به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، نیویورک یکی از پرجمعیت‌ترین مناطق آمریکا و شهری همیشه بیدار که هرگز خاموشی نمی‌دید، با آمار بالای ابتلا به کووید ۱۹ و مرگ و میر ناشی از آن در شرف تبدیل شدن به کانون عالم‌گیری این بیماری است بنابراین مسئولان شهر دستور تعطیل شدن بسیاری از اماکن عمومی آن مانند رستوران‌ها، سینماها و سالن‌های ورزشی را صادر کرده‌اند.
با وجود اعتراضات فراوان ساکنان این شهر و این‌که بسیاری از آن‌ها دست به نقض قوانین تعیین‌شده می‌زنند، کاملاً محرز است که برای مدت زمانی طولانی بهترین اقدام رعایت احتیاط و به‌کارگرفتن اقدامات ایمنی و محفاظتی تعیین‌شده توسط دولت‌ها به حساب می‌آید. با این حال همان‌گونه که در هیاهوی شیوع یک بیماری عالم‌گیر بیرون رفتن از خانه با یک نوزاد کوچک و آسیب‌پذیر مملو از ریسک و چالش است، ماندن در خانه در چنین شرایطی نیز می‌تواند مشکل‌آفرین باشد.
البته برای بسیاری از افراد خصوصاً مادرانی که نسبت به سلامت نورسیده خود بسیار حساس هستند، داشتن یک نوزاد تازه متولدشده، خود به منزله جداسازی اجتماعی است و هرچند کمی دور از ذهن و متناقض به‌نظر می‌رسد ولی بنا بر تحقیقات صلیب سرخ انگلستان در حدود ۸۲ درصد از مادران زیر۳۰ سال با چنین محدودیتی مواجه بوده‌اند ولی شیوع یک بیماری به شدت واگیردار که با سرعتی بی‌سابقه در حال گسترش است این شرایط را الزام‌آور می‌کند.
با این وجود پدر و مادر شدن نیازمند شبکه‌ای از حمایت‌های بیرونی و استفاده از کمک و تجربیات سایرین خصوصاً نزدیکان است و جداسازی خود از دیگران منجر به از دست رفتن پشتیبانی این شبکه می‌شود. البته می‌توان با بهره از مزیت شبکه‌های اجتماعی تا حدی نیازها و پرسش‌های موجود را برطرف کرد چرا که انسان‌ها از طریق ارتباطات و حمایت‌های اجتماعی رشد می‌کنند و به پیشرفت می‌رسند ولی در مواقعی که فرد برای پرداختن به کارهای شخصی هم‌چون دوش گرفتن نیاز دارد که شخصی دیگر از نوزاد وی مراقبت کند شبکه‌های اجتماعی مجازی به‌هیچ‌وجه کارایی ندارد.
علاوه‌براین، پدر و مادر شدن و خصوصاً فراگیری فنون آن برای افرادی که برای نخستین بار صاحب فرزند می‌شوند تجربه بسیار دشواری است و بسیاری از افراد برای کاهش این بار این مسئولیت، به استخدام پرستار و یا استفاده از کمک نزدیکان خود روی می‌آورند که با توجه به شرایط موجود چنین امکانی از آن‌ها سلب می‌شود.
قرنطینه و جداسازی همچنین دسترسی والدین به خدمات پزشکی را محدود می‌کند و حتی برخی از آن‌ها را بر سر این دوراهی قرار می‌دهد که مزیت کدام یک بیشتر است؟ قرار دادن کودک در معرض یک بیماری کشنده ناشی از دریافت نکردن نخستین واکسن‌های پس از تولد و یا به‌خطر انداختن سلامت خود و کودک با مراجعه به مراکز درمانی که احتمال آلودگی محیط آن‌ها وجود دارد و حتی بسیار توصیه شده است که در این روزها به‌منظور کاهش فشار کاری بر سیستم‌های درمانی از مراجعه به آن‌ها پرهیز شود.
با توجه به این ترس‌ها، میزان مراجعات برای دریافت خدمات مراقبت‌های بعد از تولد نوزاد در آمریکا ۲۲ درصد کاهش داشته است. با این حال سازمان جهانی بهداشت دریافته است که انجام مراقبت‌های کافی پس از زایمان از مهم‌ترین راه‌های حفظ سلامت مادران و نوزادان است و جداسازی اجتماعی می‌تواند هم مادر و هم فرزند را در معرض عواقبی گاهاً فاجعه‌بار قرار دهد. از سوی دیگر قرنطینه شدن به‌عنوان افرادی که به تازگی پدر و مادر شده‌اند می‌تواند برای آن ها سرشار از احساس غم و اندوه باشد.
از آنجایی که در هر شری خیری نهفته است، می‌توان از مزایای فراوان این قرنطینه اجباری بهره فراوان برد. برای مثال در ایالات‌متحده‌آمریکا که دریافت مرخصی خانوادگی معنایی ندارد، قرنطینه شدن امکان گذراندن مدت زمان بیشتری را برای وقت‌گذراندن در کنار خانواده و نوزاد فراهم می‌آورد حتی درصورتی‌که این وقت‌گذرانی نیازمند ادغام متعادل زمان کار و مراقبت از نوزاد باشد.
بنابراین به خانواده‌ها خصوصاً افرادی که به‌تازگی پدر و مادر شده‌اند توصیه می‌شود که به‌جای تمرکز روی قسمت‌هایدشوار و ناخوشایند قرنطینه از این فرصت بیشترین بهره را ببرند و تا حد امکان با فرزند خود وقت بگذرانند زیرا امکان این کار در شرایطی غیر از این امکان‌پذیر نبود.
