به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، اگرچه اچ آی وی (HIV) و ایدز ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر دارند، اما افراد آلوده به اچ‌آی‌وی، لزوماً مبتلا به ایدز نمی‌شوند. چنانچه این ویروس با داروهای ضد "رتروویروسی" (antiretroviral) تحت درمان قرار نگیرد، معمولاً طی مدت ۱۰ تا ۱۵ سال به بروز بیماری ایدز منجر می‌شود. بسیاری از مبتلایان به ویروس اچ‌آی‌وی، از وجود این ویروس در بدن خود اطلاعی ندارند. در ادامه شما را با ویروس اچ آی وی، بیماری ایدز و علائم آن آشنا می‌کنیم:
ویروس اچ آی وی
اچ‌آی‌وی مخفف عبارت "ویروس نقص ایمنی انسانی" و به این معناست که عملکرد سیستم‌های دفاعی بدن در برابر بیماری‌ها دچار اختلال می‌شود و آنچنان که باید عمل نمی‌کند. سیستم ایمنی بدن دارای سلول‌هایی به‌نام CD4 یا T است که به حفظ سلامتی افراد کمک می‌کند. اچ‌آی‌وی به این سلول‌ها حمله می‌کند. ویروس خود را بارها و بارها کپی می‌کند که همین امر سلول‌های CD4 بدن را از بین می‌برد. بدون این سلول‌ها احتمال ابتلا به عفونت‌های ناشی از باکتری‌ها، ویروس‌ها و قارچ‌ها افزایش می‌یابد. درمانی موسوم به درمان ضد رتروویروسی (ART) روند از بین‌رفتن این سلول‌ها را متوقف می‌کند. ویروس اچ‌آی‌وی معمولاً از طریق ارتباط جنسی، استفاده از سرنگ مشترک، سرایت عفونت مادر به کودک در دوران بارداری منتقل می‌شود.
بیماری ایدز چیست؟
ویروس اچ‌آی‌وی در صورت درمان نشدن، ممکن است به بروز بیماری ایدز منجر شود. ایدز به معنای "سندرم نقص ایمنی اکتسابی" است. بروز این بیماری سومین و پیشرفته‌ترین مرحله عفونت اچ‌آی‌وی است. در مبتلایان به بیماری ایدز، ویروس اچ‌آی‌وی قبل از آن تشخیص داده نشده است یا این افراد قبل از وخیم‌شدن بیماری تحت درمان قرار نگرفته‌اند.
علائم مبتلا شدن به ویروس اچ آی وی چیست؟
افراد در آغاز ابتلا به عفونت اچ‌آی‌وی، اغلب احساس می‌کنند دچار بیماری آنفلوانزا شده‌اند. علائم و نشانه‌های اولیه مبتلا شدن به این ویروس شامل تب، سردرد، خستگی، گره‌های لنفاوی متورم در گردن و کشاله ران و بثورات پوستی است.
علائم ابتلا به ایدز شامل کاهش وزن ناگهانی، تعریق شبانه، تب، احساس خستگی بی‌دلیل، اسهال بیش از یک هفته، ایجاد زخم‌هایی در دهان، ناحیه مقعد و دستگاه تناسلی، ذات الریه، بروز دمل‌هایی روی پوست، داخل دهان، روی بینی یا پلک، اختلال در حافظه و افسردگی است
تشخیص اچ آی وی و ایدز
در آزمایشات اچ آی وی، خون یا مایع موجود در دهان از نظر پادتن‌هایی که بدن در پاسخ به ویروس ایجاد می‌کند بررسی می‌شود. در صورت ابتلا به اچ‌آی‌وی، پزشک بار ویروسی را ارزیابی می‌کند. درصورتی‌که عفونت به ایدز منجر شده باشد دو مسئله این امر را مشخص می‌کند:
تعداد CD4 در بدن: در بدن افراد دارای سیستم ایمنی سالم حدود ۵۰۰ تا ۱۶۰۰ سلول CD4 در یک میلی‌متر مکعب از خون وجود دارد. این عدد در مبتلایان به ایدز کمتر از ۲۰۰ سلول است.
عفونت‌های تعیین کننده بیماری ایدز: این عفونت‌ها معمولاً در افرادی که CD4 آنها کمتر از ۲۰۰ است، مشاهده می‌شود. ویروس‌ها، باکتری‌ها یا قارچ‌هایی که معمولاً باعث ایجاد بیماری در افراد سالم نمی‌شود، زمینه ایجاد عفونت را در افراد مبتلا به اچ‌آی‌وی یا ایدز فراهم می‌کند. مدت زمان تبدیل اچ‌آی‌وی به ایدز در افراد مختلف، متفاوت است. این دوره در صورت درمان نشدن، ممکن است ۱۰ تا ۱۵ سال طول بکشد؛ در صورت درمان ممکن است ابتلا به ویروس اچ آی وی هرگز به بروز بیماری ایدز منجر نشود.
اچ آی وی و درمان ایدز
بیش از ۲۵ داروی درمان ضد رتروویروسی (ART) برای درمان اچ آی وی تأیید شده است. این داروها به جلوگیری از تکثیر نسخه اچ‌آی‌وی کمک می‌کند و باعث حفظ سلامتی افراد مبتلا و کاهش خطر انتشار ویروس می‌شود. هیچ درمانی برای اچ‌آی‌وی یا ایدز وجود ندارد. هدف از درمان ضد رتروویروسی این است که بار ویروسی کاهش یافته و سلامت سیستم ایمنی بدن حفظ شود.
نظر شما