به گزارش ایمنا، در ادامه خاطره رهبر انقلاب که در ۱۴ تیر ماه سال ۷۵ ایراد کردند، آمده است:
بنده رئیس جمهور بودم و امکانات این کشور تا حدودی که در اختیار رئیس جمهور بود، در اختیار بنده بود؛ اما این پیرمرد و پیرزن کوچکترین توقعی نداشتند که چون پسرشان رئیس جمهور شده، این خانه را تبدیل به احسن کنند یا دستی به سر و صورتش بکشند.
پدرم تا سال ۶۵ و مادرم تا انتهای دوران ریاست جمهوری در همین خانه زندگی میکردند؛ اما این خانه کمترین تغییری در جهت کامل شدن پیدا نکرد؛ این برای جمهوری اسلامی مایه افتخار و مباهات است… البته فضل این کار به من برنمیگردد؛ به آن دو بزرگوار برمیگردد که به معنای واقعی کلمه زاهد و به زخارف و ظواهر دنیا بیرغبت بودند… وقتی پدر من فوت کرد، پس از تقویم وسایل این خانه - غیر از کتابهای ایشان که خودش باب جداگانهای بود - همه موجودی آن از صدر تا ذیل، حدود ۴۵ هزار تومان شد؛ در حالی که آن روز اگر میخواستند ۴۵ هزار تومان را مصرف کنند، نمیشد مثال یک یخچال و یک گاز بخرند؛ این در حالی بود که ایشان پنجاه سال در این شهر امام جماعت و روحانی موجه و دارای مریدها و علاقه مندان زیاد بودند.
منبع: خبرآنلاین
نظر شما