به گزارش خبرنگار ایمنا، برای ما ایرانی ها اسم علیرضا جهانبخش یعنی صبر و ممارست، یعنی تلاش کردن و ناامید نشدن. خطه‌ی سر سبز و فوتبال خیز شمال ایران پسر جوان و مستعدی به عنوان فوتبالیست وارد دنیای فوتبال شد، در تیم داماش از شهر رشت بازی های چشم نوازی به نمایش گذاشت، درخشش های «علیرضا جهانبخش» به قدری به دل می نشست که او با پیشنهادهای اروپایی زیادی مواجه شد.
او تصمیم گرفت از وطن کوچ کند و برای شروع موفقیت های بزرگ تر راهی کشور هلند، لیگ اوردیویسته و تیم نایمخن شود، علیرضا با اینکه مشکلاتی بخاطر زندگی در غربت داشت، اما آرام آرام به شرایط زندگی در هلند عادت کرد، در نایمخن درخشید و پیشنهادهای بهتری برای او از راه رسیدند. اما علیرضا با وجود تیم های مطرحی که خواهانش بودند با مشورت گرفتن از بزرگان فوتبال ایران، ترجیح داد بی گدار به آب نزند و به دیگر تیم هلندی یعنی آلکمار برود.
جهانبخش به قول معروف با چَم و خَم کار برای فوتبال بازی کردن در تیم های هلندی آشنا شده بود، همین امر باعث شد با تیم جدیدش، در اروپا و هم در لیگ داخلی عملکرد فراموش نشدنی داشته باشد. او با آلکمار توانست بالاتر از تیم های بزرگی مثل آژاکس و آیندهوون قهرمان شود و در کنار این قهرمانی، به یک افتخار بزرگ شخصی هم دست یافت، آن هم کسب عنوان آقای گلی لیگ اوردیویسته هلند بود.
همین روند رو به رشد و بی حاشیه، سبب شد تا پیشنهادها از بزرگ ترین لیگ جهان به سوی ستاره‌ی ایرانی سرازیر شود. تیم های بزرگ لیگ برتر انگلیس به دنبال جهانبخش افتادند، لستر و برایتون به شدت خواهان جواهر ایرانی بودند. اما باز هم علیرضا با مشاوره های درست بهترین تصمیم را گرفت و راهی برایتون شد. جهانبخش همه‌ی نگاه‌ها را به عنوان آقای گل هلند و یک ستاره تازه وارد که گران ترین بازیکن تاریخ باشگاه برایتون به حساب می آمد، به سمت خودش خیره کرده بود.
اما پس از چند بازی، جهانبخش از پازل تاکتیکی آقای سرمربی بیرون رفت. شرایط برای پسر مودب ایرانی در برایتون خوب پیش نمی رفت، دلیلش هم این بود که او از یک کشور با فرهنگ مختلف و سطح فوتبالی که فرق می کرد به کشوری دیگر و لیگی بزرگ تر و پویا تر آمده بود.
ملی پوش فوتبال ایران یا نیمکت نشین مطلق شده بود یا از لیست تیم قبل از بازی ها خط می خورد. هر چه که بود علیرضا امیدش را از دست نداد و بدون کوچک ترین اعتراضی، با تلاش و ممارست سعی کرد خودش را ثابت کند.
چند روز قبل از پایان سال 2019 میلادی، روز موعود بود. روزی که گراهام پاتر سرمربی برایتون به علیرضا در بازی خانگی مقابل بورنموث میدان داد. پسر دوست داشتنی کشورمان از کوچک ترین فرصت که نصیبش شد استفاده کرد و گلزنی کرد. پس از گلزنی بغض جهانبخش ترکید. بغضی که نشان از این می داد که او روزهای سختی را گذراند تا به هدفش برسد و به همه ثابت کند که او یک ستاره است و باید بیش از این به او اعتماد کرد.
این گل سرآغاز تولد دوباره جهانبخش بود. پس از بورنموث نوبت چلسی و لمپارد بود، روز گذشته و درحالی که اولین روز از سال جدید میلادی (1 ژانویه 2020) بود، برایتون میزبان چلسی بود، ترکیب تیم ها که اعلام شد خبری از جهانبخش در لیست اصلی نبود. آبی های لندنی دقیقه 10 با گل «سزار آسپیلیکوئتا» پیش افتادند، اما نیمه دوم و در دقیقه 68 گراهام پاتر سرمربی برایتون تضمین گرفت به علیرضا میدان بدهد و او را به جای آرون مُوی به بازی فرستاد، ستاره ایرانی همانند بازی قبل فوق العاده ظاهر شد و در دقیقه 84 با یک برگردان استثنایی ورزشگاه خانگی‌شان را به هوا فرستاد و تماشاگران را غرق در خوشحالی کرد.
پس از پایان بازی در فضای مجازی تمام رسانه های بزرگ و کوچک دنیا، به تمجید از گیله مرد فوتبال ایران پرداختد کسی که با آن گل بی نظیرش دنیا را تحت تاثیر قرار داد. اما مهم ترین نکته این است که جهانبخش بخاطر روزهای سخت و طاقت فرسا و نیمکت نشینی ها در برایتون نا امید نشد و با تلاش و پشتکار و زندگی بی حاشیه‌اش به موفقیت رسید.
نظر شما