به گزارش خبرنگار ایمنا، نشر عطران از سال ۱۳۹۵ و با شماره مجوز (۱۲۶۶۶) کار خود را در زمینه انتشار کتب مهندسی آب و فاضلاب آغاز کرد. این انتشارات پس از مدتی یعنی در سال ۹۷ اقدام به برگزاری جشنواره هایی ادبی کرد که مورد اعتراض برخی از نویسندگان قرار گرفته است. بر اساس ادعای نویسندگان شرکت کننده در جشنواره آخر که یک جشنواره داستانی بوده و سال ۱۳۹۷ برگزار شده، انتشارات عطران مدعی شده است که تعداد ۱۴ هزار اثر به دبیرخانه جشنواره رسیده است، همچنین جعلی بودن اسامی برندگان، برگزار نکردن اختتامیه، انتشار کتاب های نویسندگان به شکلی غیر معقول، اقدام به برگزاری جشنواره های متعدد در طول یک سال از جمله مواردی است که از سوی نویسندگان علیه این انتشارات مطرح شده است و نیاز به رسیدگی مراجع ذی ربط و پاسخ گویی این انتشارات دارد.
بهدین اروند از جمله نویسندگانی است که در این جشنواره ها شرکت کرده و از این انتشارات شکایت کرده است وی در این خصوص به خبرنگار ایمنا می‌گوید: داستان این جشنواره ها این گونه بوده است که فردی به اسم عادل علاف صالحی مدیر مسئول انتشارات عطران که سال ۹۵در زمینه آب و فاضلاب شروع به کار کرد اقدام به برگزاری جشنواره هایی کرد .
وی می افزاید: این انتشارات جشنواره ای به اسم فاخته برگزار کرد که تعدادی نویسنده برای آن اثر ارسال کرده بودند. دبیرخانه اعلام کرد که ۱۴هزار اثر برای این جشنواره ارسال شده است که از دید من غیر ممکن است چراکه در ۱۵ سال اخیر در هیچ جشنواره ادبی کشور بیش از سه هزار اثر ارسال نشده است.
اسامی برگزیدگان جشنواره فاخته ساختگی بودند
این نویسنده ادامه می دهد: سپس اعلام شد که این ۱۴هزار اثر داوری شدند و از میان آن ها ۲۰ اثر برگزیده شد که به هریک از افراد برگزیده یک سکه تعلق می گیرد، در صورتی که آن ۲۰ نفر اصلا وجود خارجی نداشتند و اسامی آنها ساختگی بود.
اروند در خصوص علت ساختگی بودن اسامی اضافه می کند: باتوجه به اینکه ارسال اثر به بسیاری از جشنواره ها از طریق ایمیل صورت می گیرد می توانیم اسامی ۲۰ نفر برگزیده را به طرق مختلف جستجو کنیم ابتدا در نظر داشته باشید اسامی را هر فرد عاقلی بخواند متوجه خواهد شد که وجود خارجی ندارند چراکه ۲۰ اسم تقریبا یک شکل هستند مثلا متوجه می شوید که شهناز علیجانی، علی جان شهنازی با جان علی شهناز پور یک ترکیب در حال تکرار است.
وی ادامه می دهد: همچنین ما تمامی اسامی را در شبکه ها و فضاهای مختلف جستجو کردیم و چیزی نیافتیم این بود که به این جشنواره ایمیل زدیم که یک عکس از برگزیدگان بگذارند و آن ها از این امرامتناع کردند بنابراین من معتقدم که هر ۲۰ اسم وجود خارجی ندارند و زمانی که ۲۰ برگزیده وجود خارجی نداشته باشد جشنواره می تواند اختتامیه ای هم برگزار نکند.
این نویسنده در خصوص اختتامیه این جشنواره مدعی شد: عکس های اختتامیه فاخته مربوط به جشنواره ها و مراسم های دیگر است. دبیرخانه به ۴۰۰ نفری که اثر ارائه کرده بودند (که ادعا داشت ۱۴هزار نفر بودند) اطلاع داد که اگرچه آن نویسندگان جزء ۲۰ نفر برتر نبوده اند اما اثر ارائه شده توسط آن ها می تواند به صورت جداگانه یا به صورت مشترک در کتاب جشنواره چاپ شود.
اروند دامه می دهد: نویسنده این جشنواره که ممکن است فرد نو قلمی باشد و این اتفاق را فرصتی برای پیشرفت بداند می پرسد برای چاپ کردن اثرخود در کتاب جشنواره چه میزان هزینه باید پرداخت کند؟
چگونه ۴۶۰ اثر در ۵۲۰ صفحه چاپ می شود؟
وی اضافه می کند: گفته می شود کتاب مشترک معمولا بین ۱۰۰تا ۱۳۰هزار تومان است و نویسنده می پذیرد، در نهایت کتابی که آماده شد و به دست بنده و سایر نویسندگان رسید کتابی بود که فیپا داشت، شابک دارد اما مطمئنا با هیچ معیار قانونی نمی تواند مجوز وزارت ارشاد داشته باشد چراکه کتابی ۵۲۰صفحه ای بود که ۴۶۰داستان، فیلمنامه، شعر و نمایش نامه در آن وجود داشت. در واقع آمار قابل توجهی از این آثار فقط چند کلمه ابتدایی آن ها چاپ شده بود. همچنین این کتاب فهرست نداشت و به اسم آقای علاف صالحی چاپ شده است.
این نویسنده مدعی می شود که در واقع نویسنده به انتشارات هزینه ای پرداخت کرده تا کتابی چاپ شود که مجوز ندارد اما فیپا و شابک که گرفتن آن ها کار چندان سختی نیست دارد.
اروند می افزاید: در روندی دیگر به من اعلام می شود که قلم خوبی دارم و اگر مایل باشم اثرم را به صورت جداگانه چاپ می کنند و زمانی که از هزینه این روند را می پرسم گفته می شود که ۴۰ درصد از کار که ۳میلیون و ۳۰۰ هزار تومان است را بپردازید تا انتشارات هزار نسخه از کتاب شما را چاپ کند.
وی ادامه می دهد: این هزینه دو برابرِ ۱۰۰ درصدِ هزینه آن چیزی است که در نشر های معتبر کشور باید پرداخت شود، این هزینه پرداخت می شود و در مقابل انتشارات پنج تا ۱۰ نسخه از اثر را برای نویسنده می فرستد و می گوید باقیمانده آن را برای کمک به کودکان بد سرپرست در نظر گرفته اند و هیچ کس از سرگذشت آن ها باخبر نیست.
این نویسنده اضافه می کند: چند بار برای نشر عطران پرونده ای تشکیل دادیم و همه مستندات را آرشیو کرده ایم.
شکایت به اداره ارشاد بی فایده بود
اروند مدعی می شود: نشر عطران در ادامه طی چند هفته سعی کرد چند جشنواره بین المللی برگزار کند که در خلال یکی از این جشنواره ها ۱۳۰ نفراز فعالان ادبی شکایتی را تنظیم و به اداره ارشاد تقدیم کردند، این شکایت نتیجه ای نداشت چراکه جدا از این امر که حدس می زنیم در اداره ارشاد ورود و دستی داشته باشند، کارشکنی های اداره ارشاد نیز بی تاثیر نبود.
وی می گوید: در آخرین جشنواره انتشارات عطران که جشنواره ای بین المللی برای کشف استعداد بود متوجه شدیم که ۸۰ نفر از مولفانی که در این ماجرا متضرر شدند کمپینی تشکیل داده اند و در این لحظه که در حال گفت و گو هستیم تقریبا ۱۷۰ نفر از فعالان ادبی و مولفان متضرر بر علیه این نشر شکوایه ای تنظیم کرده اند و قرار است این شکایت به دادگاه فرهنگ و رسانه تقدیم شود.
این نویسنده خاطر نشان می کند: نکته ای که باید متذکر شوم این است که آنچه من بیان می کنم در خوشبینانه ترین حالت باید پنج برابر شود یعنی اگر ما در مورد یک جشنواره صحبت می کنیم دست کم پنج جشنواره دیگر در خفا برگزار شده است، اگر در مورد ۴۰۰نفر صحبت می کنیم در بهترین حالت سر ۲هزار نویسنده کلاه رفته است واگر در رابطه با هزینه های چاپ صحبت می کنیم حداقل پنج مورد دیگر اخاذی صورت گرفته است.
گردش مالی ۴ میلیاردی در پشت جشنواره ها است
اروند ادامه می دهد: شاید یک گردش مالی ۴میلیاردی پشت این اتفاق وجود داشته باشد که برای اداره ارشاد چیز زیادی نیست، اما از بابت اینکه حداقل ۲هزار نویسنده را متضرر کرده است به اعتقاد و تجربه من بزرگترین کلاهبرداری ادبیات در ۱۵ سال اخیر است.
وی می افزاید: آقای علاف صالحی در ابتدا با همایش های شیمی این کار را انجام می داد و مجموعه مقالات یک همایش را می گرفت و بدون تدوین و فهرست بندی چاپ می کرد.
این نویسنده می گوید: حتما اطلاع دارید که یک انتشارات برای حفظ مجوز خود سالانه باید بین ۲۰تا۲۵ جلد کتاب چاپ کند، از طرفی این کار درآمدزایی خوبی دارد، همچنین گرفتن مجوز جشنواره کار سختی نیست یعنی من حتی با یک موسسه ادبی کوچک نیز می توانم اقدام به برگزاری جشنواره کنم. حال باید پرسید چگونه بی ارتباط ترین انتشارات کشور به ادبیات خود را متولی بزرگترین رویداد ادبی کشور می داند در حالی که در مظان اتهام برای بزرگترین کلاهبرداری ادبی است؟
اروند بیان می کند: اخیرا با یک جشنواره بین المللی که حاصل همکاری این انتشارات با خانه ادبیات تهران و تفلیس بود روبه رو بودیم در صورتی که خانه ادبیات تهران اصلا وجود ندارد، همچنین این جشنواره برگزیده، اختتامیه و دبیر خانه ای نیز نداشت چراکه به تعدادی از نویسندگان گفته اند دبیرخانه در میدان انقلاب، به برخی در کلیومتر ۱۷ جاده کرج، به برخی در یزد و به تعدادی گفته اند در تفلیس و ارمنستان است.
وی می افزاید: ما ارتباطی با سفارت گرجستان داشتیم که آن ها برائت کردند از این امر و گفتند چنین برنامه فرهنگی با تفلیس وجود ندارد که از طریق سفارت گرجستان در ایران هماهنگ شده باشد؛ بنابراین می توانیم این را بگویم که تقریبا همه چیز دروغ است.
کتاب نویسندگان به قیمت گزافی به خود آن ها فروخته شد
هانیه اسلامی دیگر شرکت کننده در این جشنواره های ادبی اظهار می کند: حدود یک سال پیش در جشنواره ای به اسم فاخته شرکت کردم که مربوط به داستان نویسی بود. اولین نکته در خصوص این جشنواره این بود که حق تالیف را می گرفتند و در واقع خود نویسنده دیگر هیچ گونه حقوق مادی و معنوی نسبت به اثر خود نداشت.
وی می افزاید: من در جشنواره رتبه آوردم و داستانم چاپ شد. در واقع داستان همه نویسندگان که اغلب جوان و نوقلم بودند چاپ شد، اما مشخص نشد که فردی که رتبه اول را کسب کرده است چه اختلافی با سایر شرکت کنندگان داشته است و پس از آن این نویسندگان به مبلغ گزافی کتاب خود را از این انتشارات خرید کردند.
این نویسنده ادامه می دهد: کتاب چاپ شده فونتی غیر متعارف داشت همچنین تمامی آثار نویسندگان بدون اسم نویسنده و عنوان و به شکلی غیر معقول چاپ شده بود. در واقع فقط با این هدف که چیزی فراهم کنند که نویسندگان اعتراض نکنند. به تمامی نویسندگان گفته شده بود که از کتاب چاپ شده صرفا دو نسخه مانده است و اگر می خواهند آن را تهیه کنند باید سریع تر اقدام کنند.
اسلامی در خصوص جشنواره استعدادیابی این انتشارات اضافه می کند: برای من و سایر نویسندگان شرکت کننده در جشنواره پیش پیامکی مبنی بر دعوت به حضور در این جشنواره ارسال شد. که در این جشنواره نیز همان اتفاقات رخ داد؛ ابتدا حقوق مادی و معنوی را از نویسنده سلب کردند، همچنین ادعا شد ۵هزار اثر برای آن ارسال شد که از روز پایان ارسال آثار تا پایان داوری ها فقط ۱۷ روز طول کشید؛ در واقع این به معنی داوری ۵هزار اثر در ۱۷ روز است.
وی ادامه می دهد: پس از اینکه توانستیم راه ارتباطی با سایر شرکت کنندگان در این جشنواره پیدا کنیم و گروهی تشکیل دهیم متوجه شدیم که دونفر هم زمان به عنوان رتبه ۲۱اعلام شده بودند.
این نویسنده می گوید: در واقع به کسانی که در جشنواره فاخته شرکت کرده بودند پیام داده بودند و به جشنواره جدید در خصوص استعدادیابی دعوت کرده بودند و دقیقا همان روالی که در جشنواره پیشین اتفاق افتاد را در این جشنواره نیز انجام دادند.
اسلامی اضافه می کند: اکثریت آثار را منتخب اعلام، چاپ کردند و گفتند دو عدد باقی مانده و در نهایت به قیمتی گزاف به خود نویسندگان فروختند.
وی خاطر نشان می کند: لازم به ذکر است که دونفر از نویسندگان از داوری آثار خود در این جشنواره انصراف دادند اما در نهایت این دو نفر جزء ۲۰ نفر اول معرفی شدند و زمانی که این افراد جایزه خود را طلب کرده بودند به آن ها گفته شد که شما انصراف داده بودید و جایزه ای به شما تعلق نمی گیرد!
این نویسنده تصریح کرد: کاری که انتشارات عطران انجام می دهد در ظاهر کاملا قانونی است ممکن است آن ها بگویند ما که از ابتدا حقوق مادی و معنوی را از شما گرفتیم و در نهایت هم کتاب شما را به خودتان تحویل دادیم اما مساله این است با چه چاپی؟ اختتامیه جشنواره چه شد؟ داوری بر چه اساس صورت گرفت؟ چگونه ۵ هزار اثر در ۱۷ روز داوری شدند؟ انتشارات عطران در حال جشنواره سازی و کلاهبرداری از نویسندگان است و باید در خصوص این موارد جوابگو باشد.
خبرگزاری ایمنا در تماس های متعددی با مدیر انتشارات عطران تلاش کرد تا پاسخ های وی را درباره ادعاهای مطرح شده نیز منتشر کند اما هر بار مدیر انتشارات، پاسخگویی را به زمان دیگری موکول کرد.
نظر شما