به گزارش ایمنا، یکی از بزرگ‌ترین مشکلات در مدیریت بحران کرونا، کمبود اطلاعات و همچنین نیاز به داده‌های آنی و به هنگام از شرایط است. برای مثال موقعیت مکانی افراد مبتلا به این ویروس، بیمارستان‌هایی که بیماران مبتلا به کرونا به آن‌ها مراجعه کردند، مسیر سفری که بیماران به طور روزانه و هفتگی طی کرده‌اند، محل توزیع ماسک‌ها و مواد ضدعفونی کننده و ... از جمله اطلاعات مهمی است که نقش مهمی را در مدیریت مؤثر و سریع بحران بیماری ناشی از ویروس کرونا ایفا می‌کند.
مشارکت داوطلبانه شهروندان در فراهم کردن اطلاعات فوق، می‌تواند راه حل موثری برای مدیریت بحران ویروس کرونا باشد. شهروندان و نیروهای امدادی می‌توانند به عنوان حسگرهای پویا، تحلیل‌گر، هوشمند، مسئولیت پذیر، محیط آگاه، سیار، توزیع یافته و تعامل پذیر، شرایط بحرانی پیرامون خود را رصد کرده و اطلاعات مختلف از قبیل محل مبتلایان، مکان‌های نیازمند به مواد ضدعفونی و دارو، محل‌ها و یا افراد مشکوک به کرونا، آمادگی برای یاری به بیماران و غیره را گزارش کرده و امکان استخراج اطلاعات مفید و انجام تحلیل‌های پیچیده مکانی را برای مدیران بهداشتی و درمانی فراهم کنند.
گسترش تکنولوژی و ظهور امکانات جدید در حوزه اینترنت، می‌تواند بستر و یا سامانه‌ای را برای تولید داده‌های مکانی مرتبط با بحران ویروس کرونا توسط عموم مردم و به صورت داوطلبانه فراهم کند. سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) شهروندمحور و یا مشارکتی، امکان تولید منبعی غنی و ارزشمند از اطلاعات مکانی مرتبط با کرونا را فراهم کرده و به مردم اجازه می‌دهند تا شرایط بحرانی را بر اساس درک و چشم انداز خود تصویر کنند.
ابزارهای مکانی مانند نقشه GIS، شهروندان را قادر می‌کند تا اطلاعات مرتبط با مبتلایان به ویروس کرونا و همچنین خدمات بهداشتی درمانی را به صورت بصری و با درک مکانی بالاتری بررسی کنند. با استفاده از سامانه مذکور، افراد جامعه به پایشگران فعال شرایط بحرانی ویروس کرونا تبدیل می‌شوند و می‌توانند با پایش و گزارش کردن بیماران مبتلا به این ویروس در مکان‌های مختلف بر روی نقشه در مدیریت بحران ناشی از کرونا نقش به سزایی داشته باشند.
اطلاعات مکانی شهروند محور مرتبط با بحران کرونا بر این مفهوم استوار است که شهروندان با استفاده از حواس پنچ گانه خود می‌توانند همانند سنسورهای مصنوعی و یا حتی بهتر از آن‌ها اطلاعات مرتبط با بیماران، بیمارستان‌ها، خدمات بهداشتی و درمانی و غیره را با جزئیات بیشتر، به طور دقیق‌تر و با در نظر گرفتن شرایط مختلف به طور هوشمند جمع آوری کند.
در بعضی موارد شهروندان می‌توانند در زمان کمتری نسبت به نیروهای دولتی اطلاعات شرایط بحرانی کرونا را در اختیار مسئولین قرار دهند، زیرا آن‌ها در تماس با بحران مورد نظر و آشنا به محیط زندگی خود هستند؛ بنابراین جزئیات را بیشتر و بهتر می‌دانند. چنین اطلاعاتی بهتر می‌توانند شرایط لحظه‌ای بحران‌های ناشی از ویروس کرونا را نمایش دهد و روش سریع‌تر و کم هزینه‌تری را برای مدیریت بحران فراهم کند.
علاوه بر حواس و حسگرهای شهروندی، ظهور و افزایش روز افزون حسگرهای مصنوعی مانند تلفن‌های هوشمند مجهز به دوربین‌ها، ضبط صدا و GPS در زندگی روزمره شهروندان، می‌تواند مشارکت آن‌ها را در تولید، به اشتراک گذاری و استفاده از اطلاعات مکانی در مدیریت بحران کرونا به طرز چشم‌گیری افزایش دهد.
گزارش از: معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری
نظر شما