به گزارش خبرنگار ایمنا، هنرصنعت مدولباس در ایران با مشکلات بسیاری مواجه است که از این بین می‌توان به مواردی همچون نداشتن محتوا، نبود مدیا، عکاسی، ژورنال‌های مد، برند ملی و لیبلینگ در پوشاک تولید شده اشاره کرد. در بررسی چند و چون مشکلات این هنرصنعت و کمبودهای مدولباس ایرانی خبرنگار ایمنا با سید آرش امامی دارای تحصیلات کارشناسی ارشد نساجی و دکترای برنامه‌ریزی استراتژیک، رئیس دانشگاه علمی کاربردی ایران سپهر و رئیس کمیته نساجی و پوشاک اتاق بازرگانی گفت‌وگویی داشته است که در ادامه می‌خوانید:
حلقه‌های مهم صنعت پوشاک چیست؟
صنعت مد و لباس اجزای مختلفی دارد که شامل قالب، پارچه، دوخت، طرح و رنگ و نقاشی است اما اولین موضوع در آن مسئله محتواست که صنعت پوشاک ایران هیچ محتوایی ندارد، یعنی لباسی که می‌پوشیم هیچ نشانی از ایرانی و مسلمان بودن در آن نیست باید بدانیم که لباس ما باید هویت داشته باشد که ندارد در صورتی که اعراب، افغانستانی‌ها، پاکستانی‌ها، مالزیایی‌ها، آفریقایی‌ها و اکثر ملیت‌های جهان لباس ملی دارند که معرف فرهنگ آنها در دنیاست در صورتی که چنین اعتباری در صنعت پوشاک ما وجود ندارد و این بدین معناست که ایران با ۹ هزار سال فرهنگ و تمدن مکتوب و آثار بصری، لباسی که معرف این سطح از فرهنگ و هنر باشد ندارد.
علت این بی‌توجهی به پوشاک را در چه می‌دانید؟
علت این بی‌هویتی پوشاک ما به این دلیل است که طرح لباس ادوارمان که از دوران شوش، ایلام، هخامنشی، ساسانی، سلجوقی، صفوی تا قاجار مسیر خود را ادامه داده اما این مسیر از دوران پهلوی قطع شده است در صورتی که انواع جنبه‌های بصری هنر مانند موسیقی در دوره پهلوی مسیر خودش را ادامه داده است، در دوران پهلوی موضوع مد و فشن به سمت الگوبرداری از غرب حرکت کرده است و به طور کلی روند داشتن لباس ملی تا آخر دوره قاجار ادامه داشته اما از شروع پهلوی، رویکرد حکومت به سمت امحای لباس ملی مان تغییر می‌کند و بعد از انقلاب هم کسی به این موضوع توجه نکرده و لباس یک کشور حتی عکسی از مفاخر فرهنگی خود یا المانی که گویای فرهنگ ۱۰ هزار ساله باشد را ندارد.
بی‌محتوایی پوشاک در رکود توسعه یا پویایی این صنعت چه تاثیری دارد؟
این بی‌محتوایی بزرگترین عامل عدم پیشرفت مد و لباس است که هم برای فروش پوشاک به ۸۰ میلیون ایرانی و هم برای تحت تأثیر قرار دادن کشورهای حوزه تمدنی فارس یا حوزه‌هایی که تحت نفوذ تمدن فارس است که از مرز چین شروع می‌شود و تاجیکستان، افغانستان، بلوچستان تا ساحل شرقی دریای مدیترانه را دربر می‌گیرد وجود این محتوا لازم است و همه این تمدن‌های تحت نفوذ ما بودند و ما را به عنوان تمدن برتر قبول داشته و دارند اما ما هیچ مد و لباسی تا به حال نداشته‌ایم که به این تمدن‌ها که جمعیتی بالغ بر ۴۰۰ یا ۵۰۰ میلیون نفر است بدهیم و اگر به این موضوع پرداخته بودیم امروز سودآوری صنعت پوشاک برای ما بی‌اندازه بالا بود.
راهکار آوردن محتوا به پوشاک ایرانی چیست؟
یکی از راهکارهای محتوامحور کردن پوشاک در کشور برگزاری مسابقات مد مفهومی است، مد مفهومی یعنی ما بتوانیم از هزاران مفهوم در دیوان شعرای ایرانی یا سمبل‌ها مانند فصل‌ها از جمله بهار و نوروز یا نقش زن در شاهنامه یا نشان شهرهایمان مانند نشان شهر اصفهان، یا نشانی که سردر بازار قیصریه است استفاده کنیم و از همه این مفاهیم مسابقات یا جشنواره‌هایی برگزار کنیم و علاوه بر فعالان صنعت پوشاک و مد و لباس در این رویدادها حتی از مردم عادی جامعه در بارش فکری استفاده کنیم تا در تولید محتوا به فعالان عرصه مد و لباس کمک کنند. همچنین می‌توانیم با تشکیل گروه‌های پژوهشی و پژوهش در موضوعات خاص و کشیدن المان‌های مختلف بر روی لباس‌ها کار کنیم برای مثال پژوهشگران در لباس تاریخ اقوام یا دوره‌های خاص مانند زمان بیهقی، تمدن شوش، مادها یا هخامنشی‌ها پژوهش‌هایی انجام دهند و از این پژوهش‌ها ایده‌شوهایی برای طراحی لباس جوانان، دختران و پسران با الهام از این تمدن‌ها داشته باشیم.
آیا پوشیدن لباس اقوام گذشته مورد پسند جامعه امروز است و در این باره چه اقداماتی داشته‌اید؟
منظور من تن کردن لباس دوره شوش به زن یا مرد امروزی نیست و به هیچ وجه ما نمی‌گوییم که لباس ۴۰۰ سال پیش که کارایی برای زمانه امروز ندارد بپوشند، منظور استخراج المان‌ها و سمبل‌های هویت دار برای استفاده در پوشاک مدرن امروز است در این باره اولین مسابقه زنده مد مفهومی با مفهوم محوریت اسلامی را در استان اصفهان برگزار کردیم و بازار قسمتی از محصولات تولید شده این مسابقه را خریداری کرد که در این مسابقه مفاهیمی مانند قیام، انتظار، رهایی، آزادگی را از مذهب شیعه گرفتیم و با ایده‌های برگرفته از این مفاهیم لباس تولید شد که با پشتیبانی و حضور معاون اقتصادی استاندار و رئیس کمیسیون صنایع، رئیس دانشگاه علمی کاربردی، روسای اتحادیه‌های پوشاک، پارچه فروشان، خرازی و نساجی تولید شد همچنین مسابقه دیگری با مفهوم بهار با سه تم رویش و نوروز و تحول در نیمه اول اسفند امسال برگزار می‌شود که حمایت اتاق بازرگانی و اتحادیه‌ها مرتبط را با خود همراه خواهد داشت که این دومین مسابقه مفهومی کشور خواهد بود و علاقمند به افزایش این رویداد تا حد چهار یا پنج مسابقه مفهومی در سال هستیم همچنین در حال بررسی طراحی ایده‌شوی بزرگی هستیم تا المان شهری و برند تجاری اصفهان را در معرض دید همه مردم شهر قرار دهیم و ایده‌هایشان را برای کاربرد در پوشاک بگیریم باید بدانیم بدون محتواسازی نمی‌توانیم پوشاک را به کشورهای دیگر صادر کنیم یا ایرانی‌ها را ترغیب کنیم آن را بپوشند.
به جز نبود محتواسازی برای پوشاک چه نواقص یا کمبودهای دیگری در این حوزه می‌بینید؟
علاوه بر نبود محتوا در پوشاک ایرانی، نداشتن مدیای مد هم یکی دیگر از مشکلات این صنعت است، مدیای مد یعنی عکاسی مد بلد نیستیم، ژورنال‌های مد نداریم، برند ملی مد نداریم و اینها همه مشکلات بزرگی در صنعت پوشاک ایران است، مورد دیگر نداشتن لیبلینگ محصول است، داشتن لیبلینگ دو کار می‌کند یکی اینکه مشخصات کالا را می‌دهد که جنس آن یا الیافش چیست و چطور بافته شده و مورد دوم کاربرد و نحوه نگهداری آن را می‌گوید که با چه اتویی یا با چه مایع شستشویی باید لباس شستشو یا نگهداری شود که پوشاک ما این موضوع را ندارد و توریست‌هایی که لباس تولید داخل ما را می‌خرند نمی‌دانند جنس و نحوه کاربرد آن چیست و این یکی از معضلات بزرگ ماست که باید آن را حل کنیم مسئله بعدی صنعت پوشاک ایران نداشتن کد رهگیری کالا است تمام لنج‌ها با کالای قاچاق پر می‌شود، پروازهای ترکیه پر از لباس شرکت‌هایی است که مسافران آنها را به بازار می‌دهند اما متاسفانه پوشاک ما چنین چیزی ندارد و لباس‌ها هیچ مشخصه‌ای ندارند.
آیا اتاق بازرگانی اصفهان کمیته یا کمیسیونی برای صنعت پوشاک دارد و اگر هست راهبردهای این کمیته چیست؟
بله در اتاق بازرگانی اصفهان کمیته‌ای ذیل کمیسیون صنایع صنعت تدوین شده با عنوان کمیته نساجی و پوشاک که وظیفه آن تعیین استراتژی در مورد صنعت نساجی و پوشاک اصفهان است با توجه به مزایا، فرصت‌ها، نقاط قوت و ضعف در حال تدوین برنامه ۱۰ ساله هستیم و این برنامه ۱۰ یا ۱۵ راهبرد کلان دارد که هر راهبرد چند زیرمجموعه دارد و اتاق به دنبال عملیاتی کردن این راهبردهاست و یکی از کمیته‌های زیرمجموعه، کمیته لیبلینگ و دیگری کمیته تولید محتواست، یکی دیگر از کمیته‌ها برای ترخیص کدملی ومدیای مد است که نمونه این برنامه‌ها را در دیگر استان‌های کشور تا به حال نداشته‌ایم همچنین برنامه جامع چشم‌انداز سند راهبردی صنعت پوشاک هم تا پایان امسال ارائه می‌شود.
از نظر شما چگونه می‌توانیم در افزایش کیفیت پوشاک داخلی کمک کنیم؟
وقتی تولید اضافه می‌شود و مردم متقاضی می‌شوند یک رقابت آزاد اتفاق می‌افتد یعنی کیفیت را به شرطی ارائه می‌کنند که مشتری جلب کنند اما وضعیت پوشاک و فروش آن تا حدی رو به بهتر شدن رفته است و به تبع آن وضعیت نساجی خوب شده است اما مشکل نبود قطعات یدکی به دلیل تحریم‌ها و نداشتن بودجه کافی برای بازسازی و نوسازی، واحدهای تولیدی را با مشکلاتی روبرو کرده است. در استان اصفهان حدود ۷۵ واحد صنعتی تولید پوشاک داریم که از اداره صنایع مجوز گرفته‌اند و واحدهایی که از اتحادیه مجوز گرفته‌اند جدا هستند که با تلاش این واحدها اصفهان رتبه دهم تولید پوشاک کشور را دارد و تهران و قم رتبه اول و دوم را دارند ما تنها دانشگاه مد و فشن و آرت و فرش در اصفهان هستیم.
گفت‌وگو از: شهین اصلانی _خبرنگار ایمنا
نظر شما