مطبوعات و رسانه‌های آزاد و شفاف در هر جامعه‌ای، از ارکان توسعه و دموکراسی محسوب می‌شود، لذا خبرگزاری ایمنا، مرور بر بخشی از عناوین مطبوعات کشور را به صورت روزانه در دستور کار خود دارد.
روزنامه آرمان ملی، در صفحه نخست امروز با تیتر «نطق نمایندگان نباید موجب رد صلاحیت باشد» به بررسی دلایل رد صلاحیت اصلاح‌طلبان در جامعه پرداخت و نوشت: مجلس در رأس امور است»؛ جمله‌ای که با تکیه بر آن در بسیاری از بزنگاه‌های حساس کشور مردم امید داشتند تا پارلمان گره‌ی از مشکلات کشور بگشاید. امروز اما به نظر می‌رسد شاهد افول جایگاه صندلی‌های سبز رنگ هستیم. پیشتر گمانه‌زنی‌هایی وجود داشت که رد صلاحیت برخی نمایندگان به دلیل نطق‌ها، تذکرات و اظهارنظرهایی بوده که در مجلس به زبان آورده‌اند، و آنطور که سخنگوی شورای‌نگهبان مطرح می‌کرد، تنها مسائل مالی و اخلاقی به رد صلاحیت منجر نشده است.
غلامرضا حیدری، طیبه سیاوشی، حمیده زرآبادی و بسیاری دیگر از نمایندگان دوره دهم مجلس شورای اسلامی از جمله افرادی بودند که دلایل رد صلاحیت آنها عدم التزام به اسلام یا نظام مقدس جمهوری‌اسلامی بوده است، از سوی دیگر غلامرضا حیدری در گفت‌وگو با «ایسنا» مطرح می‌کند دلایلی که در پس رد صلاحیت او به میان آمده، برخی نطق‌ها و تذکرات او در مجلس بوده است. این در حالی است که شهیندخت مولاوردی هم در توئیتی نسبت به رد صلاحیت خود واکنش نشان داد و اعتراض کرد. در نهایت با نگاهی سطحی به جدول افرادی که پس از بازنگری بازهم از سوی شورای‌نگهبان رد صلاحیت شدند، می‌توان دریافت که دلایل رد صلاحیت این افراد چیزی بجز عدم التزام بوده است.
روزنامه ابتکار، در صفحه نخست امروز با تیتر «مدیریت بحران؛ از چین تا ایران» به بررسی مواجهه مسئولان با بحران‌ها را در دو کشور آسیایی پرداخت و نوشت: ایرانی در حیرت است؛ حیرت از ساخت بیمارستانی هزار تخت‌خوابی در چین. بیمارستانی که اگر قرار باشد در ایران ساخته شود، قاعدتاً در خوش‌بینانه‌ترین حالت ۱۲ سال یا بیشتر به طول می‌انجامد. البته اگر شرایط خوب پیش‌رود و ویروسی مرگبار چون کرونا راهی کشور نشده باشد. ویروسی که هر روز بیش از گذشته به ما نزدیک می‌شود و این سوال در ذهن ما بیشتر و بیشتر ریشه می‌دواند: «اگر ایران، چین بود و اگر تهران، ووهان؛ با این مدیریت بحران چه بر سر ما می‌آمد؟»
این اولین بار نیست که چینی‌ها ساخت یک بنای عظیم در چند روز را در کارنامه خود دارند. چینی‌ها به «سلطان ساختمان‌سازی سریع» در جهان معروفند و طی چند دهه گذشته، برخی از انقلابی‌ترین معماری‌های جهان را بنا کرده‌اند. اما ساخت و بهره‌برداری از یک بیمارستان ۱۰۰۰ تخت‌خوابی تنها در ۱۰ روز یکی از جاه‌طلبانه‌ترین این بناها تا به امروز بوده است. اقدامی که گرچه سخت بوده اما از چینی‌ها بعید هم نبوده است. آنها پیشتر، برج ۵۷ طبقه‌ای را تنها در ۱۹ روز ساخته‌اند و رکورد ساخت سه طبقه کامل در هر روز را به ثبت رسانده‌اند. ساختمانی که شامل ۸۰۰ آپارتمان است و برای زندگی ۴ هزار نفر تجهیز شده است. برجی که در ابتدا قرار بود ۲۲۰ طبقه باشد اما به دلیل نزدیکی‌اش به فرودگاه از تعداد طبقاتش کاسته شده است. ساختمانی که اگر در آن ابعاد با چنین سرعتی ساخته می‌شد قطعاً رکورد حیرت‌انگیزترین ساخت بنا را به خود اختصاص می‌داد.
اما چینی‌ها به غیر از ساخت سریع ساختمان کارنامه درخشانی نیز در مدیریت بحران و مواجه با تهدیدهای ویروسی دارند. آنطور که فرانس ۲۴ نوشته، چینی‌ها در سال ۲۰۰۳ بیمارستان Xiaotangsha را تقریباً در طول یک هفته برای بستری بیماران مبتلا به سارس یا سندرم حاد تنفسی ساخته و تجهیز کرده‌اند. بیماری‌ای که در سال‌های ۲۰۰۲ -۲۰۰۳، نزدیک به ۸ هزار نفر را آلوده کرد و نزدیک به ۸۰۰ نفر را کشت؛ ۳۴۹ نفر در چین و ۲۹۹ نفر در هنگ‌کنگ.
روزنامه همدلی، در صفحه نخست امروز با تیتر «روزهای دشوار جمهوریت نظام» به بررسی نقد دوباره سازوکار جمهوری‌خواهی در کشور، پس از چهل‌ویک سال پرداخت و نوشت: جمهوریت دوباره محل اعتراض و نقد و نظر شده است. روایت‌های تازه از این واژه، بخش مهمی از گفتار این روزهای فعالان سیاسی و صاحب‌نظران این عرصه را به خود اختصاص داده است. با نزدیک شدن به یازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی و در روزهایی که در سالروز چهل و یکمین سال استقرار جمهوری‌اسلامی به سر می‌بریم، شاید بازخوانی دوباره جمهوریت فرصتی شده است برای تاکید دوباره بر آن یا حتی یادآوری بخش‌های فراموش شده آن. اینکه رئیس‌جمهور روحانی از ترس خود در مورد احتمال جرم انگاشته شدن جمهوریت می‌گوید و زمانی که صحبت از نقش مردم و اهمیت دادن به آن، ضمیمه بیشتر گفت‌وگوها و بحث‌های سیاسی می‌شود، می‌تواند اشاره‌ای باشد به اینکه انتخابات در ایران به عنوان تنها مسیر مشارکت مردم در روند سیاسی کشور، زمینه پر رنگ شدن دوباره واژه‌هایی از این نوع را فراهم آورده است. انتخاباتی که این بار اما با رد صلاحیت گسترده چهره‌های مختلف سیاسی، از نظر برخی صاحب نظران، اساس جمهوریت را به حاشیه برده است.
رئیس‌جمهور روحانی صبح دیروز در آئین تجدید بیعت هیئت دولت با آرمان‌های امام راحل گفت: «امام نه تنها پدر اسلام‌خواهی در تاریخ سرزمین ما بود، بلکه امام پدر جمهوری‌خواهی نیز در تاریخ ایران بود، جمهوریتی که با دیانت و با اسلامیت پیوند نخورد، آن جمهوری هم باقی نمی‌ماند و تبدیل به استبداد می‌شود به همین دلیل بود که امام بر این نکته اصرار داشت که جمهوری‌اسلامی نه یک کلمه کم است و نه یک کلمه زیاد.»
او با اشاره به اهمیت مردم تاکید کرد: «ما همیشه باید مردم‌خواه باشیم و همیشه باید به نظرات مردم احترام بگذاریم. در سیاست داخلی‌مان، در سیاست خارجی‌مان، در سیاست‌های اقتصادی و فرهنگی‌مان. نظرات مردم، اعتقادات مردم، تفکرات مردم و سلایق مردم از یاد نباید برود. این را باید بدانیم اقامه دین و عدل به دست مردم امکان‌پذیر است.»
روحانی ادامه داد: «هر آن‌کس که مردم را از انتخاب کردن باز دارد و نگذارد در سلایق مختلف آنکه را که می‌خواهند برگزینند و هر آن‌کسی که مردم را برای حضور در پای صندوق آرا دلسرد کند، حتماً از مشی و راه امام فاصله گرفته است.»
روزنامه دنیای اقتصاد، در صفحه نخست امروز با تیتر «فروش بزرگ سهام به مردم» نوشت: هجوم نقدینگی طی دو سال اخیر رونق بی‌سابقه‌ای را در بورس تهران ایجاد کرده و به نظر می‌رسد توجه سیاست‌گذاران اقتصادی به این فرصت استثنایی جلب شده است؛ به‌طوری‌که رئیس جدید سازمان خصوصی‌سازی از برنامه واگذاری ۲۰ درصد از سهام پنج پالایشگاه کشور خبر داد. در این واگذاری که به روش عرضه‌های اولیه سهام صورت می‌گیرد، همه مردم توان مشارکت دارند. به این ترتیب، هر فرد می‌تواند تا سقف ۲ میلیون تومان از سهام مزبور را خریداری کند و از تخفیف ۱۵ درصدی نسبت به قیمت بازار این شرکت‌ها بهره‌مند شود. طبق شواهد موجود اجرای این طرح، بزرگ‌ترین تأمین مالی تاریخ بورس با مشارکت عمومی خواهد بود که البته نیازمند مشارکت بالاست. بر این اساس، طبق هماهنگی‌های صورت‌گرفته با سازمان بورس هر ایرانی می‌تواند با کد ملی به جای کد بورسی در خرید این سهام مشارکت داشته باشد. همچنین به گفته رئیس سازمان خصوصی‌سازی، این تجربه در صورت توفیق برای صنایع بزرگ دیگر مثل پتروشیمی، فلزات و معادن نیز ادامه می‌یابد. گرچه اقداماتی از این دست برای استفاده از حجم بالای نقدینگی در بازار سهام است، اما با توجه به عدم انتقال مدیریت دولتی و مداخله‌های ساختاری در صنعت پالایشی، به معنای حرکت به سمت اقتصاد آزاد نیست و برای بهره‌مندی دائم از منافع آن باید به سرعت اصلاحات مربوطه انجام شود.
نظر شما