در اصفهان مانده بودم دو سال پیش از تیم ملی خط  می خوردم/ حاضرم برای سپاهان مجانی بازی کنم

تا چند سال پیش هیچ کس بازیکنان فوتبال ساحلی را نمی شناخت و فقط مردم می دانستند که در این رشته ورزشی ایران یکی از ابر قدرت ها است؛ ایرانی که توانسته به عنوان یک تیم آسیایی مقابل برزیلی های خوش تکنیک و مدعیان ساحل قد علم کند و برای خودش حرفی برای گفتن داشته باشد.

به گزارش خبرنگار ایمنا، تیم ملی ایران از بازیکنانی تشکیل شده که خودشان را با ماسه خو داده اند تا برای ایران افتخار آفرینی کنند و در این زمینه از هیچ تلاشی دریغ نکرده اند، البته در مواقع نیز تلاش ساحلی بازان ناکام مانده که شاید به خاطر بی تدبیری برخی از مسئولان باشد! «امیر حسین اکبری» جوان ۲۸ ساله اصفهانی یکی از همین پا برهنه های ساحل است که از سال ۸۹ به عضویت تیم ملی فوتبال ساحلی در آمده و در حال حاضر یکی از بهترین های ایران یا حتی جهان است. قهرمانی فوتبال ساحلی ایران در جام بین قاره ای سال ۲۰۱۹ بهانه ای شد تا اکبری میهمان خبرگزاری ایمنا باشد. گفت و گوی امیر حسین اکبری با خبرنگار ایمنا را در ادامه می خوانید:

فوتبال ساحلی را از کجا شروع کردی؟

 از سال ۸۹ با تیم عمران سازان تیران فوتبال ساحلی را شروع کردم و علی نامداری مدیرعامل باشگاه بود؛ در آن سال حدود شش ماه در این تیم بازی کردم و از مسابقات جوانان به اردوی تیم ملی دعوت شدم و از جام جهانی ۲۰۱۱ تا به امروز در خدمت تیم ملی هستم.

 دلیل حذف ایران از مسابقات انتخابی جام جهانی چه بود؟

۵۰ روز قبل از مسابقات مقدماتی جام جهانی، مسابقات بین قاره ای داشتیم که تیم می توانست قهرمان آن رقابت ها شود و نفرات جدیدی به تیم اضافه شده بودند، البته شرایط بازیکنان ایده آل بود. همان تیم که مدعی قهرمانی در جام بین قاره ای بود، بعد از ۵۰ روز در مسابقات انتخابی جام جهانی حضور پیدا کرد و حذف شد.

 به نظرم یکی از دلایل آن اتفاق استراحت ۴۰ روز به تیم بود؛ در آن مدت نه اردویی داشتیم و نه تمرینی! بعد از آن فدراسیون اردوی بوشهر و بندر عباس را برای تیم گذاشت و قرار بود در برزیل اردویی داشته باشیم که چهار روز قبل از رفتن این اردو کنسل شد؛ بازی تدارکاتی ما از برزیل به پارس جنوبی بوشهر و شهرداری بندرعباس تبدیل شد!

تیم ملی قبل از مسابقات جام جهانی که مهم ترین مسابقات ما بود بازی دوستانه خوب خارجی نداشت. دو بازی دوستانه داخلی انجام داد و به مسابقات رفت. به نظرم دلیل نتیجه نگرفتن تیم ملی در انتخابی جام جهانی همین مسئله بود زیرا از لحاظ روحی و بدنی از آمادگی خوبی برخوردار نبودیم.

امکانات تیم ملی برای انتخابی جام جهانی مناسب بود؟

در این چندساله فدراسیون امکانات مختصری برایمان در نظر می گرفت، اردوی پرتغال قبل از مسابقات بین قاره ای که قهرمان شدیم، تاثیر زیادی داشت؛ بازی دوستانه به شرایط و آمادگی و هماهنگی تیم کمک می کند، قبل از مقدماتی جام جهانی تقریبا تیم ملی فوتبال ساحلی به حال خودش رها شده بود و همین مسئله باعث شد تیم نتیجه نگیرد؛ البته بد شانسی هایی در آن رقابت ها وجود داشت که توپ هایمان در بازی با ژاپن به گل تبدیل نمی شد.

پاداشی که برای قهرمان جام بین قاره ای برای در نظر گرفته بودند واریز شده است؟

پاداشمان در جام جهانی قبلی را هنوز واریز نکرده اند و از سال ۲۰۱۷ که مسابقات شرکت کرده ایم هنوز پاداشی نگرفته ایم! قرار بود پاداشمان را به تومان بدهند چون در خود صنف فوتبال هیئت رییسه تصویب می کند و یک درصدی مالیات کم می شود ، بقیه سکه هایمان هم که معادل سازی شد و دیگر سکه  به ما نمی دهند.

سطح مسابقات بین قاره ای چگونه بود؟

قبل از بازی بین قاره ای یک اردوی عمان داشتیم، بازی دوستانه با تیم عمان که سهمیه جام جهانی گرفته بود، بعد از آن بازی المپیک جهانی ساحلی را داشتیم که برای اولین بار برگزار می شد.

متأسفانه تلویزیون مسابقات المپیک ساحلی را پوشش نداد و به همین علت بازتاب خوبی نداشت. ایران در آن مسابقات سوم شد. بعد از این رقابت ها به همراه تیم گلساپوش یزد  به مسابقات جام باشگاه های جهان رفتم، آنجا حدود ۲۰ تیم از کل دنیا حضور داشتند و مسابقات باشگاهی جهان برای اولین بار بود که برگزار می شد.

با قهرمانی که در این دوره از مسابقات جام بین قاره ای به دست آوردیم که تبدیل به پرافتخارترین تیم این مسابقات شدیم. قبل از رفتن هدفم این بود که تیم ملی نتیجه خوبی بگیرد که خداراشکر با قهرمانی این مسابقات را به پایان رسانیدم، اما مصدومیتب برایم پیش آمد. شرایطم در بازی ها خوب بود و توانستم در اولین بازی مقابل مکزیک دو گل بزنم. بازی بعدی با تیم مصر بود که یکی از تیم های خوب آفریقایی است و در آن دیدار نیز هتریک کردم.

متأسفانه بازی سوم در تایم اول یک گل زدم و در تایم دوم مشکلی پیش آمد که آرنجم دچار در رفتگی شد و بازی های بعدی را از روی سکو تماشا کردم.

در فینال بازیکنان ایران بی نقص بازی کردند، روزی بود که همه ی بچه ها بازی خوبی را به نمایش گذاشتند که در نهایت قهرمان این دوره از مسابقات شدیم.

سطح سرمربی جدید تیم ملی ساحلی چگونه است؟

عباس هاشم پور در این چندساله بعد از جام جهانی ایتالیا  کمک مربی اکتاویو و میرشمسی بود و همیشه در کنار بچه ها حضور داشت. هاشم پور شرایط خاصی دارد و رفاقت او با بازیکنان تیم ملی یکی از ویژگی های او است. رابطه بین ما با هاشم پور رابطه مربی و بازیکنی نیست و بیشتر رفیق هستیم، اگر همدلی و رفاقت در تیم نباشد تیم نتیجه نمی گیرد.

این صمیمت و همدلی خوشبختانه در تیم است زمان آقای هاشم پور خیلی خوب نتیجه گرفیتم. یک سومی المپیک و یک قهرمانی بین المللی داشتیم.

هاشم پور از لحاظ فنی در چه سطحی قرار دارد؟

از لحاظ فنی نیز همان خصوصیاتی که اکتاویو و میر شمسی داشتند را یاد گرفت، هاشم پور بازیکن فوتبال ساحلی و چمن بوده است و به همین دلیل از لحاظ فنی خوب است، در  بازی فینال چند گل به ثمر رساندیم که از کارتاکتیکی تیم بود، در آن بازی مانند فوتسال پس از پاسکاری های زیای که انجام می دادیم و به دروازه خالی می رسیدیم و همین باعث شد به برای گل زدن زحمت نیفتیم، همه این ها همه نشان از تمرینات خوب و شرایط ایده آل تیم بود.

برخی از بازیکنان فوتبال ساحلی، این فوتبال را کثیف و پر از ماسه می دانند، از نظر شما دلیل این صحبت چیست؟

رشته ما جذابیتش به این است که کفش نمی پوشیم و یک سری حرکت با توپ انجام می دهیم که برای تماشاچی فان است، اما هر ورزشی مشکلات خودش را دارد و به ماسه های ساحل عادت کرده ایم.

همیشه می گویم بیین فوتبال، فوتبال ساحلی و فوتسال، فوتسال بهترین است زیرا نه زیر نور هستند و نه باد و نه شرایط جوی دارند ولی ما از ورودش یکبار که می نشینیم ، کشش می زنیم و بلند می شویم بدنمان پر از ماسه می شود.

نمی شود گفت فوتبال ساحلی کثیف است و این کلمه زشتی است، اما در یکی از مسابقات جواد خیابانی گفته بود که حتما باید این بازیکنان بعد از مسابقه دوش بگیرند (با خنده) و سوال من اینجا است که آیا فوتسالی ها یا فوتبالی ها بعد از مسابقه دوش نمی گیرند؟!

نقطه اوج امیر حسین اکبری در این چند سال که در فوتبال ساحلی حضور داشته، کجا بوده است؟

من همیشه سعی می کردیم در هر ترنومنت و مسابقه ای که شرکت می کنم بالاترین سطح خودم را به نمایش بگذارم و از نظر ذهنی، بدنی و مسائلی که مربی می خواهد همیشه در اوج باشم.

همیشه دوست دارم پیشرفت کنم و عملکرد خوبی از خودم به نمایش بگذارم، در آخرین رقابت بین المللی مصدومیت دست برایم پیش آمد که در نهایت توانستم با دو بازی کمتر از دیگر بازیکنان آقای گل مسابقات جام بین قاره ای شوم. هدفم چیز دیگری است و به این مسائل کوچک قانع نیستم.

دوست دارم  در مراسمی که فیفا برگزار می کند، یکی از بازیکنان تیم منتخب باشم؛ این اتفاق دور از دسترس نیست و تلاشم را می کنم تا شرایطم بهبود یابد. بعد از آقای گلی بین  قاره ای و قهرمانی که در مسابقات بین قاره ای  با تیم ملی به دست آوردیم، دید مردم نسبت به فوتبال ساحلی بیشتر شده است، باید بیشتر تمرین کنم که بتوانم از این که هستم بالاتر بروم.

در این بازی ها کاپیتان تیم بودید؟

من بعد از آقای مسی گری و احمدزاده کاپیتان هستم.

از اینکه کسی در اصفهان شما را نمی شناخت گله داشتی، اکنون این شرایط بهتر شده است؟

پخش زنده شبکه سه، آن اتفاقات، قهرمانی ها و مقام آقای گلی باعث شد بیشتر در دید باشم ولی اصفهان شهر بزرگی است و عجیب است فوتبال ساحلی ندارد. اگر فوتبال ساحلی داشته باشد من در خود اصفهان بازیکن هستم و شرایطش فرق دارد. سپهر محمدی در خود اصفهان بازی می کرد و  در تیم ملی فوتسال بود و شناخته تر شده بود و بیشتر ورزشکاران و مردم اصفهانی اورا می شناختن اما من در بوشهر بازی می کردم شناخت کمتر بود ولی اکنون با این شرایط شناخت بیشتر شده و لذت می برم، زمانی که در شهر می بینم همشهریان و هم محلی هایم در موردم صحبت می کنند و به من تبریک می گویند خوشحال می شوم زیرا این تبریک ها باعث دلگرمی می شود که در مسابقات و ترنومنت های بعدی بهتر کار کنم.

از اداره کل ورزش و جوانان به دلیل عدم حمایت اداره کل ورزش و جوانان گله داشتی، اکنون وضعیت چگونه است؟

اکنون با رییس اداره ورزش جوانان شهرستان فلاورجان استان اصفهان در ارتباط بودم، سلطان حسینی مدیرکل ورزش استان اصفهان را حضوری ملاقات کردم، به من یک سری قول هایی دادند و اتفاقات خوبی رخ خواهد داد ، امیدوارم  این صحبت ها فقط در حد قول نباشد و هرچه زود تر عملی شود.

این پیگیری و رسیدگی ها به دلیل دیده شدنت است؟

 من خیلی به این موضوعات فکر نمی کنم. من از سال ۸۹ که تیم ملی بودم در  هر ترنومنتی که حضور داشتم مقام آور بوده ام و تنها در جام جهانی اولی که حضور پیدا کردم مقامی را کسب نکردم. می توانم بگویم پر افتخار ترین رشته تیم ملی ما فوتبال ساحلی است ، اصفهان در رشته تیمی ما بازیکنی ندارد که افتخاراتش  به اندازه من باشد.

اداره ورزش  جوانان در گذشته دیدش نسبت به ساحلی چیز دیگری بود و یا مشغلات دیگری داشتند، اما اکنون به این رشته کمک می کنند،  یک سری صحبت هایی انجام داده ایم که بتوانیم با دو باشگاه سپاهان و ذوب آهن صحبت هایی را انجام دهیم که هرکدام که می توانند یک تیم فوتبال ساحلی افتتاح کنند زیرا اکنون یک سهمیه در استان اصفهان داریم. اگر فوتبال ساحلی در اصفهان یک تیم داشته باشد استعدادهای فوتبالی که جا مانده اند نابود نمی شود و فوتبال ساحلی پیشرفت می کند اکنون این رشته باشگاه آسیایی و جهانی دارد و به راحتی می توانند دیده بشوند و اسپانسر جذب کنند. امیدوارم فوتبال ساحلی یک روند رو به رشد داشته باشد.

چرا اصفهان در این سال ها تیمداری نکرده است و برای تشکیل تیم چقدر بودجه نیاز دارد؟

دلیلش را نمی دانم، چندسال پیش هم با رییس هیئت فوتبال صحبت کردیم و گفته شد که علاقه داریم فوتبال ساحلی در حاشیه ها باشد یعنی در شهرستان های اطراف اصفهان اما اکنون با این شرایطی که در فوتبال ساحلی پیش آمده باید تیم ها به این سمت بیایند. من مدتی در اصفهان نبودم و همیشه در مسابقات بودم ، حدود سه ماه در اصفهان حضور دارم و پیگیری می کنم زیرا حیف است که استان اصفهان فوتبال ساحلی نداشته باشد. استان یزد تیم گلساپوش یزد را دارد که میزبان مسابقات بین المللی می شود و در مسابقات بین المللی شرکت می کند، با این همه استعدادی که داریم چرا استان اصفهان یک تیم نداشته باشد ؟

آیا حاضر هستی با مبلغ قرار داد کمتری در اصفهان بازی کنی؟

تا وقتی که می توانم بازی کنم باید شرایط زندگی ایده آلم را بسازم برای همین نه، هیچ ورزشکار حرفه ای این کار را نمی کند چون عمر حرفه ای ما خیلی کوتاه است. اگر آسیبی هم پیش بیاید باید این رشته را کنار بگذاری و درآمدها در فوتبال های ساحلی خیلی کم است.

چند بازیکن تیم ملی هستند که سقف قراردادها را دارند. ما اگر بخواهیم شرایط مالی را مد نظر نگیریم آینده مان تمام می شود.

چرا برخی از بازیکنان ساحلی می گویند با مبلغ قرار داد کمتر برای اصفهان بازی می کنیم؟

من هفت سال است بیرون از اصفهان بازی کردم اگر می خواستم در اصفهان بمانم شاید دوسال پیش از تیم ملی خط می خوردم زیرا اصفهان شرایط ایده آل ندارد و برای تیم داری استمرار ندارند. اصفهان هر ساله یک تیم می دهند و شرایط را بهبود می بخشد اما اواسط فصل یا آخر فصل تیم منحل می شود.

اگر باشگاهی مانند سپاهان تیم بدهد من سال اول حتی مجانی هم بازی می کنم چون می دانم ثبات و ماندگاری دارد و می توانم به آینده و مربی گری نیز فکر کنم اما وقتی تیمی پشتوانه ندارد و باشگاه ها حرفه ای نیستند هیچوقت اینکار را انجام نمی دهم.

شناخت فوتبال ساحلی در بین الملل از چه سطحی برخوردار است؟

جام جهانی قبلی که در باهاما برگزار شد فیفا به مسابقات ورود کرد، تا قبل آن یک کمپانی به اسم بیچ ساکر ورلد واید این مسابقات را برگزار می کرد. از جام جهانی قبلی فیفا خودش نفراتش را چید و به بازی ها رسمیت داد و شرایط را ایده آل کرد از این جام جهانی که تیم ملی در آن حضور ندارد بازهم فیفا همه زمینه هایش را دست گرفته و کارهایش را انجام می دهد، وقتی فیفا بازی ها را در دست بگیرد یعنیاین رشته رسمی تر و شناخته شده تر می شود. بعد از این جام جهانی شرایط خیلی بهتر می شود. المپیک ساحلی و جهانی نداشتیم اکنون همه این ها اضافه شده است و بازی های باشگاهی رسمیت پیدا می کند، لیگ های اروپایی مدت زمان بیشتری را به خود اختصاص می دهد و هرچه آنها پیشرفت کنند مدت زمان لیگ بیشتر می شود و بازیکن بیشتر در شرایط مسابقه قرار می گیرند و باعث می شود شناخت و پیشرفت در این رشته بیشتر شود.

سقف قراردادت چقدر است؟

از سقف آپارتمان پایین تر است، فوتبال ساحلی با پاداشی که در یافت می کنیم و به ۱۵۰ میلیون می رسد که این عدد سقف قرارداد است که یک مقداری از آن ها را نمی نمیکنند و خرج هایی نیز دارد. ۱۵۰ میلیون بازیکن لیگ دو و سه برخی باشگاه ها می گیرند اما عناوین بازیکن های ساحلی را با فوتبال چمن مقایسه کنید، لیگ برتر و لیگ یک مبلغی را دریافت نمی کنند، لیگ سه نیز دیگرواقعا ظلم است.

در بازی های المپیک ساحلی حضور داشتی؟

المپیک بازی های ساحلی در قطر برگزار شد. بازی های المپیک چون مجتمع است و همه رشته ها در آن شناخته تر می شود، باعث می شود اکنون والیبال ساحلی در المپیک وجود داشته باشد اما فوتبال ساحلی حضور ندارد. لیگ المپیک قرار است آزمایشی برگزار شود اما چندسالی که در لیگ برگزار می شئپد تنزل پیدا کرده بود و به همین دلیل یک اسم فوتیوالی به المپیک وارد کردند. اما اکنون رایزنی می کنند و در مسابقات شاهد صحبت هایی انجام شد بودیم  که هدف این صصحبت ها این بود که المپیک ساحلی وارد فوتبال اصلی بشود، ما یکی از شانس های کسب مدال هستیم ،المپیکی که در آن حضور داشتیم شرایطش ایده آل بود و چند هزار نفر حضور داشتند رشته های مختلف، هندبال، والیبال، کشتی ساحلی همه شرکت کردند و زمانی که در مجتمع باشیم شناخته تر می شود.

حاضر هستی به زمین چمن برگردی؟

نه، زمانی که رده سنی امید بودم به پرسپولیس رفتم، یک هفته تمرین کردم اما متأسفانه شرایطی در آنجا وجود داشت که همه می دانند وارد شدن به آن چگونه است، باید پول پرداخت کنید و پارتی داشته باشید ،نتوانستم با این شرایط در تیم باقی بمانم. با منصوریان که صحبت کردم او تایید کرد که به نفت بروم، صحبت هارا انجام دادیم و حتی استوک خریدم ، سه سالی بود در تیم ملی بودم ولی نگران بودم که اگر بروم و در آنجا موفق نشوم تیم ملی فوتبال ساحلی را از دست خواهم داد.

اکنون از این شرایط راضی هستی؟

راضی هستم زیرا تا حدی به آنجایی که می خواستم رسیدم، شرایط مالی در این رشته خوب نیست ولی در همین وضعیت اقتصادی خوب است.

برای مشاهده فیلم کامل گفت وگوی ایمنا با امیرحسین اکبری اینجا کلیک کنید

کد خبر 401902

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 1
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • IR ۱۸:۲۷ - ۱۳۹۸/۱۰/۰۳
    0 0
    تعطیل کنید همه را