به گزارش خبرنگار ایمنا، وریا غفوری در اولین فصلی که از نقش جهان راهی تهران شد، موفق نبود و فصلی کابوس وار را سپری کرد، در پایان فصل حتی برخی از هواداران خواستار جدایی او بودند، اما ترجیح داد به جای هیاهو فقط به یک عذرخواهی بسنده کند و به هواداران قول داد که در فصل آینده جبران کند.
خوش قولی اش چنان بود که در فصل بعد به مهره بی جانشین اردوگاه آبی ها بدل شد و نام ناجی را برای او برگزیدند و تاحدودی عصای دست آبی های پایتخت بود.
پس از گذشت ۳ سال و با شروع فصل جدید و کوچ با تجربه ها، بازوبند کاپیتانی را بر بازویش بست. او بهتر از هر کسی ارزش پیراهن مقدسی که بر تن کرده بود را می دانست و مسئولیت سنگینش را در قبال بازوبند پذیرفته بود.
امروز در تاریک ترین روزهای مدیریتی پسرانِ آبی، بار تیم و هواداران را یک تنه به دوش می کشد، از وزیر و وکیل هراسی ندارد و در مقابل ظلم قد علم می کند. وریا دیر زمانی است که به نماد عدالت خواهی تبدیل شده است و حتی در اردوگاه رقیب محبوب است.
اکنون در سن ۳۲ سالگی و خیلی زودتر از آنچه که فکر می کرد بوی " پدر " (منصور پور حیدیری) را زنده کرده است، انگار سرنوشت مدافعین آبی به هم گره خورده است.
قبل از شروع تلخ ترین بازی آبی ها در رختکن در حالی که تنها تر از همیشه بود از برادرانش خواست برای دل میلیون ها هوادار دل شکسته آبی بازی کنند، امروز اما خودش تیم را تمرین داده و حتی با سرمربی مذاکراتی انجام داده است.
کاپیتان با تمام وجودش برای دل های آبی می جنگد، دل هایی که هیچ گاه وظیفه شناسی و غیرت او را فراموش نخواهند کرد.
نظر شما