به گزارش خبرنگار ایمنا، چندی پیش پیمان سنندجی مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی تهران در گفت‌وگو با ایمنا، از راه‌اندازی سیستم DRT در اتوبوسرانی تهران خبر داد تا در مسیرهایی که فقط بخشی از ساعات روز تقاضای برای اتوبوس‌های آن وجود دارد، اتوبوس‌های اینترنتی "تقاضا محور" ایجاد شود.
سنندجی همین موضوع را روز گذشته در گفت‌وگو با یکی دیگر از رسانه‌ها مطرح کرد و در خصوص جزئیات آن افزوده بود که صندلی این اتوبوس‌ها زودتر توسط مسافران رزرو خواهد شد؛ این خبر به‌قول پورسیدآقایی معاون حمل‌ونقل شهرداری تهران با شیطنت رسانه منتشر و با تیتر "صندلی اتوبوس‌های پایتخت فروشی می‌شود" به سرعت انتشار پیدا کرد تا موجی از اعتراض شهروندان را به دنبال داشته باشد.
اخبار مرتبط
موج انتقادها به فروش صندلی‌ها
طبق روال همیشگی این موج‌های رسانه‌ای، فروش صندلی اتوبوس‌های تهران تبدیل به توئیت‌های بسیار شد؛ عده‌ای با آن شوخی کردند و عده‌ای نیز جدی به آن تاختند.
کاربری نوشت: "یا پول میدی برای خرید صندلی بی آرتی یا اینکه باید دنبال اتوبوس بدویی؛ تازه دویدن برای سلامتیت هم خوبه!" دیگری توئیت زد: "باز هم خوبه که نمیگن اگه تا مقصد دنبال اتوبوس بدوی، بلیط رو نصف قیمت حساب میکنن!" یکی دیگر نیز اینچنین انتقاد کرد: "احتمالا مرحله بعد اینطوریه که اونی که پول کمتری میده طناب می‌بندن بهش دنبال اتوبوس می‌کشنش"
هنوز خبر تایید و تکذیب نشده، موافقان این طرح ظاهر شدند، آذین نوشت: "اگه این طرح درست اجرا بشه به نظر من چیز بدی هم نیست. مقداری پول بیشتر میدی و توی ساعت شلوغ کمپوت نمیشی. اینجوری کسایی مثل من که از محیط‌های بسته شلوغ و چسبیدن به آدم‌ها میترسن میتونن از اتوبوس هم استفاده کنن. به شرطی که اتوبوس‌های عادی برای کسایی که نمیخان بخرن هم به وفور باشه."
عادل نیز به طرفداری از این طرح نوشت: "به نظرم این برداشت‌های منفی از DRT کمی عجولانه و ناصحیح است. برخلاف آنچه برداشت می‌شود این طرح اتفاقا میتواند به دسترسی بهتر مردم مناطق کم جمعیت به اتوبوس همگانی کمک کند."
مخالفان نیز به یاد جامعه فقیر و غنی افتادند، حسام با توئیت "به زودی اختلاف طبقاتی در اتوبوس ها..." اعتراض کرد و کاربر دیگری نوشت: "صندلی‌های اتوبوس پایتخت فروشی می‌شود یعنی کسانی که وضع مالی بهتری دارند میتونن روی صندلی بنشینند و بقیه هم ایستاده نگاهشون کنن. ای کاش می‌گذاشتن تفاوت غنی و فقیر در حد همون پورشه و اتوبوس بی‌آرتی باقی بمونه.."
حیرت شورای شهری‌ها
ساعتی از انتشار این خبر نگذشته بود که اعصای شورای شهر نیز واکنش نشان دادند که نشان از بی اطلاعی آنان بود؛ علی اعطا، سخنگوی شورای شهر تهران در توئیتر خود نوشت: "شورا مجوزی برای فروش صندلی های اتوبوس به شهرداری نداده است؛ دوای درد حمل و نقل تهران، فروشی کردن صندلی‌های اتوبوس نیست، بلکه توسعه ناوگان است؛ مسئولین شهری طرح‌هایی مطرح نکنند که تبعیض و نابرابری را در ذهن متبادر می کند."
الهام فخاری دیگر عضو شورا نیز توئیت زد: "مصاحبه‌ای درمورد ایده فروش و رزرو صندلی اتوبوس خبری شده. مطرح کردن خبر ایده یا طرح‌هایی که به حق همگان به شهر مربوط است، بدون آن که در شورا (نهاد سیاست‌گذار و ناظر) مطرح و تایید شده باشد،آن‌هم در این شرایط دشوار مردم، جای تامل، برخورد و بازخواست فوری دارد."
مجید فراهانی یکی دیگر از اعضای شورای شهر تهران در صفحه توئیتر خود نوشت: "تهران برای همه یعنی دسترسی یکسان و عادلانه به خدمات از جنوب تا شمال شهر. به عنوان نماینده مردم در شورای شهر تهران با هر طرحی که عدالت در خدمت‌رسانی به مردم را به بهای پرداخت بیشتر قربانی کند مخالفت خواهم کرد."
محمد علیخانی رئیس کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای اسلامی شهر تهران نیز در کانال تلگرامی خود نوشت: از زمان انتشار این خبر تماس‌ها و پیام‌های زیادی از سوی مردم داشته‌ام که نگرانی‌هایی را ایجاد کرده است. بدینوسیله اعلام می‌کنم چنین موضوعی در هیچ یک از جلسات کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای اسلامی شهر تهران، ری و تجریش مطرح نشده و هیچ مجوزی هم از سوی شورای شهر برای آن صادر نشده است. به مسئولین حوزه حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران تذکر می دهم قبل از طرح چنین مسایلی در رسانه ها، کمی فکر کنند."
اصل ماجرا چه بود؟
در بسیاری از شهرها نقاطی وجود دارد که تقاضای اتوبوس برای محدوده زمانی کوتاهی اتفاق می‌افتد و دایر کردن خط دائمی برای آن به صرفه نیست؛ مثلا زمان برگزاری نمایشگاه‌های خاص، مسابقات ورزشی یا سرریز مسافر در خطوط تاکسیرانی در ساعاتی از روز. در این مواقع سیستم اتوبوسرانی DRT بهترین گزینه خواهد بود.
همین امر باعث مطرح شدن ایده راه‌اندازی DRT در تهران شده و آنگونه که مدیران شهرداری تهران گفته‌اند، در این طرح به شرطی که قرار به اجرای آن وجود داشته باشد، مسافرِ سرپا یا ایستاده وجود ندارد و وسیله اختصاص یافته از خطوط عادی قرض گرفته نمی‌شود بلکه از ظرفیت مازاد یا از وسیله‌های خاص برای این موضوع استفاده می‌شود؛ این سرویس‌های دربستی با استفاده از اپلیکیشن به ظرفیت موجود حمل‌ونقل عمومی اضافه خواهند شد.
اشکال مختلف حمل‌ونقل اینترنتی تقاضا محور سالیان سال است که در کشورهای کوچک و بزرگ دنیا گسترش یافته و امری بدیهی است؛ حال ورود DRT که یکی از این طرح‌های هوشمند پذیرفته شده است، چرا باید چنین واکنش‌هایی در سطح جامعه ما به همراه داشته و به گرانی بنزین و صف گوشت و مرغ گره بخورد؟ تا چه حد بازی رسانه‌ای، این جنجال بر سر هیچ را داغ‌تر کرد؟ و آیا این آشفتگی در پاسخ به اذهان عمومی بار دیگر شکاف میان شهرداری و شورای شهر را در تهران یادآور نمی‌شود؟
اخبار مرتبط
نظر شما