به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، بسیاری از طراحان و برنامه‌ریزان شهری در سراسر دنیا برای ایجاد تغییر در شهرهای خود فضاهای عمومی را به مکان‌هایی سبز و پایدار تبدیل کرده‌اند تا فضایی مطلوب در اختیار همه مردم قرار دهند. برنامه‌های اکولوژیک به تدریج شکل گرفت و کاشت درختان به عنوان وسیله‌ای برای زیباسازی شهری در میان طراحان مفهوم تازه‌ای به خود گرفت. با پیدایش این رویکرد، شهرداری‌ها در بسیاری از شهرهای جهان اقدام به کاشت درخت در مناطق مسکونی، فضاهای عمومی و سازمان‌های اداری کردند و در بافت شهری تغییری اساسی به وجود آوردند.
کاشت درختان تنها به موارد ذکر شده ختم نشد؛ به تدریج مدیران مدارس از ایده کاشت درختان سبز برای زیباسازی محوطه‌های مدارس بهره بردند. در پروژه‌های زیباسازی مدارس از طریق کاشت درختان، دانش‌آموزان نقش اصلی را ایفا می‌کنند. به این صورت که مدیران مدرسه دانش‌آموزان علاقمند را در فرآیند اجرای پروژه دعوت می‌کنند و این افراد ایده‌های خود را برای ایجاد فضای سبز و کاشت درختان با مدیران به اشتراک می‌گذارند و همگی در فرآیند مربوط شرکت می‌کنند.
مردم کلانشهر تورنتو در کشور کانادا از جمله اقوامی هستند که به تبدیل مکان‌های بدون استفاده به فضاهای مطلوب بسیار اهمیت می‌دهند. آن‌ها از درختان برای زیباسازی و پاک کردن هوای آلوده بهره می‌گیرند و حتی این رویکرد را به فرزندان خود آموزش می‌دهند؛ کودکان تورنتویی باغ‌های کوچکی در زمین‌های خالی اطراف محل سکونت خود به وجود می‌آورند و در آن‌جا به کاشت انواع گل‌ها و گیاهان سبز می‌پردازند و به این ترتیب علاوه بر کسب حس استقلال، متوجه نقش مهم شأن در طراحی شهری نیز می‌شوند.
کاشت درختان برای زیباسازی شهر تنها در شهر تورنتو انجام نمی‌شود؛ بسیاری از شهرهای کانادایی با نگاهی به شهرسازی سنتی از فضاهای سبز برای زیباتر کردن هر چه بیشتر مناطق مسکونی خود بهره گرفته‌اند. حتی در بعضی از شهرها که مردم با کمبود فضا برای ایجاد فضاهای سبز مواجه هستند، از پشت بام‌ها و دیوارهای خود بهره می‌گیرند. پوشش سبز ساختمان‌های این شهرها علاوه بر زیبایی خاصی که به شهر می‌بخشد، هوای پاک را برای مردم منطقه به ارمغان می‌آورد.
نظر شما