به گزارش خبرنگار ایمنا، خانه بنکدار، واقع در خیابان طالقانی اصفهان و مربوط به دوران پهلوی دوم است؛ بر اساس مشاهدات میدانی ساختمان متروکه و بر اساس آنچه در رسانه های اجتماعی منتشر شده از روزهای گذشته درها و پنجره های آن توسط مالک تخریب شده است. گفته می شود بنا قرار بوده تبدیل به یک مکانی فرهنگی شود اما سرمایه گذاری برای این کار پیدا نشده است. خانه بنکدار در لیست آثار ملی ایران ثبت نشده و به گفته ناصر طاهری، معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی اصفهان "این خانه در اولویت ثبت میراثی نبوده و نیست" با این حال او تاکید دارد "در مکاتبه با شهرداری اصفهان درخواست شده تا بررسی و اعلام نظر قطعی کارشناسان میراث فرهنگی مجوزی برای تغییر این خانه صادر نکنند."
ثبت ملی یک اثر تاریخی منقول و یا غیرمنقول شرایط خاصی دارد، همچنین ارزش گذاری بر یک اثر تاریخی نیز دارای مولفه‌هایی است که باید کارشناسان میراث فرهنگی آن را تعیین کنند؛ قانون ثبت ملی آثار تاریخی سال ۱۳۰۹ تصویب شد تا مکان‌های تاریخی با ارزش، حفظ و صیانت شود.
ماده اول این قانون تمام آثار صنعتی، ابنیه و اماکنی را که تا پایان دوره سلسله زندیه در ایران احداث شده اعم از منقول و غیرمنقول را جزء آثار ملی ایران محسوب کرده و در تحت حفاظت و نظارت دولت قرار داده است. در ماده دوم دولت مکلف شده از تمام آثار ملی ایران که فعلا معلوم و مشخص است و حیثیت تاریخی یا علمی یا صنعتی خاصی دارد فهرستی ترتیب داده و سپس هر چه از این آثار مکشوف شود فهرست کند و به اطلاع مردم برساند.
قانون بعدی در رابطه با ثبت آثار ملی در آبان‌ماه ۱۳۵۲ تصویب شد. براساس این قانون به وزارت فرهنگ اجازه داده شد علاوه بر آثار مشمول قانون حفظ آثار ملی مصوب آبان ماه ۱۳۰۹ آثار غیر منقولی را که از نظرتاریخی یا شئون ملی واجد اهمیت باشد، صرف نظر از تاریخ ایجاد یا پیدایش آن با تصویب شورای عالی فرهنگ و هنر در عداد آثار ملی مذکور درقانون مزبور به ثبت برساند.
پس از انقلاب اسلامی و در سال ۱۳۵۸ شورای عالی انقلاب قانونی برای جلوگیری از حفاری و کاوش‌های غیر مجاز در آثار تاریخی که بیش از ۱۰۰ سال از قدمت‌شان می‌گذرد تصویب کرد. همچنین پس از تشکیل سازمان میراث فرهنگی کشور، این سازمان موظف به انجام ثبت‌های ملی شد. در فصل دوم آیین نامە مدیریت، ساماندهی، نظارت و حمایت از مالکان و دارندگان اموال فرهنگی- تاریخی منقول مجاز به ثبت مصوب ۱۳۸۴.۵.۱۰ و ماده ۲۲ و ۲۶ قانون مدنی اینگونه تعریف می‌شود: "منقول باشد." "در مملکت ایران احداث شده باشد". "عمری بالای یکصد سال داشته باشد" و "دارای حیثیت تاریخی یا علمی یا صنعتی (هنری) باشد."
به گفته فریدون الهیاری، "خانه بنکدار توسط شهرداری اصفهان خریداری شده و شرکت سامان گستر وابسته به شهرداری اصفهان در طی روزهای گذشته بدون اخذ استعلام از اداره کل میراث فرهنگی اقدام به قطع درختان و تخریب در و پنجره این مجموعه جهت فراهم کردن شرایط برای تخریب کامل آن کرده است."
با وجود ادعای الهیاری، اداره کل میراث فرهنگی در سال ۹۳ در نامه ای به شرکت سامان گستر که به نظر سال فروش خانه بوده است اعلام کرده "صدور پروانه ساختمانی بر اساس طرح تفصیلی و با رعایت کلیه ضوابط و مقررات شهرسازی و معماری، از نظر این اداره کل بلامانع است." نامه ای که نشان می دهد میراث فرهنگی، خانه بنکدار را فاقد ارزش تاریخی می داند! سوال اینجاست آیا خانه بنکدار از نظر قانونی و ارزش های تاریخی واجد شرایط ثبت ملی بوده است؟ اگر جواب مثبت است چرا شش سال پیش میراث با صدور پروانه ساختمانی برای این خانه موافقت کرده است؛ اگر خیر، چرا مدیر کل میراث فرهنگی استان اصفهان امضای خود را پای یک استعلام شهرداری خیلی زود فراموش می کند؟!
نظر شما