هراس از مرگ یا گرسنگی؟

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، مدتی قبل از گسترش شیوع ویروس کرونا در آرژانتین بسیاری از زنان ساکن در فقیرترین محله‌های کشور تصمیم گرفتند انجمن‌هایی تشکیل دهند تا با فعالیت‌های خود و آگاه‌سازی مردم از خطرات شیوع کووید-۱۹ مانع از گسترش ویروس در محله‌های فقیرنشین شوند. زنان با در دست داشتن صابون‌هایی که هر کدام به چهار قسمت تقسیم شده بود، مسیرهایی طولانی را از یک محله به محله دیگر طی می‌کردند تا ضمن آگاه ساختن مردم از خطرات کرونا، توصیه‌های سازمان بهداشت جهانی را با دادن یک قطعه صابون به آن‌ها یادآوری کنند. این زنان فعال در هراس بودند چرا که می‌دانستند آلوده شدن یک فرد در یک محله فقیر نشین به معنای ابتلای تمام مردم آنجا است زیرا ساکنان این مناطق علاوه بر فقر با مشکل سیستم‌های بهداشتی ناکارآمد دست و پنجه نرم می‌کنند.

پس از گذشت ۱۷ روز از آلوده شدن اولین فرد آرژانتینی به ویروس کرونا، دولت دستور قرنطینه شهرهای سراسر کشور را صادر کرد که این اقدام با حمایت‌های بسیاری از مردم همراه بود. البته هزاران نفر از مردم نیز با قرنطینه مخالف بودند و به طور علنی دست به نقض قوانین اعمال شده می‌زدند و البته با واکنش‌های شدید دولت مواجه می‌شدند. درد این افراد از قرنطینه و در خانه ماندن نبود؛ آن‌ها نگران کاهش درآمدهای روزانه خود برای تامین معیشت بودند.

پس از اتمام دوره قرنطینه اول تا سیزردهم آوریل، رئیس جمهور آرژانتین مدت زمان قرنطینه را تمدید کرده است و قرار است مردم تا بیست و ششم آوریل در خانه‌های خود بمانند. این تصمیم دولت بار دیگر با واکنش‌های بسیاری از سوی مردم مواجه شده است؛ بسیاری از این افراد ادعا می‌کنند که شرایط ماندن در خانه را ندارند.

ساکنان محله‌های فقیرنشین آرژانتین مخالف‌ترین افراد با تصمیم دولت مبنی بر تمدید مدت زمان قرنطینه هستند. این افراد اغلب در شرایطی بسیار سخت بسر می‌برند؛ به عنوان مثال، تمام اعضای خانواده آن‌ها تنها در یک اتاق زندگی می‌کنند و حتی دسترسی کافی به آب سالم و سرویس‌های بهداشتی مناسب ندارند. ازسوی دیگر، بسیاری از ساکنان محله‌های فقیرنشین آرژانتین کارگرانی روزمزد هستند که درآمد خود را از فروش مواد غذایی در خیابان‌ها، نظافت منازل دیگران و کارگری در شرکت‌های عمران به دست می‌آورند. هزاران نفر از مردم این محله‌ها نیز جایی برای سکونت ندارند و شب‌ و روزهای خود را در خیابان‌ها می‌گذرانند. بنابراین این گروه‌های آسیب‌پذیر بیشتر از این که از کرونا بترسند، از بیکار شدن و گرسنه‌ ماندن در هراسند و به همین دلیل با قرنطینه مخالفت می‌کنند.

دولت آرژانیتن در مقابل مخالفت‌های مردم متعهد شده است شرایط سخت را برای مردم قابل تحمل کند؛ مقامات رسمی گفته‌اند تمام اقشار آسیب‌پذیر جامعه نظیر بازنشستگان، پیمانکاران و تمام کسانی که در بحران کووید-۱۹ کار خود را از دست داده‌اند از نظر مالی تحت حمایت دولت قرار خواهند گرفت. علاوه براین، رئیس جمهور آرژانتین از تخصیص بودجه ۳۰ میلیون دلاری تهیه مواد خوراکی برای افراد نیازمند کشور خبر داده است و نهادهایی مردمی از سوی دولت موظف شده‌اند جعبه‌های مواد غذایی را به دست بیش از دو میلیون نفر در فقیرنشین‌ترین محله‌های کشور برسانند. همچنین دولت مداخلات حمایتی خود در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی را آغاز کرده است و هزاران تخت جدید برای مراقبت از بیماران مبتلا به کرونا به این مراکز فرستاده است.

با وجود کمک‌های مالی و غذایی دولت آرژانتین به افراد نیازمند، همچنان بسیاری از مردم نگرانند که در صورت به پایان رسیدن مواد غذایی و ادامه داشتن دوران قرنطینه چگونه می‌توانند بدون درآمد مواد مورد نیاز خود و اعضای خانواده را تامین کنند و این چالشی است که بیش از آلوده شدن به ویروس کرونا مردم فقیر کشور را به وحشت انداخته است.