به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، تلنگر مفهومی رفتاری است که در بیان نظریات عملکرد رفتاری، سیاسی و اقتصادی بکار میرود و عبارت است از تقویت مثبت رفتارها و انتقال غیر مستقیم پیشنهادهای سازنده بدون اعمال اجبار یا ممنوعیت که بر اساس مشوقها و انگیزههای قابل پیشبینی ارائه شده است و با ایجاد تأثیری کاملا ناخودآگاه تصمیمگیریها را به خود شخص واگذار میکند.
پیشگامان ارائه این نظریه عبارتند از "ریچارد تالر"، یک اقتصاددان رفتاری که جایزه یادبود نوبل سال ۲۰۱۷ را برای ارائه این نظریه دریافت کرد و " کاس سانستاین" استاد دانشکده حقوق دانشگاه هاروارد که با نوشتن کتابی با همین عنوان، نام این نظریه را بر سر زبانها انداختند. بنا بر این نظریه، تلنگرهای ملایم میتواند به نحوی بسیار ظریف بر تصمیمگیریهای مردم نسبت به اتخاذ بهترین تصمیم در راستای منافع خود و یا جامعه تأثیرگذار باشد. این تلنگرها که بینشهایی رفتاری به حساب میآیند بدون ممنوعیت گزینههای پیش رو و تنها با اصلاح معماری رفتاری انسانها بر اساس عنصر پیشبینیپذیری عمل میکند و هیچ اجبار و فرمانی برای آنها وجود ندارد.
برای مثال ثبت نام برای دریافت کارت اهدای عضو یک تلنگر است ولی اجبار به پرهیز از غذاهای ناسالم به هیچ وجه تلنگر به حساب نمیآید. پیادهسازی این نظریه در ایستگاههای ریلی گزینه مناسبی برای تشخیص و تأیید اثربخشی آن بحساب میآید. در ایالات متحده آمریکا، قسمتی از یک نهاد دولتی با عنوان واحد تلنگر برای پیادهسازی این ایده اختصاص داده شده که در مسیر رفت و آمد مردم به این ایستگاهها قرار گرفته است.
علاوه بر این در سال ۲۰۱۶ "اپراتور حمل و نقل زیرزمینی لندن" (London Underground operator Transport for London) در همکاری با گروه علوم رفتاری دانشکده اقتصاد شهر، راهکارهایی برای ترغیب مردم به رعایت نحوه صحیح ایستادن منظم پشت سر هم روی دو طرف پله برقی با هدف افزایش بهرهوری ظرفیت ایستگاه هولبورن در پایتخت ارائه داد و در راستای تحقق آن طرحهای سادهای از دستها و پاها در هر طرف پلهها نقاشی شد.
در استرالیا نیز به منظور بهبود وضعیت تردد مسافران از نشانههای جهتدار روشنی استفاده شد که مسیر را برای عابران نشان میدهد و با استفاده از دوربین و تشخیص کارمندانی که دیرشان شده و عجله دارند یا شناسایی گردشگرانی که دچار سردرگمی هستند و گیج شدهاند به کمک فلشهای سبز نزدیکترین راه خروجی را به آنها نشان میدهد.
در مبحث تحت تأثیر قرار دادن مسافران و کاربران فضاهای گوناگون ، نبوغ و شیوههای اجرایی بکار رفته در ساخت ایستگاههای ریلی ژاپن برای کنترل حجم مسافران نشان میدهد تلنگرهای ژاپنی از قدرت نظمدهی و ذهنیتبخشی فراتری برخوردار است. نحوه تربیت، نظم و ترتیب مردمان این کشور در جامعه به گونهای است که مسافران ژاپنی همگی، در هر رده سنی میدانند نحوه صحیح صف کشیدن روی پلههای برقی چگونه است. این مسافران میتوانند به راحتی و بدون هیچ مشکلی و بینیاز به راهنما، از فضاهای گیجکننده و وسیع ایستگاههای ریلی توکیو عبور کنند که این امر منجر شده تا ژاپن به جای تمرکز روی استفاده از تلنگرها برای آموزش چگونگی و نحوه برخورد در ایستگاههای قطار ( که برای این شهر و ساکنان آن پیش پا افتاده قلمداد میشود)، به صورتی دقیقتر و عمیقتر بر استفاده از تلنگرها برای تحت تأثیر قرار دادن ابعاد روانشناختی شخصیتی تمرکز کند.
نظر شما