) هدایت این سرمایه‌ها به پروژه‌های سرمایه گذاری اولویت دار اهمیت دارد.
ابراهیمی اظهار کرد: بررسی محیط درونی شهر اصفهان نشان می‌دهد شهر اصفهان از نظر جمعیت در جایگاه سوم قرار گرفته است، اما از نظر سایر متغیرهای زیرساختی وضعیت نامناسبی دارد، برای مثال از نظر تعداد روزهای سالم و پاک آخرین جایگاه را دارد، به لحاظ سرانه بودجه شهرداری هم در کل اعتبارات و در اعتبارات عمرانی در رتبه آخر کلان شهرها قرار گرفته و در زمینه حمل و نقل و زیرساخت‌های حمل و نقل وضعیت نامناسبی دارد.
وی با بیان اینکه بررسی محیط بیرونی نیز نشان دهنده اثرگذاری بسیاری از متغیرهای کلان و خارج از کنترل مدیریت شهری بر فضای کسب و کار و سرمایه گذاری شهر اصفهان است، افزود: به عنوان مثال روند رو به تزاید تورم، عدم سیاست با ثبات در بازار ارز و بازار انرژی، ادامه تحریم‌های بین المللی و ادامه رکود در بخش حقیقی اقتصاد، فرایندهای کوتاه مدتی است که می‌تواند رفتار سرمایه گذاری در شهرها و شهر اصفهان را تحت تأثیر قرار دهد.
مدیر پژوهش، خلاقیت و فناوری‌های نوین شهرداری اصفهان گفت: برای شناسایی پروژه‌های اولویت‌دار در شهر اصفهان یک فرایند سه مرحله‌ای صورت گرفت؛ در مرحله اول درجه اهمیت حوزه‌های سرمایه گذاری شهر اصفهان به دست آمد، این حوزه‌ها به صورت تجاری مسکن، خدمات شهری و حمل و نقل، عمران شهری، گردشگری، علمی و با فناوری بالا، فرهنگی ورزشی تفکیک شدند.
وی تصریح کرد: در مرحله بعد که خود شامل بررسی کتابخانه‌ای و استفاده از شیوه دلفی سه مرحله‌ای بود، فرصت‌های سرمایه‌گذاری مختلف با تعیین امتیاز هر یک به دست آمد و در نهایت با دخالت دادن اوزان حوزه‌های سرمایه گذاری در فرصت‌های سرمایه گذاری، امتیاز وزنی هر فرصت سرمایه گذاری حاصل شد.
ابراهیمی با بیان اینکه در پژوهش انجام شده ۱۸۲ عنوان سرمایه‌گذاری احصا شد، گفت: بیش از ۹۰ درصد عناوین سرمایه گذاری در چهار حوزه گردشگری، حوزه خدمات شهری و حمل و نقل، حوزه فعالیت تجاری و حوزه علمی و با فناوری بالا قرار گرفت.
وی تصریح کرد: ۱۰ فرصت سرمایه گذاری برتر شامل تولید آب گرم و آب شیرین‌کن با انرژی خورشیدی به طور خانگی و به طور متمرکز در شهر، سالن تفریحات زمستانی، ایجاد مجتمع‌های خدماتی گردشگری (مال‌ها با تاکید بر کاربری گردشگری)، پارک مینیاتور شهر اصفهان و ابنیه تاریخی ایران، رستوران بزرگ با غذاهای سالم، اپلیکیشن خانه مسافر) یا به اشتراک گذاری محل اقامت)، برند سازی در صنایع غذایی و رستوران‌های زنجیره‌ای، استفاده سودمند از فضاهای خالی شهر و فضای مازاد زیر پل‌ها، برگزاری تورهای اصفهان گردی و کمربند سبز خورشیدی (مزرعه خورشیدی) در شرق اصفهان است.
مدیر پژوهش، خلاقیت و فناوری‌های نوین شهرداری اصفهان تاکید کرد: تحلیل دیگری از جنبه‌های اجتماعی و خصوصی فرصت‌های سرمایه گذاری نشان می‌دهد از میان ۱۸۲ مورد ۳۶ مورد هم به لحاظ اجتماعی و هم به لحاظ خصوصی دارای منافع خالص مثبتی هستند، اما در این بین ۲۳ مورد دارای منافع خالص اجتماعی به نسبت بیشتری بوده و چهار مورد دارای منافع خالص خصوصی به نسبت بیشتری است و سایر موارد از لحاظ منافع خالص اجتماعی و خصوصی یکسان است.
نظر شما