به گزارش خبرنگار ایمنا، چند سال قبل خبر افتتاح کارخانه‌ای در روستای اشرف‌آباد واقع در هفت کیلومتری کرمانشاه بین اهالی منطقه دورود فرامان کرمانشاه پیچید و بارقه‌های امید در دل مردم روشن شد و خوشحال از اشتغال، اما پس از مدت کوتاهی مشخص شد این کارخانه، کارخانه زباله است که نه تنها خوشحالی مردم را به دنبال نداشت بلکه اکنون مراتب نارضایتی عموم مردم منطقه را به دنبال دارد و بوی بسیار بد و مشمئز کارخانه از روستاهای اطراف و شهرک‌های فدک، بسیج، کیهانشهر، سجادیه، جعفرآباد، مسکن مهر، سلب آسایش کرده است.
ساکنان این مناطق معتقدند تردد تریلرهای حامل زباله کیلومترها فضای طبیعت را با زباله‌هایی که در حین حرکت از ماشین بیرون ریخته می‌شود، آلوده می‌کنند؛ شیرابه زباله‌هایی که از داخل ماشین بر روی جاده پخش می‌شود اکثر مواقع باعث تصادف شده است، همچنین تردد تعدادی از خودروهای بدون چراغ و پلاک زباله در شب به سمت کارخانه موجبات خطرات جبران ناپذیری در این منطقه شده است.
«نیما زنگنه وندی» یکی از ساکنان منطقه دورود فرامان با گلایه از خودرو حمل زباله که بدون چراغ و علائم هشدار در مسیر جاده تردد می‌کند، می‌گوید: یک شب از روستا برمی‌گشتم که دیدم خودرو حمل زباله کارخانه بازیافت بدون چراغ در حال حمل زباله به مقصد شرکت بازیافت بود، با توجه به سرازیر شدن شیرابه‌های این کارخانه روی سطح جاده و لغزنده شدن جاده، خطر تصادف در شب خیلی بیشتر است ضمن اینکه تا الان تصادفات زیادی هم به همین دلیل در این جاده اتفاق افتاده است و خواهشمندیم صدای ما را به گوش مسئولان برسانید.
«آقای اکبری» یکی دیگر از اهالی منطقه دورود فرامان می‌گوید: واقعاً تا کی باید مسئولان ذیربط پاسخگوی این مشکل بزرگ نباشند؟ بوی بد و متعفن زباله‌ها، شیرابه زباله‌ها و نخاله‌های رها شده در مزارع اطراف کارخانه کمپوست، آسیب کمی به مردم نزده است! همچنین هر بار شاهد تصادف کامیون‌های حمل زباله‌ای هستیم که در جاده کم عرض منطقه بدون رعایت ساده‌ترین اصول راهنمایی و رانندگی جولان می‌دهند.
«مجتبی رستگاری» یکی دیگر از اهالی همین منطقه می‌گوید: کود حاصل از تبدیل زباله، به کوه متعفنی تبدیل می‌شود که مردم محلی زمان فروش زمین‌های کشاورزی منتظر احداث کارخانه کمپوت بودند تا میوه باغ‌های منطقه به کمپوت تبدیل شوند، اما کارخانه کمپوست احداث شد که آسایش را از شرق کرمانشاه چه شهر و چه روستا سلب کرد؛ بوی تعفن این مکان به اندازه‌ای غیرقابل تحمل است که بسیاری از مردم منطقه یا به جاهای دیگر نقل مکان کردند یا با زجر گذران زندگی می‌کنند.
وی ادامه می‌دهد: آیا تاکنون برای این سئوال جوابی یافته‌اید که چرا فکری برای این معضل نمی‌شود؟ به راستی دفع غیراصولی شیرآبه این کارخانه، بزرگترین نابودکننده محیط زیست است؛ در صورتی که شیرابه‌ها به آب‌های زیرزمینی نفوذ کند چه فاجعه‌ای به وجود می‌آید و اگر در رودخانه رها شوند چه بر سر آن رودخانه می‌آید؟ کاش برای زندگی خود و فرزندانمان ارزش قائل می‌شدیم و سری به این مکان می‌زدیم تا از نزدیک با چشمان خود می‌دیدیم تا به راحتی به جواب خیلی از این پرسش‌ها برسیم؛ از مسئولان برای چندمین بار می‌خواهیم که هرچه سریع‌تر فکری به حال این مردم بکنند.
«هایده شیرزادی» مؤسس و مدیرعامل شرکت بازیافت مواد و تولید کودآلی کلانشهر کرمانشاه با بیان اینکه در سال ۱۳۷۷ که شروع به کار و دریافت مجوزهای احداث کارخانه کمپوست کرمانشاه بود، موضوع فعالیت و کار اصلی این کارخانه، تبدیل پسماند شهر کرمانشاه به کود کمپوست بوده و مسئولان و کارشناسان بیش از ۱۵ ارگان در زمان انتخاب محل، حضور داشتند، اظهار می‌کند: این موضوع از ابتدا بارها مطرح شده بود. کارخانه کمپوت‌سازی در واقع اشتباه افرادی بوده که از موضوع اطلاع نداشته‌اند.
وی در خصوص بوی تعفن زباله‌های کارخانه می‌گوید: بویی که در شهرک‌ها و محله‌های اطراف کارخانه بازیافت به مشام می‌رسد مربوط به سیستم ناقص تصفیه خانه فاضلاب شهر کرمانشاه می‌باشد که از سال ۱۳۸۶ شروع به کار کرده و شب‌ها لجن حاصل از فرایند را تخلیه می‌کنند و بوی کارخانه بازیافت نیست و این کارخانه از شهرک‌ها و محله‌های اطراف بیشتر از هشت کیلومتر فاصله دارد.
شیرزادی با بیان اینکه بوی ناشی از تخمیر پسماندها که فقط در کارخانه هست گاهی اوقات به مشام می‌رسد، ادامه می‌دهد: یک گروه کارشناس از تهران و استانداری کرمانشاه در سال ۹۳ به کارخانه بازیافت زباله آمدند و آزمایش‌های لازم در این خصوص انجام و اثبات شد که بوی پخش شده مربوط به کارخانه بازیافت نیست.
مدیرعامل شرکت بازیافت مواد و تولید کودآلی کرمانشاه در خصوص ریزش شیرابه و لغزندگی جاده، تصریح می‌کند: خودروهای حمل پسماند که در مسیر تردد می‌کنند متعلق به شهرداری کرمانشاه یا پیمانکاران است و مسئولیت ریزش شیرابه از خودروها به عهده شهرداری می‌باشد؛ این شرکت نیز بارها از شهرداری درخواست کرده که خودروهای حمل پسماند جهت جلوگیری از ریزش شیرابه، ملزم به نصب مخزن شیرابه شوند.
وی تاکید می‌کند: به طور کلی ناوگان جمع‌آوری پسماندهای شهرداری کرمانشاه بسیار فرسوده هستند که جهت بازسازی و نوسازی نیاز به ۳۰ میلیارد تومان اعتبار دارد. از طرفی مشارکت شهروندان نیز در پرداخت هزینه‌های مدیریت پسماند در سطح قابل قبولی نیست و به همین دلیل تاکنون امکان تامین اعتبار نوسازی ناوگان جمع‌آوری برای شهرداری کرمانشاه فراهم نشده است.
شیرزادی در رابطه با موضوع شیرابه ریخته شده در جاده که امسال به آن توجه شده است، می‌گوید: علت این بود که سکوی تخلیه مدت دو ماه در تعمیرات بود در نتیجه تمام خودروها پسماند را مستقیم حمل می‌کردند (۶۰ درصد با تریلی در سکو حمل می‌شود) که باعث ریزش بیشتر شیرابه می‌شد و دلیل آن هم این بود که در فصل تابستان که هندوانه ارزان بود، پسماند رطوبت زیادی داشت و با خودروهای فرسوده شهرداری و پیمانکاران، شیرابه در سطح جاده‌ها ریزش داشت و شهرداری باید جاده را شست‌وشو می‌کرد که بعد از اعتراضات مردم منطقه این کار انجام شد؛ به همین دلیل ضرورت دارد تا زمانی که خودروهای استاندارد خریداری شود، شهرداری هر چند وقت یکبار مسیر را شستشو دهد.
مدیرعامل شرکت بازیافت مواد و تولید کودآلی کرمانشاه در خصوص پراکندگی پسماندها و نخاله‌های ساختمانی، می‌افزاید: پراکندگی پسماند در اطراف جاده، به دلیل استفاده نکردن از پوشش مناسب بر روی خودروهای جمع‌آوری پسماند می‌باشد که در خصوص این موضوع نیز بارها از شهرداری درخواست شده که رانندگان کامیون‌ها ملزم به استفاده از پوشش بر روی خودروها شوند.
وی ادامه می‌دهد: موضوع زباله یا نخاله‌هایی که در بین راه تخلیه می‌شوند نیز مربوط به افراد بی مسئولیت و همچنین کارگاه‌های مسیر است؛ برای جلوگیری از تخلیه غیرمجاز باید تمامی مسئولان و نیروی انتظامی اقدام کنند.
شیرزادی خاطرنشان می‌کند: در محوطه اطراف کارخانه بازیافت، از ابتدای شروع به کار هر روز یک نفر کیسه‌های پلاستیکی که به علت استفاده نکردن از پوشش و وزش باد از روی کامیون‌ها به اطراف پراکنده می‌شود را جمع آوری و پاکسازی می‌کند؛ پیشنهاد می‌شود برای جلوگیری از تخلیه پسماند و نخاله برای مسیر جاده کهریز شهرداری منطقه سه یک گشت و کنترل گذاشته شود و افرادی که اقدام به تخلیه می‌کنند به مراجع قانونی معرفی شوند.
مدیرعامل شرکت بازیافت مواد و تولید کودآلی کرمانشاه در خصوص انتشار شیرابه به رودخانه قره سو، اظهار می‌کند: این شرکت یک روش ابتکاری به نام سیستم جذب شیرابه با کمپوست را اجرا می‌کند؛ با اجرای این فرایند میزان تولید شیرابه از هر تن پسماند آلی به حدود کمتر از سه لیتر (روزانه حدود ۲ مترمکعب) می‌رسد که از طریق کانال جمع‌آوری شیرابه به مخازن و حوضچه‌های تصفیه بیولوژیکی منتقل می‌شود. شیرابه تصفیه شده در حوضچه مخزن نگهداری که مجهز به پوشش ژئوممبران است هدایت و به جای آن در پروسه تخمیر مصرف می‌شود.
«رضا داودی» معاون بهره‌برداری شرکت آب و فاضلاب استان کرمانشاه با رد ادعای مدیرعامل شرکت بازیافت شهرداری کرمانشاه مبنی بر اختصاص بوی تعفن به تصفیه خانه فاضلاب شهر کرمانشاه، اظهار می‌کند: بوی ناشی از زباله و فاضلاب برای هر شخص عادی قابل تفکیک و تشخیص است، زیرا ماهیت مواد ایجاد کننده بو در فاضلاب انسانی و شیرابه زباله با هم متفاوت بوده و به همین دلیل بوی تولیدی که به مشام می‌رسد با یکدیگر تفاوت دارد.
وی با اشاره به ظرفیت تصفیه خانه فاضلاب شهری کرمانشاه خاطرنشان می‌کند: تصفیه خانه فاضلاب شهری کرمانشاه در مساحت ۷۸ هکتار با ظرفیت دبی روزانه ۶۰ هزار متر مکعب است.
معاون بهره‌برداری شرکت آب و فاضلاب استان کرمانشاه در خصوص فرآیند تصفیه فاضلاب این تصفیه خانه نیز می‌گوید: فرآیند تصفیه فاضلاب به روش هوادهی و از نوع فرآیند لجن فعال است که یکی از سیستم‌های پیشرفته است که در آن تصفیه بیولوژیکی برای حذف مواد آلی به صورت زیستی و تحت شرایط کاملاً هوازی اتفاق می‌افتد. براین اساس اکسیژن مورد نیاز برای باقی ماندن فرآیند در حالت بیولوژیکی هوازی، توسط تجهیزات مکانیکی یا دمنده‌های هوا تامین می‌شود.
داودی با اشاره به اینکه در سنوات گذشته نیز شرکت بازیافت شهرداری کرمانشاه اعلام کرده بود بوی تعفن ناشی از زباله‌ای که از شرکت بازیافت به مشام می‌رسد مربوط به تصفیه خانه فاضلاب شهری کرمانشاه است، تاکید می‌کند: در همین راستا چندین بازدید توسط کارشناسان سازمان‌های ذیربط و استانداری انجام شده و طبق بررسی‌های کارشناسی انجام گرفته مشخص شده که تصفیه خانه فاضلاب شهری کرمانشاه منشا هیچ بوی تعفن و نامطبوعی که موجب آزار همشهریان یا ساکنان مناطق نزدیک به تصفیه‌خانه فاضلاب شهری باشد، نیست و قویاً این مطلب را تکذیب می‌کنیم.
برای اطمینان از این ادعا همراه با کارشناسان شرکت آب و فاضلاب شهری کرمانشاه از نزدیک تاسیسات و محل تصفیه خانه فاضلاب کرمانشاه را بازدید کردیم که هیچ بوی متعفن و نامطبوعی حتی از روی حوضچه اصلی تصفیه خانه فاضلاب کرمانشاه استشمام نشد.
«شهرام عارف‌کیا» مدیرعامل سازمان پسماند شهرداری کرمانشاه اظهار می‌کند: روزانه ۶۰۰ تن زباله از سطح شهر جمع‌آوری و توسط خودروهای رنو، خاور، فوتون و سیم تریلر به پروژه بازیافت انتقال و پردازش صددرصدی انجام می‌شود.
وی در خصوص پخش زباله و شیرابه توسط خودروها در جاده، ادامه می‌دهد: بازیافت خودروهایی که مشکل داشتند رفع نقص شده و در حال حاضر هیچ‌گونه مشکلی ندارند.
عارف‌کیا تصریح می‌کند: منطقه پنج شهرداری کرمانشاه با تولید ۱۳۰ تن زباله در روز، بیشترین تولید زباله را در شهر کرمانشاه را به خود اختصاص می‌دهد.
مدیرعامل سازمان پسماند شهرداری کرمانشاه می‌گوید: در سال جاری جمع‌آوری زباله مناطق چهار و پنج شهرداری به بخش خصوصی واگذار شده است که این پیمانکار دارای ماشین‌آلات مجهز در خصوص حمل زباله می‌باشد.
وی می‌افزاید: خودروهای بخش خصوصی و شهرداری مشغول به کار در سطح شهر، به صورت مکانیزه و سرپوشیده هستند؛ تنها سه دستگاه سیم تریلر که زباله‌های سکوی میانی را به پروژه بازیافت انتقال می‌دهند، سرپوشیده نبودند که کار نصب توری بر روی آن‌ها حتماً انجام می‌شود.
نظر شما