به گزارش خبرنگار ایمنا، ناشنوایی معلولیتی پنهان است که تا پای آوا و کلام به میان نیاید کسی از وجودش خبر دار نمی شود؛ این افراد مانند دیگر معلولان جامعه با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می کنند، اما ناتوانی آنها سبب شده در برقراری ارتباط با سایر افراد جامعه با مشکلات بیشتری رو به رو باشند. دنیای ناشنوایان خاموش است و کمتر توان بیان دردهای بی صدایشان را دارند. پای صحبتشان که بنشینی زندگی شان از ابتدا دردآور است، از مشکلات آموزشی گرفته تا غم بیکاری و این روزها سایه تحریم و بازار سیاه خرید و فروش سمعک بسیار آزارشان می‌دهد.
برای بررسی بهتر مشکلات این قشر از معلولان با حسین روستا، رئیس کانون ناشنوایان استان اصفهان گفت وگویی داشته‌ایم که در زیر می‌خوانید:
استان اصفهان چه تعداد ناشنوا دارد و چه تعداد از آنها زیر نظر کانون ناشنوایان هستند؟
استان اصفهان حدود ۱۴ هزار ناشنوا دارد و در شهر اصفهان شش هزار ناشنوا ساکن هستند، البته تعداد ناشنوایان استان و شهر اصفهان از این تعداد بیشتر است و به طور تقریبی ۵۰ درصد آنها آقا و ۵۰ درصد خانم هستند، در شهرستان‌های خمینی‌شهر، نجف‌آباد، شاهین‌شهر، شهرضا، زرین‌شهر، کانون ناشنوایان تاسیس شده و شهرستان‌های دیگر مانند فلاورجان هم در شرف تاسیس این کانون هستند، اما متاسفانه بسیاری از آنها ناشناخته و فاقد پرونده هستند.
سطح اجتماعی و تحصیلی ناشنوایان استان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
قبل از انقلاب ۷۰ درصد ناشنوایان بنا به دلایلی از درس و تحصیل به طور کلی محروم بودند و تحصیلات مابقی هم تا مقطع ابتدایی یا نهایتاً راهنمایی قدیم بود، در شهر اصفهان بسیاری از ناشنوایان برای تحصیل به تهران می‌رفتند و بعد از انقلاب توانستیم با برگزاری کلاس‌های نهضت سوادآموزی ناشنوایان را تا ۸۰ درصد از بی‌سوادی نجات دهیم.
هم اکنون ۳۰ درصد از ناشنوایان دارای مدرک تحصیلی دیپلم، ۱۰ درصد فوق دیپلم و ۱۰ درصد لیسانس به بالا هستند و مابقی زیر این مدارک را دارا هستند. در مورد سطح اجتماعی ناشنوایان هم باید بگویم این سطح در سال‌های اخیر به طرز چشمگیری ارتقا یافته است و با تلاش توانستیم ناشنوایان را از گوشه‌گیری و انزوا نجات دهیم که حضور موثر ناشنوایان در جامعه و موفقیت در عرصه‌های علمی، فرهنگی، ورزشی، هنری خود گواه این مدعاست و این قشر با حضور در عرصه‌های بین‌المللی، ارتباط با فدراسیون جهانی ناشنوایان، حضور در کنگره‌های بین المللی، تحصیل ناشنوایان در دانشگاه‌های خارج از کشور از جمله آمریکا، آلمان و... درخشش بی‌نظیری داشته‌اند.
آیا مستمری دستگاه‌های حمایتی کفاف آنها را می‌دهد؟
مشکلات ناشنوایان بسیار زیاد است، اما به طور خلاصه مهم‌ترین مشکلات پیش روی آنها در درجه اول نگرش منفی جامعه نسبت به پدیده ناشنوایی است و بعد از آن کار و اشتغال، ازدواج، همسریابی و همسرگزینی، امکانات توانبخشی، مسکن، تحصیل و آموزش خصوصا در مقاطع عالی، عدم همکاری مناسب صدا وسیما در ترویج فرهنگ معلولیت، نداشتن مترجم و رابط در کنار ناشنوایان و عدم آشنایی دستگاه‌های دولتی و خصوصی به زبان اشاره از جمله مشکلاتی است که حضور ناشنوایان در جامعه را سخت کرده است، در مورد حمایت‌ها هم سازمان بهزیستی به تعداد بسیاری از ناشنوایان مستمری نمی‌دهد و تنها از تعداد محدودی از ناشنوایان، آن هم با مبلغ خیلی ناچیز حمایت می‌کند حتی کمک معیشتی دولت در گران شدن بنزین هم به بسیاری از ناشنوایان تعلق نگرفته است.
در مورد وسایل کمک توانبخشی یا عمل حلزون گوش و یا آزمایشات ژنتیک با چه مشکلاتی روبرو هستند؟
طبق قانون حمایت از حقوق معلولان، وسایل توانبخشی، باید رایگان در اختیار معلولان قرار گیرد، اما متاسفانه ناشنوایان نه تنها برای سمعک باید هزینه بدهند در حالی که حتی توان خرید باطری سمعک هم ندارند و به نحوی ناشنوایان گرفتار بازار سیاه سمعک و باطری هستند و هیچ فریادرسی هم برای آنها نیست، همچنین هزینه کاشت حلزون هم حدود ۳۰ میلیون تومان و گاهی بیشتر است که خانواده‌ها توان پرداخت آن را ندارند، هزینه آزمایش ژنتیک هم در حال حاضر هفت میلیون تومان است که هیچ کدام از زوج‌های ناشنوا توان تامین آن را ندارند.
کانون ناشنوایان که اخیرا کلنگ‌زنی آن انجام شد چه ظرفیت‌هایی را برای ناشنوایان ایجاد می‌کند؟
قرار است که همه فعالیت‌های آموزشی، فرهنگی، ورزشی، هنری در این مجتمع انجام شود، راه‌اندازی واحد اشتغال و کاریابی، راه‌اندازی کارگاه‌های تولیدی کوچک، مشاوره خانواده و ازدواج، انجام آزمایشات شنوایی‌سنجی، بخش امور ورزشی، واحد فعالیت‌های دینی و مذهبی، آموزش راهنمایی و رانندگی، رسیدگی به ناشنوایان بی‌بضاعت، راه‌اندازی ستاد جهیزیه ازدواج، راه‌اندازی شرکت تعاونی مصرف و امور رفاهی، راه‌اندازی خانه سالمندان ناشنوا، دبیرخانه برگزاری گردهمایی و همایش‌های کشوری، ایجاد صندوق قرض‌الحسنه ناشنوایان از جمله ظرفیت‌هایی است که در ساختمان آینده کانون ناشنوایان اصفهان ایجاد خواهد شد.
آینده ناشنوایی را چگونه می‌بینید؟ آیا با بالا رفتن آگاهی‌ها در آینده ناشنوایان کمتری خواهیم داشت و به نحوی از سطح چالش‌های آنها کاسته می‌شود؟
در صورت اجرای قانون حمایت از حقوق معلولان و تامین بودجه اجرای آن به معنی واقعی کلمه، مطمئنا ناشنوایان در آینده چالش‌های کمتری خواهند داشت، در غیر این صورت با بالا رفتن سن ازدواج، بیکاری، فقر، اعتیاد، سرخوردگی، افسردگی، و تألمات ناشی از پدیده ناشنوایی، مهاجرت و دیگر موضوعات وضعیت اسفباری پیش روی آنها است، با انجام آزمایشات ژنتیکی، مشاوره قبل و بعد از ازدواج، آموزش‌های فرهنگی، پیشرفت‌های روز افزون علم پزشکی، پدیده ناشنوایی به طرز چشمگیری کاهش یافته است، ولی ریشه کن کردن کامل ناشنوایی غیرممکن و تصور غیرعاقلانه‌ای است و هر لحظه احتمال بروز ناشنوایی وجود دارد، اتفاقات ناگوار در زندگی روزمره همچون تصادفات، بیماری‌های عفونی نظیر مننژیت، سرخک، اوریون، سرماخوردگی‌های مزمن، ازدواج‌های فامیلی و وجود ژن‌های مغلوب سبب ناشنوایی خواهد شد.
نظر شما