مزایای یک شهر شهروند مدار

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، با توجه به پیشرفت‌های سیاسی شهرهای امروزی و نقشی که شهروندان در بهبود شرایط شهرها ایفا می‌کند، در طول چند سال اخیر روند بالا به پایین سیاست‌گذاری‌های شهری در سراسر جهان تغییر ماهیت داده و تبدیل به شیوه‌های سیاست‌گذاری پایین به بالا با مشارکت شهروندان شده است؛ چرا که ساکنان یک شهر بیش از همه احتیاجات شهر خود را می‌شناسند.

شهروندان به صورت‌های مختلف نقش خود را در این زمینه ایفا می‌کنند و با ارائه بهترین پیشنهادات به مسئولان برنامه‌ریزی شهری آن‌ها را در اتخاذ بهترین سیاست‌ها یاری می‌کنند که در ادامه به معرفی چند نمونه از این مشارکت‌ها می‌پردازیم.

مجموعه ایده‌ها؛ کمک به ظهور راهکارهای جدید

در ساختار شهری، ترجیح داده می‌شود درباره موضوعاتی هم‌چون آموزش، حمل و نقل، آب و هوا و غیره از نظر شهروندان استفاده و با مشورت آن‌ها مشخص شود که از چه معیارهایی برای انتخاب ایده می‌توان استفاده کرد. این روش که به آن فرآیند ایده‌پردازی نیز گفته می‌شود، شیوه‌ای است که طی آن شهرها برای دریافت ایده‌های جدید در مورد موضوعات از پیش تعریف شده، به شهروندان مراجعه می‌کنند. جمع آوری ایده فرآیندی پیچیده‌تر از یک رأی‌گیری ساده به حساب می‌آید و مستلزم مشارکت بیشتر شهروندان است، بنابراین نرخ مشارکت آن از آرا پایین‌تر است. با این حال می‌تواند به مشارکت‌های کیفی و ظهور راهکارهای جدید منتهی شود. دولت پس از جمع‌آوری ایده‌ها، آن‌ها را پردازش می‌کند و در میان شهروندان به رأی‌گیری می‌گذارد.

در این زمینه مقامات در جستجوی راهکارهای جدید به تحقیق درباره اولویت‌های شهروندان می‌پردازند و در این میان کیفیت بیشتر از کمیت اهمیت دارد. در پردازش و انتخاب ایده از روند مشخصی پیروی می‌شود که مقامات آن را به شهروندان ابلاغ می‌کنند. دولت‌هایی که از این شیوه پیروی می‌کنند، متعهد به ارائه بازخورد در مورد ایده‌های ارائه شده توسط شهروندان هستند و همکاری آن‌ها را جدی می‌گیرند.

ابتکارات شهروندی؛ تسریع تصمیمات مدیریتی

با افزایش روزافزون اختیارات شهروندان، ارائه تغییرات شهری تحت پوشش رهبری آن‌ها در سراسر دنیا رو به افزایش است. ابتکارات شهروندی نوعی مداوم از مشارکت پایین به بالای شهروندان است که در محدودیت‌های یک جدول زمانی یا چرخه‌های سیاسی خاص نمی‌گنجد.

اجتماعات مردمی و یا شهروندان می‌توانند در هر زمان و در مورد هر موضوعی، طرح‌های پیشنهادی خود را برای دولت‌ها ارسال کنند. حمایت از این اظهارات، عمدتاً با جمع‌آوری امضا انجام می‌گیرد و اگر به آستانه مشخصی که از قبل توسط دولت تعیین شده برسد، پاسخ رسمی دریافت خواهد کرد. این نوع از مشارکت درحالی‌که هنوز هم راهی برای تحت کنترل بودن در اختیار دولت‌ها هست، به شهروندان اجازه می‌دهد تا مباحثی را که برایشان اهمیت دارد مطرح و یک بحث ساختاری را آغاز کنند.

در این روش، تعیین‌کننده دستور کار شهروندان هستند ولی دولت‌ها می‌توانند به راحتی مواردی را که از نظر شهروندان مهم است، ردیابی و استراتژی‌های خود را بر اساس آن تنظیم کنند. هدف شهری که از ابتکارات شهروندی استفاده می‌کند، ایجاد گفتگوهای پیوسته با شهروندان خود، خارج از حوزه چرخه‌های سیاست، برنامه‌های زمانی یا چارچوب پروژه‌ها است چرا که مقامات شهری تمایل دارند بینشی کلی از علاقمندی‌ها و اولویت‌های شهروندان خود به دست آورند زیرا وقتی شهری بتواند انتظارات شهروندان خود را برآورده سازد معیارهای صحیحی از واجد شرایط بودن به وجود می‌آورد و ابتکارعمل‌هایی ایجاد می‌کنند که نیاز به عملی شدن دارد.

مجامع شهروندان؛ ارائه سیاست‌های نتیجه بخش

مجمع شهروندان، گروهی متشکل از نمایندگان ساکنان یک شهر است که نمایندگی قشر گسترده‌تری از نظر سن، قومیت، سطح تحصیلات، موقعیت جغرافیایی و جنسیت را برعهده دارد. از این مجمع خواسته می‌شود که موضوع خاصی را مورد بحث و بررسی قرار دهند و توصیه‌ای برای سیاست‌های دولتی تدوین کنند.

این گروه در مرحله اول با استفاده از مذاکره با گروه‌های رقیب، ذی‌نفعان و کارشناسان با موضوع مورد بحث آشنا و به تدریج وارد مرحله بحث و بررسی می‌شوند که شامل تشکیل گروه‌های کوچک مشورتی یا انجام بحث‌های کلی‌تر و عمومی‌تر می‌شود. هدف از تشکیل این مجمع ارائه سیاستی واضح و قابل نتیجه‌گیری به دولت است.

با بهره‌گیری از هوش جمعی گروهی متنوع که از شهروندان گوناگون تشکیل شده است، مجمع شهروندان می‌تواند مباحث قطبی‌شده و مسکوت‌مانده را باز کند و مورد بررسی و مذاکره قرار دهد. از سوی دیگر این امکان را برای شهروندان فراهم می‌کند تا درک عمیق‌تری نسبت به پیچیدگی‌های سیاست‌گذاری داشته باشند و به کمک حمایت اکثریت مردم، دولت‌ها را در مسیر روشنی که در پیش رو دارند هدایت و راهنمایی می‌کند.

شهری که اقدام به تشکیل چنین مجمعی می‌کند تمایل دارد که به اجرای توصیه‌های سیاسی بیان شده در مجامع خود اقدام کند و اطلاعات کافی و موردنیاز به‌منظور دستیابی به نتایج مفید و ارزشمند را از طریق بررسی‌های مناسب و مذاکرات مفید به دست آورد. چنین شهری به دنبال راهی است که بتواند به واسطه آن، مباحث دشوار را به شکلی سازنده به میان آورد و آن‌ها را برطرف نماید و بدین منظور از شهروندانی نمونه را انتخاب می‌کند که علاوه بر اینکه نماینده کل جمعیت ساکنان یک شهر هستند می‌توان به آن‌ها اعتماد کرد.